Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|

အခန္း (၁၂)/အခန်း (၁၂)

"မဟုတ္ဘူး!! နင့္ကို ငါ ဒီလိုမလုပ္ေစခ်င္ဘူး... နင့္ကုိ လည္း ေကာင္းေကာင္းေနၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနေစခ်င္တာ!!"

ဒီလို ေကာင္းခ်ီးေပးခံရသလိုမ်ိဳး စကားလံုးေတြက တုလင္းလန္၏ ႏွလံုးသားကိုလႈပ္ခတ္ေစသည္။ ပီတိလိႈင္းတို႔က ေရေငြ႕အသြင္ျဖစ္လာရင္း သူမ၏ ဆႏၵကို ပို၍ သန္မာလာေစသည္...
"လင္းလန္အတြက္ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးအရာကေတာ့ မမေလး အၿမဲကံေကာင္းေနဖို႔ပါပဲ..."
ေနာက္ထပ္ အသံက်ယ္တစ္ခုက ထပ္မံ၍ ေပါက္ကြဲလာျပန္ရင္း သူမ၏ စကားစကို ေႏွာင့္ေႏွးေစလိုက္သည္ႏွင့္အတူ သူမ၏ လက္ႏွင့္နီးကပ္စြာ ရွပ္ေျပးသြားသည္။

တုလင္းလန္ လွ်င္ျမန္စြာလႈပ္ရွားလိုက္ရင္း လံုဟူကို ဆုပ္ကိုင္လုိက္ကာ လႊင့္စင္လာသည့္ အပ်က္အစီးၾကားမ်ားမွ တြန္းထုတ္လိုက္သည္။ ေပါက္ကြဲလာသည့္အစတစ္စသည္ သူမေက်ာျပင္ရွိ အ၀တ္စကို ျဖတ္လိုက္ၿပီး ေသြးစို႔လာေစေတာ့သည္။

သုိ႔ေသာ္ျငား ထုိနာၾကင္မႈသည္ သူမ၏ လႈပ္ရွားမႈေတြကို မရပ္တန္႔ေစပါ။ သူမ၏ ေသနတ္ကိုသာ တည္ၿငိမ္စြာ ခ်ိန္ထားလိုက္ရင္း သူမတို႔ဆီ ဦးတည္လာသည့္ လူအနည္းငယ္ကို ပစ္ခ်လိုက္ႏုိင္ခဲ့သည္။ သူမ မေတြးမိသည္က အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း လူမ်ားစြာ ၀န္းရံလာလိမ့္မည္လို႔ေပါ့။

လံုဟူကို ကာကြယ္ရင္း ေနာက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းဆုတ္ေနခ်ိန္တြင္ သူမ လက္ထဲမွ ေသနတ္ က်ည္ဆန္ကုန္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ရန္သူေပါင္းမ်ားစြာက လွ်င္ျမန္နီးကပ္စြာ ေရွ႕သို႔ ခ်ီတက္လာၾကၿပီျဖစ္သည္။

သူမ ေသနတ္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္ရင္း တိုက္ခိုက္ဖို႔ ကုိယ္ေနဟန္ထားကုိ အသင့္ျပင္လုိက္သည္... မ်ားမၾကာမွီမွာပင္ အရပ္အေမာင္းျမင့္မားသည့္ ေယာက်ာ္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူမ လွဲသိပ္လိုက္ႏိုင္ျပန္သည္။

အျခားရန္သူတစ္ဦး ေရွ႕တက္လာခ်ိန္တြင္ ခုန္ထလိုက္ရင္း ဒူးႏွင့္ ထုိသူ႔မ်က္ႏွာကို တုိက္ခိုက္လိုက္ကာ တစ္ဖက္ေျခကိုသံုးရင္ ထုိသူ႔ကို ေမ့လဲသြားေအာင္ ကန္ပစ္လိုက္သည္... သို႔ေသာ္ သူမ၏ ဗိုက္ေအာက္နားဆီမွ ရုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ထက္ျမက္စူးေအာင့္လွသည့္ နာၾကင္မႈတစ္ခုကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ထုိနာၾကင္မႈက သူမကို အားေလ်ာ့စြာ ျဖဴေဖ်ာ့သြားေစရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ဒူးေထာက္မိေစသည္။