Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Edım'ın mal varlığına konmak için iki haftadır yapmadığımız şey kalmamıştı.Ve nihayet bugün imzalar atılacaktı.Patronun yüzü gülüyordu.
Edım gelmişti,güler yüzlü bir şekilde karşılamışdık.İmzayı atıp gerçekleri öğrendiğinde delirecekti.Yalnız benim kafam hâla koruması Miceal'daydı.Sinsi bakışları vardı,soğukkanlıydı ve henüz daha hiç konuşmamıştı.Koruma dediğin koruyacağı kişinin daima yanında olur bu ise daima uzakta duruyordu.Sanki tüm olan bitenden haberdar gibiydi.Çok yakışıklı ve karizmatik olmasının yanısıra gizemli biriydi.Belki de sadece öyle gözüküyordu aslında içi boştu...
Biraz sohbet muhabbetten sonra patronla Edım el sıkıştı ve imza atmak için masaya oturdu.Ben dosyaları getirmek için patronun odasına girdim.Önceden konuştuğumuz gibi aslında olmayan bir şirkete ortak olması gerekiyordu ama ortak olana kadar bu şirkete ortak olacağını sanması gerekiyordu.Öylede oldu iki haftadır bu şirkete ortak olacağını sanıyordu.Şimdi imzalar atılacak, bir hafta sonrada olmayan şirket batacaktı.Bizde kolayca paralarımıza kavuşacaktık.
Dosyaları aldım ve masaya doğru ilerledim.Önce patronumuz imza atacaktı dosyayı patronumun önüne bıraktım.İmzayı attı sıra Edım'daydı.Dosyayı aldım ve Edım'ın önüne bıraktım.Edım kalemi eline aldı tam imza atacaktı Miceal ve yanında gelen beş koruma masanın etrafını sardı. Miceal, Edım'ıb kulağına bir şeyler fısıldadı sonra özür dileyip ayrılmak zorunda olduklarını söyledi.Dosyayı almak için elimi uzatmıştım ki Miceal elimden dosyayı kaptı ve gülümsedi.Küçük yazıları okuyup imzamızı atarız.Sonrada dosyayı tekrar getiririz dedi.Miceal hepimizi bir tuzağa sürüklüyordu ve bu sefer oyunu kaybediyorduk.Biz telaşlı gözlerle onların gidişini izlerken onlar kahkaha atarak şirketten ayrıldılar.
