To love a star

Chapter 38

"Ang tagal mo ng hindi nadalaw ah? Komusta na? Si Rain? Bat hindi mo kasama?" Saka ako tiningnan simula ulo hanggang paa ni mama "mukhang nangangayayat ka ata? May sakit kaba anak?" Umiling lang ako.

"Ilang linggo na kaming hindi nagkakausap ma.." boses maiiyak nanaman ako eh.

"Nabalitaan ko nga yung nangyari sa tv, pero wag nalang kayong paapekto ha? Saka hayaan mo Muna si Rain, baka talagang nahihirapan siya sa sitwasyon sa ngayon at gusto munang mapag-isa." Umupo muna kami saglit ni mama.

"Ma, nahihirapan napo ako, paulit-ulit na po yung ganito, paano kung sa susunod, mawala na talaga siya ng tuluyan sakin?" Napyuk pa yung boses ko.

"Mahal mo nga talaga siya anak no? Kasi hindi ka naman masasaktan ng ganyan kung hindi eh, saka natutuwa naman ako at nagagAwa mo nang magsabi ng nararamdaman sakin,alam mo bang ang tagal-tagal kong pinangarap ito?," she weakly smile.

Lumapit sakin si mama at niyakap ako, ang sarap din pala sa feeling ng ganito, sa totoo lang ang tagal ko naring pinangarap ito, yung feeling na kinocomfort ka ng sarili mong ina?nawala lahat ng worries ko pansamantala.
I didn't say any words, pero tumulo nalang ang mga luha ko sa damit ni mama habang yakap-yakap ako, at nakayakap ako sa bewang niya., feeling ko tuloy. Bumalik ako sa pagkabata.

"Anak, mahal ka rin non, kung paano ka niya tingnan, kitang-kita naman sakanya yung buong respeto at pagmamahal niya sayo, kaso siguro sa ngayon medyo naguguluhan lang siya sa mga nangyayari, bigyan mo pa siya ng konti pang panahon.."

"Mama pano kung,—"

"Yumiko, sukoshi jikan dake,gamanshinasai," she gave me that reassurance smile "just be patience.."

Naglunch muna kami ni mama, bago kami pumunta ng sabay sa puntod ng kapatid ko,isang oras din ang nilagi namin doon, at hinatid ko na rin si mama pabalik ng hacienda dahil mag-gagabi narin.

Bumalik ako ng condo ko na may konting ngiti sa mga labi ko,Medyo gumaan na rin ng konti ang nararamdaman ko..

I just give Rain a little more time, pero never akong susuko sakanya.. Never.

******

"Dani? Tumawag nAba si Rain sayo?"I asked Dani, after ng commercial shoot ko, dumiretso agad ako sa office ni Dani..

"Nikki and i visited Rain yesterday,." Dani said kaya napakunot- ang noo ko.

"You visited Rain? Pero hindi niyo man pinaalam sakin?—"

"Natasha, calm down.." motioning me, to sit on the couch.

Huminga muna ako ng malalim "so How is she? Komusta si Pa— ang Papa Ni Rain? Is he ok?" I asked worriedly.

"Yah,her father is ok, nakauwi na sila sa bahay, pero hindi parin nagpa-function yung kalating katawan ng father niya kaya naka wheelchair pa
Siya, need's a lot of treatment, inalok ko na rin si Rain na ako ng sasagot sa lahat ng treatments ng father niya,but she refused.." she sigh. "You know naman Rain diba? May pagka ma-pride din." Dani straight her back sa couch and crosses her arms.

"May i know kung—"

"Kung hinahanap ka niya?" I just nodded and Dani weakly smile, it means na hindi ako hinahanap ni Rain kaya nakaramdam ako ng lungkot, sobrang lungkot.
sobrang nalulungkot tAlaga ako. "Rain told me, that once na nasettled na lahat yung about sa father niya, and kapag medyo gumaling na siya, babalik siya dito sa company at tatapusin yung mga naiwan niyang trabaho, then after thAt, tatapusin niya na daw ang contract niya and to live a simple life, yung malayo sa lahat ng gulo." She sigh "and i tried to asked about you, about sa inyong dalawa, but Rain refused to answer, halatang nagiiwas siya tungkol sayo."