Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|

အခန္း (၁၂)/အခန်း (၁၂)

သူမဘာျဖစ္ေနမွန္း သူမကိုယ္ သူမ မသိေသခင္မွာပင္ မႀကံဳစဖူးေၾကာက္ရြံ႕မႈက သူမကို လႊမ္းမိုးလာေတာ့သည္။

သူမ အရမ္းကို တုန္လႈပ္ေနသည္ႏွင့္အတူ ေၾကာက္ရြံ႕လာသည္... သုိ႔ေသာ္ လံုဟူကို နာၾကင္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သူမ ခြင့္မျပဳေပးႏုိင္... အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ လံုဟူကို ဆံုးရႈံးရျခင္းသည္ ဟန္ေလာ့ထင္းအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ထုိးႏွက္မႈ ျဖစ္သြားေစမည္ေၾကာင့္ပင္။

ေနာက္ဆံုးလက္က်န္အားအနည္းငယ္ကို စုစည္းလိုက္ရင္း ေစာေစာကမွလဲက်သြားရင္း ျပန္ထလာသည့္ အမ်ိဳးသားကုိ ထပ္မံရိုက္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ အံေတြကို တင္းတင္းသာက်ိတ္ထားေလရင္း သူမ လဲမက်သြားရေအာင္ ႀကိဳးစားေနသည္... သို႔ေသာ္ ျပင္းထန္လွသည့္ နာၾကင္မႈက ထက္လွသည့္ ဓါးသြားတစ္လက္လိုပင္ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ထပ္ကာထပ္ကာပင္ ထုိးႏွက္၍ေနသည္။

သူမ နားထဲတြင္ လံုဟူ၏ ေအာ္သံႏွင့္ ေသနတ္ပစ္ခတ္သံတို႔ကို ၾကားေနရသည္။

သူမ ေသၿပီလို႔ေတြးမိလိုက္သည္ သို႔ေသာ္ ေသျခင္းသည္ ထင္သေလာက္ပင္ ေၾကာက္မရာေကာင္းလို႔မေန။

တကယ့္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္အရာကေတာ့ ဤကဲ့သို႔ အႏၱရာယ္အမ်ားဆံုးအေျခအေနတြင္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ပံုသ႑ာန္တစ္ခုက လံုဟူ၏ အနားကို ေျပးထြက္သြားတာကိုသူမ ျမင္လိုက္ရျခင္းပင္။

အဆံုးမွေတာ့... သူကယ္တင္မည့္သူသည္ သူမ မဟုတ္ခဲ့ေပ။

ထုိတစ္ခဏမွာပင္... သူမ ႏွလံုးသားလံုး၀ ကြဲေၾကသြားေတာ့တာကုိ သူမ ၀န္ခံရေပေတာ့မည္။

သူမ မ်က္စိေရွ႕ရွိအရာရသည္ ေ၀၀ါးလို႔လာၿပီး ဒီတစ္ေခါက္တြင္ေတာ့ သူမ ဆက္၍ မဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္ေတာ့...

သူမ တကယ္ကုိ... တကယ့္ကိုပင္ ပင္ပန္းလွၿပီ... ေျခကုန္လက္ပန္းက်လို႔ေနၿပီ...

"လင္းလန္... နင္..."

လံုဟူ၏ အားေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အသံက မီးခိုးေငြ႕ျဖဴျဖဴေတြၾကားကေနျဖတ္ရင္း သူမ နားနားဆီ ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ လံုဟူ ေဘးကင္းလို႔ေနမွန္း သူမ နားလည္သြားရသည္။