KARA KİRAZ | 1 (TAMAMLANDI)

KK | DAVET

"Kalk uykucu, kalk!"

Kulağıma ilişen seslerle gözlerimi hızlıca araladım. Daha yeni yeni daldığım uykumdan sıçrayak uyandım. Bilincim yavaş yavaş yerine gelirken yatağıma kendisini atan Ömür iki yanağımı da sıkarak, "Bugün büyük gün!" diye bağırmaya başladı.

"Ya ben bu evde kendi isteğimle uyanamayacak mıyım?" diye sitem ettim. Uykulu olduğum için sesim çatlamıştı. Ömür, neşeyle bir kahkaha attı.

"Dün Alaz, bugün ben! Ah, kıyamam sana!" dedi yapay bir üzüntüyle. Bedenini üzerime doğru eğdi. "Abimle yatarsan Alaz'ın gazabına hep uğrarsın. Gelecek için benden sana bir tüyo!" dedi imalı bir tonda. Göz kırpıp dişlerini göstererek gülümsedi. 

Bazen, Ömür'ün Miraç ve benim evliliğim formaliteden olduğunu unuttuğunu düşünüyordum. Mesela şimdi, imayla dile getirdiği cümleler hiç sağlıklı değillerdi benim için. Halihazırda kafamı karıştıran ama beni bambaşka diyarlara götürecek kadar da güzel duyguları Miraç sayesinde yaşıyorken bir de Ömür'ün üzerime gelmesi hiç iyi şeylere sebep olmayacaktı.

"Aman eksik kalsın tüyoların. Kısa zamanlı evlilik için tüyolara hiç gerek yok bence." dedim ve üzerimden Ömür'ü atarak yan yattım. "Azıcık uyumak istiyorum. İstersen gel yanıma kıvrıl ya da lütfen sessiz ol."

Üzerimdeki yorgan çeken Ömür, "Bugün uyumak yok! Bir sürü işimiz var kızım! Kalk, çabuk!" diye söylendi.

"Ne işimiz var acaba bizim?" diye sordum öfkeyle. Ömür gözlerini kocaman açıp inanamıyormuş gibi bana bakmaya başladı.

"Gece davet var!" dedi. Derin bir nefes alıp başımı yastığa daha çok gömdüm.

"Ömür, kendi ağzınla söylüyorsun. Gece!" Sol bileğimdeki saate baktım. "Saat daha sabahın onu!" diye sitem ettim.

"Bak işte geç kaldık!" diye bağırdı Ömür. "Yengem, sen ve ben için harika bir hazırlık programı ayarladım. Bir saat sonra kıyafetler gelecek, ardından da kuaförler! Önce bakımlar, manikür ve pedikürler yapılacak sonra da kıyafetler denenecek! Çok geç kaldık, çok! Acilen kahvaltı yapmamız ve duş almamız gerek!" dedi panikle.

Dedikleriyle ağzım bir karış açık kaldı. Bu kadar hazırlığa gerçekten gerek var mıydı, bilmiyordum. Evet, çok önemli bir geceydi ama akşam dokuzdaki davete sabahın onunda hazırlanmak da biraz garipti. En azından benim için.

Ömür, dolabıma ilerleyip içinden bir eşofman bir de tişört çıkartıp yatağıma fırlattı.

"Ömür bu kadar uğraşmana gerek yoktu. Zaten bir sürü insanın karşısına çıkacağım için heyecanlanıyorum sen şimdi böyle yapınca ben baya panik olacağım."

Ömür, yatağıma oturup kollarımdan tutarak beni doğrulttu. Yanağımdan bir makas aldı, dağılmış saçlarımı geriye doğru attı ve yüzüne nahif bir gülümseme yerleştirdi. "Sen konuşmanı yaparken arkanda Karadağ ailesi olacak Dila Karadağ! Panik yapmakta haklısın ama bunları sen düşünme. Abim, herhangi bir sorun çıkarsa halleder. Sen yine bize güven, sakin kal ve eğlencenin tadını çıkar." İki avucunu da yanaklarıma yerleştirip sıktı. Baskı ile öne büzülen dudaklarıma ve katmanlaşan yanaklarımı gören Ömür neşeli bir kahkaha attı. "Yengelerin en güzeli, bugün senin günün! Bugün, yeri göğü inleteceksin sen!"

Ömür'ün söyledikleriyle rahatladığımı hissettim. Bu yolda Karadağ ailesinin yanımda olduğunu çok iyi biliyor ve onlara güveniyordum. Ayrıca dün Miraç'ın beni almaya geldiği sırada Sancar'ı ve Beyza'yı da davet etmesi üzerimdeki bütün yükü almıştı. İntikam yolunda atacağımız ikinci adımda yanımda beni seven insanları görmek bana güç verecekti.