Supernatural Tale: The Awakening

Chapter 24

"Ahh—" tila narealize ni Giovanni ang ipinuputok ng butsi ng kapatid. "And now you're making this about Zoey and me. Alright, I get it."

"Jerk! You know she likes you!"

"I know! And you like her! Kaya ka nagkakaganyan!"

Akmang susuntukin siya ulit ni Gavriel nang mahuli niya ang kamao nito. Agad niya itong kinuwelyuhan at itinumba sa lupa.

"If you're that jealous, ilayo mo siya sa akin. I don't like her anyway. At isa pa, kung gusto mong gumanti sa ama mong magaling, lakad at sunugin mo ang bahay niya kasama ang mga ebidensyang iniiwan ng babae niya!"

Malakas na itinulak ni Gavriel paalis sa kaniya ang kapatid. Matalim ang tingin na ibinigay nito bago siya tumalikod at naglakad palayo.

Napailing naman si Giovanni. "Jerk!" sigaw nito saka kumulog ng malakas at kumidlat sa 'di kalayuan. Padabog siyang humiga sa damuhan at ipinikit ang mata niya. Nasira na ang mood niya.

Wala pang sampung minuto na natatahimik ang mundo niya ay biglang tumunog ang cellphone niya.

"AAHHH!" nayayamot na sigaw nito. Sinilip niya ang caller id at nakita niyang si Zoey iyon. Inis na itinapon niya ito sa isang tabi at muling ipinikit ang mga mata.

Hindi niya alam kung ilang minuto siyang nakaidlip nang maalimpungatan siya. Pagdilat ng mga mata niya ay bumungad sa kaniya ang makapal at maitim na usok mula sa 'di kalayuan. Mula ito sa direksyon ng...bahay nila.

Napabalikwas siya ng bangon at agad na dinampot ang cellphone niya. Tatawagan niya sana ang kapatid nang makita ang isang missed call at dalawang text mula kay Zoey.

From: 601-520-9915

Gio, I'm on my way to your house. Your mom invited me over to help her arrange a flower bouquet sa garden niyo. See you! 😊

From: 601-520-9915

I brought chocolate chips na ako mismo ang nag-bake kaso wala kayo ni Gav. What time are you coming home? Nakakahiya namang ako lang ang nandito sa bahay niyo kasama si tita.

"Goddmnit, Gavriel Deveraux! Don't tell me you really set our house on fire?!"

Halos magkandarapa siya sa pagtakbo pauwi sa kanila habang palapit siya ay natatanaw niya na ang malaking apoy na nagmumula sa bahay nila.

"Sht! Sht! Sht!"

Binilisan niya ang pagtakbo habang sinusubukang tawagan ang kapatid ngunit ring lang ito ng ring. Hindi nito sinasagot ang tawag.

Napatigil siya nang halos kalahating block na lang ang layo niya. Kitang kita niya mula sa kinatatayuan niya ang pagkataranta ni Zoey na nasa tapat ng backdoor mula sa garden at 'di malaman kung paanong papasukin ang bahay habang tulala at walang emosyon namang nakatayo sa harap ng bahay si Gavriel.

Nanlaki ang mga mata ni Giovanni nang ma-realize kung bakit sobrang nagpa-panic si Zoey matapos mahagip ng paningin niya ang isang anino mula sa kwarto ng mga magulang niya.

"M-mom?!"

Dali-dali siyang tumakbo palapit. Tila nag-slowmotion ang paligid nang magawang sipain pabukas ni Zoey ang pintuan sa likod at walang alinlangan na sumugod sa loob para sagipin ang kanilang ina. Kasabay niyon ay ang pagliliyab ng mga mata ni Gavriel at matapos niyang itaas ang parehong kamay niya ay isang malakas na pagsabog ang nangyari at halos maabo ang lahat ng mahagip ng nagliliyab na apoy ilang metro mula sa bahay.

"MOM!!! ZOEY!!!"

Tila nabalik sa realidad si Gavriel nang marinig ang humahangos na boses ni Giovanni. Nanlalaki ang mga matang pinanood nito ang paglapit ng kapatid sa bahay nilang tinutupok ng apoy.