Huh?, i'm gay 2

17

Pov. Hailey

Wat is het hier leuk zeg!
Met Kayne en Ivan zeker!
We hebben al veel gedaan met ons drieën zoals een film kijken, met elkaar praten, en zijn we ook samen gaan winkelen deze week.

Het was erg gezellig dat ik mijn problemen en Yana ben vergeten.
Ivan heeft me vertelt dat hij op jongens valt. Ik ben super blij voor hem.

Alleen moet ik te weten zien te komen op wie hij verliefd is maar hij zegt er niks over.

Ik zit te douchen en de warme stralen van water rollen over me heen.
Het voelt heel goed om even alles om me heen te vergeten.

Ik droog mijn lichaam en mijn haren af.
Mijn kleren doe ik aan en loop ik naar beneden.
Ik ruik al ei en spek en pannenkoeken door elkaar.

"Heb je eitjes gebakken?" Vroeg ik.
"Ja."
"En spek?"

Hij knikt.

"Pannenkoeken?"

Hij zei nog eens ja en meteen wordt ik blij.

"Hey, Ivan." Zei ik.
"Ja wat is er."
Na hij de tafel heeft gedekt komt hij bij me staan.

"Is er iets?" Vroeg hij bezorgd.
"Nee, maar ik wil zeggen dat ik blij ben dat ik je heb. Zo iemand zoals jij wilt iedereen wel. En ik vergeef het je ja! Je hoeft niet de hele tijd sorry te zeggen. Ik ben dankbaar dat je me helpt en hopelijk kan ik iets voor je terug doen?"

Er rolt een traan op zijn wang.
Is hij nu aan het huilen?
"Kom toch hier!"

En hij omhelst me stevig. Niet te hard maar wel stevig en liefdevol.
Wat kan ik zonder hem doen?

"Je hoeft helemaal niks voor me toen dat is graag gedaan! Ik doe dat f'graag en daar zijn vrienden voor."

"Nee echt, als ik iets voor je kan doen kun je me het zeggen."

Hij denkt erover na.
"Dat je probeert met Yana te praten volgende week!"

"Ze gelooft me niet hé"
"Toch probeer je het, als je het geprobeerd hebt, ben ik tenminste blij."

Ik denk even na.
Proberen kan toch geen kwaad?
"Ok!" Ik geef hem een glimlach en hij glimlacht huilend terug.

"Nu zie ik echt dat je gay bent!"
Zei ik lachend.
"Zeg!..."

Hij lacht terug.
Ik veeg zijn tranen weg.

Ik voel me bekeken.
Ik draai me om en ik zie Kayne naar ons kijken.

Ik denk dat hij het zag.
"Ivan, is er iets?" Vroeg hij.
"Nee, er is niks." Hij lacht naar me en geeft me nog een knuffel.

Hij veegt lachend zijn tranen weg en gaat terug naar de keuken om alles klaar te zetten.
"Hoelang zat je daar wel niet te kijken?"
Ik lach.

"Uh... Sorry dat was niet de bedoeling."

Hij bijt op zijn onderlip.
"Is niet erg"

Hij kijkt weer naar me en glimlacht.
Ik glimlach terug en ga naar de keuken om te gaan eten.

Smakelijk!