The Mirror of Erised

"Günlük"

Alandra

Mandy'nin revire kaldırıldığını öğrendiklerinde Wes ve Alandra kütüphanedelerdi . Alandra ödevleri yapmaya çalışırken Wes de rafların önünde ilginç bir kitap bulma umuduyla geziniyordu.

"Aa buldum!" Heyecanlı sesi derse odaklandığı için yerinden sıçramasına sebep oldu.

"Ne buldun?" Elindeki kalemi parmaklarının arasında tutarken Wes'in parlayan gözlerine baktı.

"Uygulaması Zor İksirler." Raftan aldığı kitabın kapağını Al'a gösterirken yüzünde kocaman bir gülümseme belirmişti.

"Sen İksir dersini sevmezsin ki."

"Evet çünkü derste öğrendiğimiz her şey zorunluluk. Ben şu an meraktan araştıracağım."

"Wes! Dersler de en az merak kadar önemli." Kocaman gülümsemesi yüzünden silinirken gözlerini devirdi. Alandra ise gülüyordu.

"Tamam tamam. Bir şey demeyeceğim. Hem bunları okumak bile senin için çok büyük bir başarı." Wes'in tek ilgisi sihirli yaratıklardı. Bu sebepten de Sihirli Yaratıkların Bakımı profesörü Bay Andreas'a büyük hayranlık duyuyordu. Muhtemelen ileride onun gibi olmak istiyordu. Hevesle karşısına oturup kitabını açtı.

"Invigoration Draught."

Wes'in fısıldamasıyla bakışlarını ona çevirdi tekrardan.

"O iksirin etkileri yıllardır tam olarak bilinmiyor."

"Evet burada da öyle yazıyor. Güçle ilgili sanırım."

Evet anlamında başını salladı. KSKS ödevine geri döndü. Wes ise hala iksirleri dışından okuyordu. Uzaktan Evan'ın hızlı adımlarla geldiğini görünce bir şeylerin ters gittiğini fark etmişti çünkü onu böyle gördüğünde genelde kötü şeyler olurdu.

"Wes! Al!" Hızlı yürüdüğü için tıkanmış gibiydi. Yanlarına geldiğinde ikisi de merakla ona baktı.

"Ma...Mandy...Yaralanmış." Kaşlarını çatıp boş gözlerle Evan'a baktı.

"Yine mi şaka yapıyorsun?" Olumsuz bir şekilde başını salladı.

"Hayır Alandra. Birisi ona Sectumsempra yapmış. Ve bunun Jesse olduğunu söylüyorlar."

Şaşkınlıktan ağzı açık kalmıştı. Kendini toparlamaya çalıştı. Önünde duran kitabın kapağını kapattı. Wes'in önündeki kitap da kapandığında asasıyla ikisini de raflarına geri yerleştirdi.

"Çabuk revire gidiyoruz."

***

Revire geldiklerinde Madam "Onu çok yormayın. Kanamasını durdurmayı tam anlamıyla başaramadım. Yani henüz..." dedi. Dolmuş gözleriyle zar zor konuşabilmişti.

"Tamam Madam Felix. Teşekkürler."

Revir bomboştu. Tüm yataklar ve oda üzerine geliyordu sanki. İçeride Mandy hariç kimse yoktu. Evan Alandra'nın reviri incelediğini anlamış olacak ki "Mandy gelince boşaltmışlar. Durumu ciddi olmayan öğrenciler panik yaşamış." dedi gözlerini Mandy'den ayırmadan. Gerçekten çok kötü görünüyordu. Yaraları özenle sarılmıştı ama sarılan her yerinin acıdığını biliyordu. Çünkü onun sarılan yaralarına bakmak Al'ın bile canını acıtıyordu. Wes'e döndü ve ona sıkıca sarıldı. O da Alandra gibiydi. Böyle durumlarda soğukkanlı kalamıyordu. Evan ise onlara göre oldukça soğukkanlıydı. Saçlarına düşen göz yaşlarını hissettiğinde ona daha da sıkı sarıldı. İkisi de ağlıyordu. Ona ağlama diyemeyecekti çünkü bu neredeyse imkansızdı.