𝕎𝕖𝕝𝕔𝕠𝕞𝕖 to my life/Tom Tord

2

-Tord..czy jeszcze kiedykolwiek odezwiesz się do Matta lub Edda?

-Nie jestem pewien-westchnął.

-Cały czas o tobie myśleli..na przykład co robisz, czy wciąż żyjesz..

-Może zadzwonię do nich i zapytam jak tam i co u nich

-Powinieneś-Tom spojrzał na niebieskooką dziewczynkę zajadającą się frytkami zastanawiając się na jakie tematy może przy niej porozmawiać.

Tord kontynuował posiłek gdy jego oczy same zaczęły się zamykać. Był naprawdę zmęczony ponieważ nie spał za dobrze. Nigdy nie spał dobrze.

-Wszystko w porządku?-Czarnooki zmartwił się.

-Tak, po prostu się nie wyspałem

-Czemu?

-Eh..nie mam pojęcia

-Hm..może wrócimy do twojego domu? Zająłbym się Tamarą a ty w tym czasie byś sobie odespał?-chłopak sam nie wiedział czemu to zaproponował. Może chciał zobaczyć gdzie teraz mieszka jego wróg? A może chciał tylko pomóc?

-Nie, jest w porządku-Tom poczuł się głupio, że zaproponował mu pomóc -Skończyłem. Czy ktoś ma ochotę na deser?

-Jestem najedzony-czarnooki odłożył naczynia.

Tamara jednak chciała jeszcze lody więc Tord poszedł jednego kupić a następnie zapłacił za ich obiad. Wszyscy wyszli. Tom postanowił zagrać na uczuciach Torda bo przecież tatuś nie odmówi swojej córeczce.

-Tammy, masz ochotę się ze mną pobawić?

Dziewczynka otworzyła szeroko usta oraz oczy, od razu zaczęła wesoło skakać aby Tom wziął ją na ręce.

-Tak, tak, tak!

-Twój tatuś będzie za teb czas spał a my możemy pooglądać telewizję,pobawić się zabawkami-wziął ją na ręce-a jeśli będziesz grzeczna, to poczytam ci bajki, hm?

Dziewczynka pokiwała z uśmiechem. Spojrzała na Torda. Szarooki uśmeichnął się przytakując. Co jak co, ale ten wielki dziecięcy uśmiech zawsze poprawiał mu humor.

-Dziękuje Thomas

Tord odprowadził Toma do zwykłego białego domu, był tylko troszkę większy niż normalnie.

-Mogę zostać i się z nią pobawić, polubiła mnie

Tord pokiwał głową i poszedł do swojej sypialni a dziewczynka pociągnęła Toma do swojego pokoju. Dom był zadbany, czysty. Nic w nim nie brakowało a wszystko miało swoje miejsce. Tom uśmiechnął się na myśl o tym jak kiedyś wyglądał jego stary pokój, zanim został przerobiony na pokój Toma. Przecież tam nie dało się nawet stanąć tak, aby nic nie rozdeptać.

Czarnooki bawił się z Tamarą kilka godzin podczas których Tord odsypiał w tym czasie Tamara pokazała Thomasowi swój domek dla lalek szczegółowo opowiadając o tym co znajduje się w środku, pokazała mu blok rysunkowy pełen kolorwych bazgrołków, zwiedzili razem wnętrze jej szafki, w której trzymała bardzo dużo figurek do zabawy. Od zwierzątek z filmów Disneya po same księżniczki a nawet parę postaci z Pięknej i Bestii.

Czarnooki poznał również jej misia i sam wspomniał o swoim. Oczywiście obiecał jej, że przyniesie go następnym razem.

-Tom mam pytanie-dziewczynka odłożyła na miejsce zabawkowy telefon.

-Słucham uważnie-uśmiechnął się.

-Co myślisz o moim tatusiu?

-Um..jest miły i ma cudową córeczkę-uśmiechnął się. Naprawdę zdziwiło go to pytanie. Tamara się zaśmiała.

-Myślę, że tatuś naprawdę cię lubi

-Naprawdę? Niee to nie możliwe. Jesteśmy tylko kolegami

-Taak. Tata jest bardzo miły i spokojny. Zwykle gdy mu uciekałam żeby popatrzeć na zabawki, jest na mnie bardzo zły i daje mi kary

-Oh..może dla tego, że mnie spotkał? Ostatni raz widzieliśmy się zanim się urodziłaś, wiesz? I pewnie się nie martwił, że cię znalazłem bo znam go i on mnie też. Wiedział, że cię nie skrzywdzę ale inni obcy mogą to zrobić.

-Ty i tata dogadujecie się, prawda? Tatuś wygląda jakby NAPRAWDĘ cię lubił-dziewczynka przytuliła misia.

-Nie jestem pewien..-Tom był zaskoczony całą sytuacją.

-Myślę, że niedługo sam się przekonasz

-Co masz na myśli? - lecz dziewczynka tylko zachichotała i poprosiła Toma o zrobienie jej kanapek.

Gdy upłynęło parę godzin a na dworze zaczęło robić się ciemno, Tom postanowił sprawdzić co się dzieje się z Tordem.

-Tamaro, pobawisz się chwilkę sama? Pójdę sprawdzić co robi twój tatuś

Dziewczynka pokiwała głową szukając czegoś w pudełku z zabawkami. Tom wstał i zaczął szukać pokoju Torda w między czasie znajdując salon oraz kuchnię.