fragile love ❆ vmin

ev arkadaşını işe getir günü

'Park olayı'ndan sonra Jimin, Taehyung'un yanından ayrılmıyor, eğer ayrılırsa sanki kaybolacakmış gibi davranıyordu. Bu ne kadar Taehyung'un hoşuna gitse de sabahları tam bir işkenceye dönüşmüştü.

Jimin, Taehyung'un işe gitmesini engellemek için elinden gelen her şeyi yapıyordu. Kıyafetlerini saklıyor, bu da yetmezmiş gibi Taehyung'un bacağına sarılıyor ve asla bırakmıyordu.

Bu birkaç gün daha böyle devam etmişti fakat Taehyung sabrının yavaş yavaş taştığını hissetmeye başlıyordu.

Sonuç olarak Taehyung Jimin'i iş yerine götürmeye karar vermişti. Eğer bir köşede oturup ses çıkarmazsa bir sorun olacağını düşünmüyordu.

El ele otobüs durağına doğru ilerliyorlardı şimdi. Jimin ilk defa otobüse bineceği için heyecanlıydı. Yerinde zıplıyor, Taehyung'u peşinden sürükleyip duruyordu. Bu heyecanı kalabalığı gördüğünde yerini korkuya bıraktı.

Sabah saatlerinde kalabalık olan otobüs Jimin'i rahatsız etmişti. Jimin'in endişesini fark eden Taehyung çocuğu kendine çekmiş ve bir eliyle omuzlarını sarmıştı. Diğer eli ise düşmemeleri için tutacaklara tutunmuştu. Jimin ise her zaman yaptığı gibi kafasını Taehyung'un göğsüne gömmüştü. Nedense bu çocuğun bir şekilde güvende hissetmesini sağlıyordu. Kendini deve kuşu mu sanıyor diye düşündü Taehyung ve kendi düşüncesi dudaklarının kıvrılmasını sağladı.

Çocuğun sıcak nefesi Taehyung'un ince gömleğinden içeri sızıyordu ve zaten sıkış pıkış olan otobüs oldukça boğucuydu. Çocuğu kendinden uzaklaştırmaya çalıştığında Jimin huysuzca mırıldanıp kollarını daha da sıkılaşırmıştı.

Nihayet inecekleri durağa vardıklarında Jimin endişesini üstünden atmış, eskisi gibi hoplayıp zıplamaya başlamıştı. Taehyung çocuğun sabah sabah nasıl bu kadar enerjik olduğunu merak ediyordu.

İş yerine girmeden önce Taehyung Jimin'in omuzlarından tutup dikkatini toplamaya çalışmıştı. Üstündeki kıyafetin kapüşonunu kafasına geçirirken bir yandan da Jimin'e uyarılarda bulunuyordu. Çocuğu dikkat çekmemesi için simsiyah giydirmiş, pembe saçlarını da kapüşon ile kapamıştı. Üstündekinin bol olması işlerine gelmişti. Böylece çocuğun yüzünün büyük bir kısmı gözükmüyordu.

"Evet, şimdi sana ne söyledim?" diye sordu çocuğun anlayıp anlamadığını teyit etmek için. Jimin parmaklarını açıp saymaya başlamıştı. Söylediği her şeyden sonra bir parmağını kapıyordu.

"Ses yapmak yok, kimseyle konuşmak yok ve yanından ayrılmak da yok." Jimin'in her şeyi saymasıyla Taehyung elleriyle çocuğun saçlarını karıştırmıştı. "Aferin, şimdi içeri giriyoruz uslu ol." diye son bir kez daha uyarmıştı onu.

Binaya giriş yaptıklarında Taehyung Jimin'i arkasına çekip yürümeye başlamıştı. Dışarıdan ne kadar komik gözüktüklerini bilmiyorlardı. Oldukça ciddi bir ortamda iki kişinin neredeyse yapışık bir şekilde düşmeden yürümeye çalışması birkaç kişinin kıkırdamasana sebep oldu. Ne kadar dikkat çekmemeye çalışsalar da arada yanlarından geçip giden birkaç kişi onlara dönüp bakıyordu.

Asansöre vardıklarında Taehyung Jimin'i hızlıca içeri itmiş, etrafa bakınıp kimsenin olmadığına emin olduktan sonra adımını içeri atmıştı ki o sırada asansöre doğru koşan bir adam "Asansörü bekletir misiniz?" diye bağırdı. "Nereden çıktı bu adam ya?" diye homurdanan Taehyung asansörün kapanma tuşuna işkence uygulamaya başlamıştı. Adam tam asansöre varacakken asansörün hoparlöründen o rahatsız edici robotik kadın sesi yankılanmış ve asansör kapıları tok bir sesle kapanmıştı.

Asansör yukarı hareket ederken Taehyung adamın küfürlerini duymuştu fakat umursamaz bir şekilde asansör duvarına yaslandı. "Ayıp oldu." diye mırıldanan Jimin'e şok içinde dönen Taehyung işaret parmağını tehditkar bir biçimde Jimin'e doğrultmuştu. "Hepsi senin yüzünden."