2 günde bir yb atmam yok mu artıkkkkkkk
Melis üç gündür telefonlarıma cevap vermiyordu bunun yanı sıra sürekli meşguldü. Üç gündür kafamda sadece Sarp'ın son cümlesi yankılanıyordu. Melis'in derdi neydi ? Öfke ile kalktım yatağımdan , odamdan çıkmamıştım kaç gündür. O gün orada mal gibi kalmıştım . Üstelik adını hala bilmediğim o çocuğa da rezil olmuştum . Gözümün kenarından sızı halinde inen gözyaşını koluma silip aynanın karşısına geçtim. Kendimi bok gibi hissediyordum. Hakarete uğrayıp bir yanlış anlaşılma yüzünden terkedilmiştim. Üstelik yakın arkadaşım tarafından da böyle bir dönemde ihmal ediliyordum . Altımdaki gri eşofmanım ve siyah sweatimi değiştirme gereği duymadan odamdan çıktım . Nil'in kapısına gidecektim , o biliyor olmalı . O gün ikisi beraberdi.
Kırmızı gözlerimle merdivenin başında annemle dikildim. Kucağında kocaman bir çiçek demeti ile oldukça neşeli duruyordu. Beni görünce yüzündeki gülümseme duraksadı.
"Tatlım benim , iyi misin ? Ne oldu?" dedi telaşla.
Bu hali o kadar sinirimi bozmuştuki çenemi tutamadım "Sanki çok umurunda" dedim.
Benden böyle bir tepki beklemeyen annemin suratı şekilden şekle girmişti ardından yaptırdığı kaşları sinirle çatıldı .
"Ne demek istiyorsun Asel"
"Bence sen gayet iyi anladın" dedim ve vereceği cevabı beklemeden kendimi dışarı attım . Hayatında sürekli birinin olmasını anlıyorum , babamdan sonra yalnız kalmak istemiyor. Fakat hayatta bir sorumluluğun var senin . Sürekli elin adamlarının peşinde gezip beni yok sayamazsın .
İçimden geçirdiğim nice sayısız düşünce sonrası gözyaşlarım tekrar akmaya başlamıştı. Belki de onun ihmali yüzünden bu haldeyim .
Çok geçmeden Nil'in kapısının önüne geldim. Var gücümle kapıyı yumruklamaya başladım. Çok geçmeden kapının arkasından "geliyorum, sakin " diye bir ses duydum . Kapıyı açan Melis ile şok oldum . Cidden mi? Kaç gündür benim telefonlarımı açmayan kız şu an Nil ile beraber miydi? Gerçekten yazıklar olsun.
Kapıyı açınca yüzünde garip bir ifade belirdi. Beni gördüğü için oldukça rahatsız duruyordu.
Bir şey demeden onu itip içeri girdim ne de olsa teyzemin evi. Anlık gözümde bitmişti , onu çok iyi tanıyordum ve sakladığı bir şey olduğu oldukça belliydi. Bu saatten sonra oyunu bende kuralına göre oynayacaktım . Demek Nil'in tarafındasın Melis Hanım . Elbet seninle de hesaplaşacağım sadece öncesinde bu olanları öğrenmem gerek.
"Konuşmamız gerek" dedim.
"Burada olduğumu nereden bildin?" dedi.
İstediğim fırsat ayağıma gelmişti , bozuntuya vermeden "Ben her şeyi biliyorum Melis" dedim. Blöf yapacaktım o itiraf edene kadar. Cümlemle beraber yüzündeki tüm kanın çekilmesi bir olmuştu . Garip mimikleri sağ olsun daha da emin olmuştum bir şey sakladığına. Büyük ihtimal bu yüzden benimle görüşmemişti, çünkü bir şekilde öğreneceğimi biliyordu.
"Asel dinle-" tam o sırada yanımıza gelen Nil lafını böldü "Blöf yapıyor" dedi.
"Yoo yapmıyorum Nil".
"Öyle mi? anlat o zaman . Gerçi anlatacak bir şey yok ortada" dedi . Kollarını çok bilmiş bir eda ile bağlayıp bakışlarını gözlerime dikti. Eğer Melis bu kadar garip davranıyor olmasaydı, Nil'e inanırdım . Fakat artık salak rolü oynayacak havamda değildim.
"Artık bu lafları yemiyorum Nil o yüzden dökülün " dedim meydan okurcasına . İçimdeki sürekli hor görülen küçük Asel bu tepkim karşısında oldukça sevinmişti , artık benim sıramdı. Hikayemi daha fazla çalmalarına izin vermeyecektim.
