My Absolute Freedom (UNDER RIVISION) ✔

chapter 28

"Ano ang iyong kailangan?" Broskong tanong ng isa sakin.

"Kukunin ko lang yung pera ko." Sabi ko habang hinahabol parin ang hininga.

Nagsitinginan naman ang dalawang guwardiya saka ako tinulak palayo. Aba!

"Hindi ka pwedeng pumasok hangga't wala kaming salita na nakukuhang tugon mula sa---"

"Wala akong paki! Kukunin ko lang yung pera ko tapos uuwi na ako!" Sigaw ko pa ngunit kumunot lang ang nuo nila.

"Hindi ka talaga pwedeng makapasok, lalo na't mukhang hindi ka naman scholar sa palasyong ito." Tugon ng isang gwardiya.

Napabuga ako ng malalim na hininga at isa-isa silang tinitigan ng masama. Mga bakulaw! Hahanap talaga ako ng paraan para makapasok!

Umalis ako ng may sama ng loob at naglibot-libot sa paligid habang nag-iisip kung paano makapasok.

Tinignan ko ang mga naglalakihang semento na nagsilbing boundary ng palasyo. Hindi ko yata kakayaning umakyat do'n dahil sa taas at isa pa may mga patalim pa sa ibabaw nito. (>>__<<)

Wala rin namang butas na pwede kong pasukan para makapasok sa loob! Walang secret door, walang wala! Huhuhuhu! Yung pera ko! Hindi naman ako si Dorra para mage-explore sa paligid ng palasyong ito! Wala rin akong mapa katulad niya! (T___T)

Yung pera ko, Lord. Pinaghirapan ko 'yon, eh! (T___T)

"Oh ito pa, dalian mo ha! Ingatan mo ang mga iyan! Naku, dapat ganiyan parin ang itsura ng mga herbal na 'yan hanggang sa maibigay mo 'yan mismo sa kamay ng Master nila." Rinig kong usal ng matandang babae sa isang batang babae. Sa palasyo kaya punta niya?

Tila may isang light bulb saking isipan ng may bigla akong naisip na paraan.

Lumapit ako sa kanila habang busy naman ang bata sa pag-aarange ng mga kaon na may laman na mga herbal leaves at mga gamot.

"Bata, saan ang punta mo? Baka matulungan kita diyan." I said in a sweet voice.

Tulala naman akong tiningala ng bata na animo'y kumikislap ang mga mata habang nakatingin sakin.

"Bata?" Pagpupukaw ko pa sa atensyon niya at mukhang nagulat pa siya.

"Ah h-hehehe. Pasensiya na po sa aking inasal, ngayon lang po kasi ako nakakita ng napakagandang dilag dito." Manghang turan niya. Napatawa naman ako.

"Saan ba ang punta mo? Mukhang mahihirapan ka diyan sa pagdala ng mga kahon, baka matulungan kita." Please lord, make it work.

"Ah, sa loob po ng palasyo, ate ganda. Ipapabigay ni inay sa mastero ng mga skolars." Ito na baya ang daan papasok, Lord? Thank you!!!

"Tulungan na kita." Nakangiting usal ko saka kinuha ang ilang box.

"Salamat po, ate ganda." Natinag naman ako dahil sa tawag niya sa'kin.

Namumula tuloy ako sa tuwa. "Walang anuman, batang diyosa." Sambit ko rin na ikinatigil at ikinapula ng buong mukha niya.

Napangiti ako at nagsimula na kaming naglakad patungong gate. Pansin ko naman na naiilang siya at nando'n parin ang pamumula ng pisngi niya.

"Ayos ka lang?" Naitanong ko nalang.

Umiwas naman siya ng tingin saka yumuko."H-hindi lang po kasi ako sanay na tawaging diyosa, h-hindi naman po kasi ako maganda."

Taka ko naman siyang tinignan. "Hoy, wag ka ngang ano. Ang ganda mo kaya, tsaka nagbubukod tangi lang ang ganda mo, dapat proud ka sa sarili mo."