Uykumu katleden sesin alarm değil de telefonum olduğunu anladığımda istemsizce gözlerimi açtım. Kim arıyorsa uykumdan değerli olmadığı kesindi...
Yatağımın baş ucundaki pufta duran telefonuma sırtımı dönerek uyumaya devam etme kararı aldım.
Hayatta bazen her şey istediğimiz gibi olmuyordu, bir kez daha çalan telefonla yersiz edebiyatımı kesip söverek telefona uzandım.
2 cevapsız arama
Gönderen: 05*********
11.30'da hazır ol, beni bekletme.
Sabahın yedi buçuğunda bana bu işkenceyi yapan hangi dengesiz ise şuan onunla uğraşamayacaktım. Belki öğleden sonra uyanınca falan arayıp sövebilirdim ama şuan değil. Tekrar arayıp uykumu bölme olasılığına karşı telefonumu kapatıp, tekrar gözlerimi yumdum. Gelen mesajı yeni yeni idrak ederken bir yandan da uykumun açılması korkusu ile düşünmeyi bırakıp tekrar uyumaya yoğunlaştım.
■■■■■■■■■
Zil çalıyordu. Öyle böyle değil hemde sanki biri parmağını oraya yapıştırmıştı.
Anlaşılan bugün bana uyku haramdı.
Saate bakıp esneyerek ayağa kalktım.
11.45
Uykuya düşkün biriydim ben. Oflayarak alt kata inip kapıyı açmaya gittim. Annem gelmiş olamazdı bu saatlerde işte oluyordu hem gelse dahi anahtarı vardı.
Saçlarımı kaşıyarak kapıyı açtım.
Karşımda kapıya vurmak için yumruğunu kaldırmış çatık kaşlı bir adet Sarp vardı.
Şu sıralar harbi çok görüşmeye başlamıştık, her ne kadar sert çehresini görmek hoş olsada Melis ile Sarp konusunu kapatmaya karar vermiştik. Sonuçta Sarp benim boyumu baya aşardı, üstüne üstlük anneme ilgi duyuyordu. Annemin Sarp'a ilgisinden bahsetmiyorum bile...
"Aa cici baba adayım" bunu içimden söyleyecekken bir anda ağzımdan kaçmıştı. Bunlar hep erken kalktığım içindi.
"Bu hal ne?!" Soru mu soruyordu kızıyor muydu anlamamıştım.
"Ne" bir kelime ancak bu kadar kaba söylenebilirdi. İyice mallaşıyordum, ne dediğimi bende farketmiyordum uyku sersemliğimden kaynaklı.
"Asel mesajımı almadın mı?" Yüzünü sabır dilercesine yukarı kaldırdı. Bu hali çok tatlı gelmişi. Hafızamda fotoğrafını çekip sırıttım.
"Kızım delirdin mi ne sırıtıyorsun? Sana beni bekletme dedim dimi"
"Ayy Sarp sabah sabah içimi bayma ne diyorsun" dediğim cümleyi yeni farkederken gözlerim hafif açıldı. Konuşma tarzımdan rahatsız olmuş olacak ki çenesini sıkmaya başlamıştı. Ona şu an yapma Sarp ikimizde yanarız demek istesemde kendimi daha fazla rezil etmemek adına ondan cevap bekledim. O ise cevap vermeyip beni yavaş bir şekilde itip içeri girdi ve kapıyı kendi eviymiş gibi rahatça kapattı.
"Haftaya babana gidiyormuşsun, gitmeden annen üçümüz birlikte bir şeyler yapalım istedi." Robot gibi konuşmuştu.
"Babama mı gidiyormuşum?" Sarp'ın dediğine inanmak istemiyordum çünkü annem böyle bir şeyden bahsetmemişti. Babamın yanına gitmek istemeyeceğimi de çok iyi bilirdi annem . Çünkü babam yeni evliydi ve düğününe bile zar zor gitmiştim. Her ne kadar ayrı da olsa başka kişilerle birlikte olmaları beni çok üzüyordu.
"Annen daha söylemedi mi? Ah pardon pot kırdım sanırım. Annenle ufak bir tatile çıkalım dedik malum işler çok yoğun senin de evde tek kalmanın doğru bir karar olmadığını düşündük ve babana gidecekmişsin."
İdrak ettiğim cümle ile gerçekten beynimde şimşekler çakıyordu.
"Düşündük derken? Sen kimsinde benim hayatım hakkında babammış gibi karar alıyorsun" bu konuda gerçekten haklıydım.
Annemin genişliği sinirimi bozmaya başlamıştı, erkek arkadaşı ile tatile gidecek kadar değişmişti. Bunu da geçtim hakkımdaki kararlar için söz hakkı veriyordu ona.
"Niye babalık demiyor muydun Aselcik"
"O bir fanteziydi, babam olduğun için değil" sinirle dediğim şeyi yeni idrak ederken utançla ellerimle yüzümü kapadım. Kocaman kahkahası bile şu an hissettiğim utancı geçirmiyordu.
Kahkhasının arasından "Asel hazırlan çabuk zaten geç kaldık" dedi.
Anlamadığımı belli edercesine kırmızı yanaklarımla ona baktım.
"Asel ben 10 dakika önce ne anlattım?"
Salaklığımı yüzüme vurması ile bir kez daha utandım.
"İyi de annem sekize doğru çıkıyor daha erken değil mi?"
"Çok konuşuyorsun Asel"
Soruma cevap vermeyişi tuhafıma gitmişti. Sonuçta o hazır cevap biriydi.
Hala cevap beklediğimi farkedince "Tekrar senin için git gel yapamazdım. Hadi hazırlan ben kahvaltı da yapmadım gidip bir şeyler atıştıralım"
Bu çok tuhaftı. Gerçekten tuhaftı. Birlikte bir şey yapacaktık. Mutluluğumu daha fazla gizleyemeyecktim. Gülümsediğimi farkeden Sarp'ın dudağında küçücük saliselik bir kıvrılma ile gülümsemem iyice genişledi. Umarım hayal değildir.
Sınava 45 gün kala bölüm yazan fedakar benn akdmwkdmaksma
Farketmeden yaptığım yazım yanlışları varsa affedin 💙
