​ေတာ္​ဝင္​သည္​...သို႔​ေသာ္​ျငားလည္​း

၂၄။ ပြင္​့​ေႂကြ ဖက္​​ေႂကြ

ရိ​ေပၚ တကယ္​​ေတာ့ မ​ေနခ်င္​​ေတာ့ပါဘူး။
ပင္​ပန္​း​ေနသလိုပဲ၊ အိမ္​​ေတာ္​ျပန္​ၿပီး နားခ်င္​​ေန
ၿပီ။ ဒါ​ေပမယ္​့လည္​း အကို​ေတာ္​ႏွစ္​ကို အားနာ
လို႔သာ ​ေခါင္​းညိမ္​့ျပလိုက္​ပါတယ္​။

အကို​ေတာ္​ႏွစ္​နဲ႔လည္​း မ​ေတြ႔ရတာ အ​ေတာ္​ၾကာ​ေနပါၿပီ၊ သူဒုကၡ​ေရာက္​တိုင္​း လာကယ္​တတ္​တဲ့ အကို​ေတာ္​ႏွစ္​အတြက္​ သူဒီ​ေလာက္​
​ေတာ့ ​ေစာင္​့​ေပးရမွာ​ေပါ့။

အကို​ေတာ္​သြားတာ တ​ေအာင္​့ၾကာ​ေနၿပီ၊
ျပန္​မွပါ......။
အိမ္​​ေတာ္​ပဲ တန္​းျပန္​မယ္​၊ အိမ္​​ေ႐ွ႕စံနဲ႔ မမကို
လည္​း သြားႏႈတ္​ဆက္​မ​ေန​ေတာ့ပါဘူး၊
အနီးကပ္​ ျမင္​​ေတြ႔ရရင္​ စိတ္​ထိန္​းႏိုင္​မွာ
မဟုတ္​ဘူး.........။

"​ေဝ့....ခ်စ္​ညီ​ေလး......။"

"အကို​ေတာ္​ႏွစ္​ ျပန္​အလာကို ​ေစာင္​့​ေနတာလား၊

သနားလိုက္​တာ ခ်စ္​ညီ​ေလးရာ၊

မင္​း အကို​ေတာ္​ႏွစ္​က အခုအခ်ိန္​ စုန္​႔တိုင္​းျပည္​
က စုန္​႔မင္​းသမီး​ေလးနဲ႔ အၾကည္​စိုက္​​ေန​ေလာက္​ၿပီ။
အကို​ေတာ္​ႏွစ္​အတြက္​ စုန္​႔တိုင္​းျပည္​ကကိုယ္​
တိုင္​ နား​ေဖာက္​​ေနတာ​ေနာ္​။"

"သနားစရာ ခ်စ္​ညီ​ေလးက အကို​ေတာ္​ႏွစ္​နဲ႔
ခိုးစားမလို႔ ​ေစာင္​့​ေနတာလား။

စစ္​သူႀကီးက အဝမ​ေကြၽးဘူးလား၊
စစ္​သူႀကီးက အဝမ​ေကြၽးလည္​း ဒီက အကို​ေတာ္​က ခ်စ္​ညီ​ေလးကို အဝ​ေကြၽးႏိုင္ပါတယ္​။"

"ဘယ္​လိုလဲ၊ ဆယ္​့သံုးႏွစ္​ျပည္​့​ေမြး​ေန႔နဲ႔
ဟို​ေန႔က မ​ေပးလိုက္​ရတဲ့ လက္​​ေဆာင္​​ေလး
အခု​ေပးမယ္​​ေလ အဟက္​....အဟက္​.....။"

ဘုရား​ေရ ငါဘယ္​လိုလုပ္​ရမလဲ၊ အကို​ေတာ္​
သံုးလက္​က ဘယ္​လို​ေျပးရမလဲ။
ညီအကို​ေတြထဲမွာ အကို​ေတာ္​သံုးက သိုင္​း
ပညာအ​ေကာင္​းဆံုးနဲ႔ အလ်င္​ဆံုး။
ငါ...ငါ ဘယ္​လို ​ေျပးရမလဲ၊ ခ်က္​ခ်င္​းထ​​ေျပး
လည္​း လြတ္​မွာမဟုတ္​ဘူး။
အကို​ေတာ္​ႏွစ္​ ျပန္​လာမလားဆိုၿပီး အခ်ိန္​ဆြဲတဲ့
အ​ေနနဲ႔ သူ႔စကား​ေတြ နား​ေထာင္​​ေနတာ
ပိုဆိုးၿပီထင္​တယ္​။