You're my sunshine on a rainy day

hoofdstuk 20

Albufeira here we come! Ik had meivakantie van de middelbare school en Mikky en haar familie gingen naar Albufeira. Ik zou eigenlijk nergens heen gaan, maar de ouders van Mikky hadden gevraagd of Rody en ik meegingen. Daar konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen en daarom stonden we nu om 4 uur in de ochtend op het vliegveld en we hadden net ingecheckt. Rody had 1 week geleden nog een operatie gehad aan zijn rug en zat daarom nog in een rolstoel. Dit was een beetje lastig met het vliegen enzo, maar hij wilde deze vakantie echt niet missen. Ik duwde Rody's rolstoel, terwijl we liepen richting de starbucks. Koffie dat was echt wat we nodig hadden, want we waren allemaal doodop en we moesten nog vliegen. Ik bestelde voor iedereen hun bestelling en rekende af. We dronken onze koffie op en bekeken nog een beetje de winkeltjes. Daarna gingen we in de rij staan, Rody zijn rolstoel zat nu al in het bagageruim, dat was niet zo heel handig, want nu stond hij de hele tijd op 1 been te leunen. Ik had hem al 100x aangeboden om op mij te steunen, maar hij heeft het elke keer afgewezen. Hij was nog lang niet hersteld van die operatie en ik zag echt dat hij gewoon op het punt stond om in te storten ook al probeerde hij het te verbergen. Ik werd echt gek om hem zo te zien, dus ik pakte zijn arm en legde die over mijn schouder heen. Op dat moment gaf hij het op en ging hij toch maar op me steunen. Je denkt misschien van hè hij had toch een tumor in zijn rug hoezo leunt hij dan op 1 been? nou het zit zo, ze hebben cellen uit zijn been naar zijn rug gehaald en nu doen ze voet en onderbeen erg veel zeer, waardoor hij daar niet op kan lopen. So, ja dat is harstikke vervelend natuurlijk en z'n rug zelf doet daardoor ook enorm veel zeer. Dan denk je waarom regel je dan geen rolstoel van het vliegveld of een manier waardoor je sneller het vliegtuig in kan. Nou dat wilde Rody beide niet, want hij kon prima staan en die 2e optie koste extra geld. Hij kan trouwens niet prima staan, maar dat zegt ie zelf.

Eindelijk, we waren de voorste in de rij en konden gaan boarden. We lieten ons paspoort en ticket zien en liepen richting het vliegtuig. Rody was nu echt kapot, maar gelukkig konden we met een slurf het vliegtuig in. Het was nog wel 3 minuten lopen ofzo, dus zei ik tegen Rody dat hij maar op mijn rug moest gaan zitten. Na lang twijfelen deed hij het toch maar en zo liepen we met zijn allen door de slurf het vliegtuig in. Het was voor de andere mensen in het vliegtuig vast een hilarisch tafareel, hoe ik met Rody op mijn rug door de stoelen heen wurmde. Uiteindelijk konden we onze plek vinden en gingen we zitten. Het was inmiddels 7 uur en we konden eindelijk opstijgen. De vlucht duurde ongeveer 2 uurtjes en die verliep verder zonder problemen.  Toen we daar aankwamen was het 9 uur Nederlandse tijd, maar het was hier een uur vroeger dus pas 8 uur. We liepen het vliegtuig uit en gingen naar de juiste band voor onze koffer. De vader en moeder van Mikky waren alvast samen met Mikky de 2 huur auto's aan het ophalen, dus ik bleef achter met Bing en Billy, de 2 broers van Mikky, en Rody. De koffers kwamen allemaal redelijk snel en na 20 minuten de rolstoel van Rody ook nog. We liepen gauw verder, waar Mikky en haar ouders nog steeds bij de auto verhuur stonden. Ik hoorde ze in het Nederlands tegen elkaar praten en schoot in de lach. Niet veel later werd er gevraagd of ik even wilde komen. ''Merel wij hadden 2 keer een volvo xc 70 gehuurd, maar deze man zegt dat daar nu 2 maserati grancabrio voor in de plaats zijn gekomen, omdat ene miss van de Beek dat wilde, weet jij daar iets van?'' Heel droog zei ik:'' Ja, dat is mijn schuld. Ik wilde jullie eens verwennen.'', waardoor Mikky in de lach schoot. Uiteindelijk zijn we dus met 2 maserati cabrios naar ons park gegaan. We waren geland in Farao en ons appartement zat in Albufeira, dus we moesten nog wel even een stukje rijden. 

