OKULUN ARIZA KIZI 2

7. Bölüm: Uyanış

6. Bölüm: Dikkat Çekici ( Bölüm Sonu )

Telefonu kapattı adam ve kaşları çatılı bir şekilde tam karşıya baktı. Kardeşi ölebilirdi.

Kardeşi acı çekerek ölebilirdi...

- ARADAN GEÇEN ZAMAN - 

Aradan tam dört ay geçmişti. Bu dört ay içinde bir çok şey değişmişti. Mesela Sude Aras'a bir takım duygular beslemiş ama bunu asla itiraf edememişti, üstelik bunlar gerçek duygulardı. Aras ise arkadaşlıktan öte geçememişti. Evet baya samimi olmuşlardı ama hissettiği asla arkadaşlıktan öte değildi. Onun dışında Buse'nin şehir dışından amcasının oğlu Kadir abisi de gelmişti üç ay önce. O grup iyiden iyiye kaynaşmıştı. Ve gün geçtikçe Deniz'in durumu iyileşmişti. Normal odaya alımış sadece uyanmasını bekliyorlardı. 

Artık herşey eskiye dönmüştü. Ama bir kişinin yeri değişmişti. Şimdi Deniz Kızı ait olduğu yere geri dönecekti. Peki artık oraya ait miydi?

7. Bölüm: Uyanış

4 AY SONRA

Kış günü yine tüm kadro okuldaydı. Buse, Tolga, Kumsal, Aras, Sude... Ayriyetten öğle arasında Meriç Ve Kadir de oradaydı. Hep beraber takılıyorlardı. Birbirlerine çok ısınmışlardı. Deniz kızının boşluğu ne kadar fark edilse de kimse sesini çıkartmıyordu. Herkes acısını içinde yaşıyordu.

Yine öğle arasındalardı. Hep birlikte çardakta otururken muhabbet ediyorlardı. Ortada içecekler ve bisküviler vardı. Hem bir şeyler atıştırıyorlardı hem de sohbet ediyorlardı. Son iki aydır yaptıkları bir şeydi bu.

Aras iki ay boyunca zor toparlanmıştı. Deniz Kızını rüyalarında görmüştü bir süre. Sonra onu unuttu. Önce aklında öldürdü o kızı, sonra kalbinde... Ama bilmiyordu ki ruhu hala o kızı bekliyordu.Bilmiyordu ki ruhu hala Deniz Kızına aşıktı... Son iki ay içinde ise normal bir insan gibi yaşamaya başlamıştı. Hayatını bir nebze olsun düzene sokmayı başarabilmişti.

Meriç ise acısını iyiden iyiye bastırmıştı. Buse ile olan ilişkisi ise gerçekten çok iyi gidiyordu. İkisi de gerçek bir dost gibi her şeyi dertleşiyorlardı. Yeri geldiğinde ise bir sevgili gibi takılıyorlardı. Yani kısacası tam olarak birbirlerini tamamlıyorlardı.

Kumsal ise kendini bir buçuk ayda toplayabilmişti. Her gece uyurken kabuslar görmüştü. Suçluluk duygusuyla dolup taşmıştı. İçten içe hala kızıyordu kendine. Ama yapacak bir şey kalmamıştı. Olan olmuştu. Artık elinden bir şey gelmiyordu.

Tolga ise gerçekten üzülmüştü, hatta Meriçten sonra en çok Arasın yanında olmuştu. İlk başlarda nefret ediyordu Deniz Kızından ama sonra o nefret tuzla buz olmuştu. Kısacası gerçekten üzülmüştü ve sevgilisini teselli etmişti. Evet yaptığı yanlıştı ama zamanı geri alamazdı.

Sude ise Arasdan içten içe hoşlanıyordu. Ama Aras'ın gözlerindeki ifadeyi görüyordu. Dostluktan başka bir şey değildi. Bu yüzden kendi içinde yaşayıp bitirmek istiyordu. O çocuğun geçmişini bilmiyordu ama kendine bir ilgisi olsun istiyordu. Aras'ın verdiği tek ilgi arkadaşlık olduğubu fark edince ümidi kesmişti. O da arkadaşça yaklaşıyordu artık.