1 Hafta Sonra
Annem kırmızı belinde kuşaklı şifon elbisesini giyerken bana da bir yandan hazırlanmamı söylüyordu. Bu elbiseyi en son 2 sene önce dayımın nişanında giymişti ve hala üstünde bu kadar iyi taşıması onun kendine dikkat ettiğini bir kez daha göstermişti.
Yavaş yavaş odama çıkarak dolabımın başına geçtim. Ne giyeceğimi düşünüyordum. Annem için özel biri olduğuna göre benimde özenli olmam gerekiyordu.
Beyaz ince askılı bir tişört gitip altına da açık renk bir kot giydim koluma gold bir saat takıp aynı tonda ince bir kolye taktım. Gayet hoştu fazlasına da gerek yoktu bence.
İçimde oturan koca öküzle yavaş yavaş aşağı indim. Bir sorun çıkacak gibi hissediyordum.
Zil çalmasıyla annem vestiyerdeki aynada üstünü düzeltmeye çalıştı. Parfümü çok sıkmıştı geçtiği yerler ciğerlerimi mahvediyordu.
Misafir karşılayacak moodda değildim mutfağa gidip yemeklerde eksik bir şey var mı diye bakacaktım. Tam mutfağa girmek üzereydim ki "Asel, birtanem Sarp abine hoşgeldin demedin"
Höh
SARP DERKEN
lütfen başka Sarp olsun...
Gözlerimi kapatıp duymamış gibi yaptım ve mutfağa bir adım attım. Şu an ne yapacağımı bilmiyordum.
Hızlı telefonumu çıkarıp Melis'e yazdım.
Gönderilen: memelisss
O burada inanamıyorum melisss
Anında mesajıma yanıt verirken bu özelliğini ne kadar çok sevdiğimi farkettim.
Gönderen: memelisss
Aşko kimden bahsediyoruz
Gönderilen: memelisss
Allah askina melis kim olanilir sarp tajiki annem davet etmis
Şuan sinirden yazamıyordum.
Gönderen: memelisss
Sizin ailenin kadınlarının Sarp merakı da beni benden alıyor yeter amk
Mesaja gülsem mi üzülsem mi bilemedim .d
Çok haklıydı. Annem, Nil , ben sıradaki kimdi acaba bunuda kaldıramazdım.
Burada daha fazla durmak istemediğimi farkettiğimde Sarp'ı göreceğimin mutluluğu ve bulunduğum durumun rezaleti ile içeriye doğru gittim.
Sarp beni görünce "Asel sen olmalısın ufaklık" diyerek sırıttı. Beni tanıyordu...
"Bu ilk karşılaşmamız değil" diyerek sertçe baktım, bu hareketim annemi rahatsız etmişti.
"Öyle mi hiç dikkat etmemişim" anneme dönüp gülümsedikten sonra tekrar bana baktı.
"Senin için bir şey getirdim" diyip cebinden çıkardığı çikolatayı bana uzattı.
Tamam işte bu beni çok kırmıştı hemde öfkelendirmişti. Resmen dalga geçer gibi yapmıştı bunu. Oysaki ben anneme gülümsediği gibi bana da gülümsemesini istiyordum sadece. Bu düşüncelerim canımı çok yakıyordu anneme ihanet ediyordum.
"Sarp'a teşekkür etsene birtanem" annemin düşünceleri ile daldığım düşüncelerimden ayrıldım. Bu şekilde davranmam sadece annemi üzerdi üstelik ona karşı zaten suçluluk hissediyordum.
Çikolatayı alıp "teşekkürler Sarp" dedim.
Dediğimi hemen farkedip ardın "abi" ekledim.
Bu saçma halim Sarp'ı keyiflendirmişe benziyordu.
Sarp "Aselcim bana lavaboyu gösterir misin rica etsem?" Diye kibarca sorunca ona reddetmenin elimde olmadığını gördüm.
"Tatlım Sarp abine misafir havlusu çıkart ellerini silmesi için bende mutfağa geçiyorum masayı hazırlayacağım bulamazsan bana seslenmen yeterli" kafamı sallayarak Sarp'ın beni takip etmesi için önden ilerlemeye başladım.
Banyo ve lavabo alt katın sonundaydı. Büyük beyaz dolaptan annemin misafirler için ayırdığı havlulardan birini alıp astım.
"Burası" diyip cevabını beklemeden gidecektim ki "küçük kız" demesi ile ona döndüm. Seslenişi kalbimi canlandırırken panikle ona baktım.
Ay aklımda kurgu için efsane şeyler varrr kwdnekdksskso