We zaten in clube albufeira( a/n mocht je ooit nog eens willen gaan echt een aanrader, ben er zelf ook geweest ). Mikky haar ouders hadden een eigen appartement en de 5 ''kinderen'' hadden er ook 1. We besloten de spullen allemaal uit te pakken en de omgeving een beetje te gaan verkennen. We hadden nog niet ontbeten, dus we besloten om even een terasje te pakken met toevallig een Nederlandse eigenaar en daar wat te drinken met een croissantje erbij. Ik duwde weer met alle lol Rody voort, terwijl ik een beetje aan het kloten was met die rolstoel. We hadden er 1 die ook over zand kan rijden, want ja Albufeira en zand, dat is nogal een combinatie. 

We gingen voor de lunch een lekker broodje eten bij een schattig tentje. Ik had een broodje met mozarella en tomaat. Het was echt heerlijk. Die middag hebben we in het vakantiepark wat gezwommen en gezond en in de avond hebben we pizza gegeten en crepes met nutella na in het restaurant. Die volgende ochten aten we croisantjes van het bakkertje en daarna zijn we met zijn allen naar de supermarkt gegaan. De ouders hadden een eigen karretje en de kinderen tsja, wij hadden er ook 1 en die zat helemaal tot de rand vol en dat terwijl de ouders bijna niks hadden. Maar he 5 jonge lui hebben vaak veel honger. We hadden enorm veel chips, frisdrank en ja natuurlijk ook wat alcohol. Bing duurde het karretje voor en ik duwde de rolstoel voort van Rody, terwijl we van alles in het karretje gooide. Mensen keken ons lachend aan terwijl we daar met zn 5en de winkel door holden. Mikky en ik werden af en toe nog herkend en gingen met nog wat mensen op de foto. We brachten al het eten naar het appartement en besloten ons om te kleden voor het strand, want het was heerlijk weer. We pakten alle spullen en liepen richting het strand, dit was een mooie wandeling van ongeveer 15 minuten. We ploften neer en Bing en ik deden gelijk een wedstrijdje wie er als eerst in het water was. Easy win, ik was al bijna bij het water, toen Billy vanaf de andere kant kwam aanrennen en me te pakken kreeg. Bing kon me hierdoor inhalen, maar in plaats van door te rennen, tilden ze me op en gooiden ze me in het water. fijn, echt, dankjewel jongens. Ik kwam proestend boven en stromden lachend op de 2 jongens af om ze ook in het water te gooien. 1 voor 1 tilde ik ze op en smeet ze in het water. Daarna rende ik als een speer terug naar het strand en tilde Rody op mijn rug, zodat hij ook in het water kon. Het ging allemaal een beetje moeizaam, maar uiteindelijk lukte het wel. We hebben de hele dag een beetje gekloot op het strand en in de avond hebben we pasta salade gegeten. Rody was uitgeput, want door alles was zijn conditie nog niet al te best. Wij gingen met zijn 4en nog naar een strandfestival en het was echt super gezellig. We hebben nog wat andere Nedelandse jongeren ontmoet en daar hebben we mee gechilled. De volgende ochtend tijdens het ontbijt kwamen we pas weer binnenvallen. Dit zou nog een lange dag worden....

a/n weer een nieuw hoofdstukje. hope you like it xoxo