OKULUN ARIZA KIZI 2

14. Bölüm: Tepkisizlik

13. Bölüm: Sen Kimsin? ( Bölüm Sonu )

Hiç bir şey hatırlamıyorum. İsmim, soy ismim ve yaşım dışında hiç bir şey bilmiyorum. Bu beni delirtmeye yetiyordu.

14. Bölü Tepkisizlik

Eve geldiğimde hastanede yanımda olan herkes benimle beraber gelmiști. Odamda oturmuş ıslak saçlarımı kurutuyordum. Meriç birden odama daldı. Kaşlarım kalkık bir şekilde ona baktım, korkmuş gibiydi. Ama neyden korkacaktı ki?

" Kızım iki saattir inmemişsin aşağıya. Merak ettik? "

Omuz silktim ve elimdeki havluyu yatağımın üstüne bıraktım. Meriç geldi, önümde diz çöktü ve ellerimi tuttu.

" Bir şey mi oldu prenses? "

Derin bir nefes aldım ve gözlerim dolu bir şekilde konuştum.

" Benim abim nerede Meriç? Neden gelmedi? Yoksa biz küsmüydük onunla? "

Sıkıntılı bir nefes aldı ve her şeyi en başından anlatmaya başladı.

" Bak şimdi prenses... "

***

Hiç tepki vermeden dinlemiştim anlattıklarını. Çünkü her ne duyarsam duyayım kafamda psikiyatrisimin cümlesi dolaşıyordu. " Sen bunları zaten yaşadın ve gerekli tepkiyi verdin. Sadece hatırlamıyorsun. "

Meriç'in gözlerine baktım.

" O çocuk hala aşağıda mı? "

Kaşlarını çatıp " Hangi çocuk? " dedi.

" Ya işte hastanede sürekli başımda duran. "

" Evet hala burada ve o kolay kolay gitmez söyleyeyim. "

Meriç ayağa kalkarken konuştum.

" Kim ki o? Niye bekliyor burada? Bir de sürekli güzelim diyor. "

Beni ayağa kaldırdı ve yorganımı açarken konuştu.

" Sevgilin olduğu için olabilir mi prenses? Ayrıca düşünme bunları sen yat dinlen konuşuruz sonra. "

Ben şok içinde Meriç'e bakarken beni yatağa yatırdı ve saçlarımı okşamaya başladı. Uykum göz kapaklarının en derininden bana el sallarken kulaklarım Meriç'in sözlerini işitti.

" İyi uykular prenses... "

***

Gözlerimi açtığımda başıma çok keskin bir ağrı vurmuştu. Bir süre bu ağrıları çekmek zorundayım galiba. Ayağa kalktım ve lavaboya gittim. Elimi yüzümü yıkadım ve hemen aşgğı indim. Oturma odasına girdiğimde herkes oturmuş sohbet ediyordu. Meriç'in yanına otururken selam verdim.

" Selam millet. "

" Günaydın Okulun Arıza Kızı. "

Kaşlarımı çatarak sarı saçlı kıza baktım. Okulun Arıza Kızı derken?

" Senin lakabın öyleydi yani hala öyle. Buse ben. "

Sonra herkes ismini söylemeye başladı. Aklımda tutabildiğim kadarı yetinecektim artık.