CAPTIVATED BY TYRONE GREENE (TV Movie Adaptation & Published under Pop Fiction)

Chapter 25.2.2

"Ma'am Jordan, ako na po muna ang maghahatid sa inyo sa hotel sabi po ni Sir Tyrone," pormal na sabi niya sabay turo sa nakaparadang Chevrolet.

"I-ikaw ba si Joel?"

"Yes, Ma'am." Tumango siya, pero hindi pa rin ngumingiti. Pinigilan kong huwag paikutin ang aking mga mata dahil tulad nang dati, gagawin at gagawin pa rin talaga ni Ty ang gusto niya.

"Sige..." Hindi na rin naman ako nakatanggi at sumakay na sa likuran ng sasakyan.

Narating namin ang hotel nang walang usapang naganap. Mukhang aral na aral siya. Gusto ko sanang kausapin, pero pakiramdam ko ay susupladuhan lang naman niya ako kaya hindi ko na itinuloy.

Pagpasok namin sa lobby ng hotel ay nakipagtanguan lang si Joel sa isa sa mga receptionist ni Ty na agaran din namang lumapit sa akin bitbit ang kahong kulay puti at matamis na ngumiti.

"Ma'am Jordan, ipinapabigay po ni Sir Tyrone," nakangiting sabi pa nito sabay abot sa kahon.

"Huh? Ano 'to?" takang tanong ko pa.

"Isuot n'yo raw po 'yan at magpaganda raw po kayo. Around seven o'clock ay susunduin ko po kayo para dalhin kayo sa kanya."

"Huh? Bakit may ano?"

"Wala na po akong alam na ibang impormasyon, Ma'am. Pasensya na po," nahihiya pang sabi niya at nagbigay daan sa akin para sumakay sa exclusive na elevator patungo sa penthouse.

Anong pakulo na naman ng kumag na 'yun at may paganitong epek pa? Tangna, bakit ba parang nae-excite at kinakabahan ako at the same time? OA mo Jorge, huh.

At kahit na masyado akong napu-puzzle kung ano ba ang mayroon ay sinunod ko na lang ang bilin nang minamahal kong boyfriend. Naligo muna ako bago ko isuot ang dress at shoes na nakalagay sa box na ibinigay n'ung receptionist. Simple lang naman ang damit, pero sobrang elegante. Kulay dirty white siya na lagpas tuhod lang ang haba at full lace ang upper part ng dress. Sakat na sakat sa katawan ko at super sexy tingnan. Katerno ng dress ay isang dirty white stiletto din at may anklet pang kasama. Mukhang formal dinner yata ang puntahan naming, ah. Hala, mada-diet pala ako ngayong gabi. Hindi pa naman ako nakapag-merienda! Haist! Nakakahiya naman kasi kumain nang marami kapag nasa sosyal na lugar. Akala mo pagkain ng ibon ang dami at sobrang bitin!

Saktong seven o'clock nang gabi ay may kung sinong nag-doorbell sa pinto at pagbukas ko ay nabungaran ko kaagad ang receptionist kanina na hindi ko naman alam ang pangalan. Pero according sa name plate na nasa uniform niya ay Belle ang pangalan.

"Ma'am Jordan, sundan n'yo lang po ang rose petals," nakangiting sabi niya at noon ko na nga lang napansin ang rose petals sa sahig. Tangna. Anong nangyayari?!

"A-anong-" Hindi pa man ay agad na nanginig ang katawan ko. Agad na nablanko ang aking utak at wala ako sa sariling sinundan ang rose petals na patungo sa elevator. Nakangiting nakasunod pa rin sa akin si Belle hanggang makasakay na kaming dalawa at agad niyang pinindot ang button patungong ground floor.

At pagbukas nga ng elevator sa ground floor ay puro rose petals pa rin ang nakita ko patungo kung saan. Punung-puno rin nang maliliit at makukulay na balloons sa buong lobby. Nakamata sa akin ang mga empleyado roon na abot-tainga ang ngiti na para bang mas marami pa silang alam sa nangyayari kaysa sa akin. Napalunok lang ako nang unti-unting napalapit sa function hall ng hotel. Agad kong naringgan ang tila pamilyar na musika sa paligid. Nang tuluyan akong makapasok sa hall ay agad nang may kumanta. Si Ty!

https://youtu.be/NYApuwzWCno

♫♪ If I had to live my life without you near me

the days would all be empty