Naughty Doctor

Αυτό το κορίτσι μου θυμίζει την μητέρα μου

Την κούνησα το κεφάλι μου θετικά και την χάιδεψα απαλά ώστε να την ηρεμήσω "Μητέρα, καλά είμαι. Απλά ήμουν απασχολημένος με πολλούς ασθενείς όλη την ημέρα, έτσι απλά ήθελα να τσεκάρω και τους δύο σας. Σε παρακαλώ ξανά κοιμήσου."

Γύρισα την πλάτη μου να φύγω αλλά υποθέτω η καρδία μιας μάνας πάντα διαισθάνεται τον πόνο στην καρδιά χωρίς να πει τίποτα. Είναι μια κλωστή που συνδέει τον γιο και την μητέρα από τον θεό, είναι πιο δυνατή αυτή η κλωστή και από ένα σχοινί και δεν κόβεται εύκολα ακόμα και μετά τον θάνατο.

''Γιε μου, άσε την καρδιά σου να γράψει το δικό της μονοπάτι για σένα," μου ψιθύρισε, κάνοντας την καρδιά μου να φτερουγίσει σαν νυχτερίδα, αλλά οι λέξεις της έκανε την καρδιά μου να ηρεμήσει και σταμάτησαν το μυαλό μου να παλεύει με τις κακές σκέψεις.

Έγνεψα το κεφάλι μου θετικά και της έδωσα ένα απαλό φιλί πάνω στο χέρι της, "Το ξέρω μητέρα. Μην ανησυχείς. Θα σε δω σύντομα." Με αυτό, του άφησα και επέστρεψα πίσω στο σπίτι μου, πετώντας όλες τις σκέψεις μου σ' ένα άγνωστο μέρος του μυαλού μου. Το ξέρω ότι ήμουν πάντα πεισματάρης, άκαρδος αλλά ήμουν πάντα άνδρας σε αυτό τον κόσμο. Ποτέ υποσχέθηκα σε κανέναν άνθρωπο και ούτε έσπασα κάποια υπόσχεση μου.

Μόλις έφτασα στο διαμέρισμα μου, το τηλέφωνο μου χτύπησε πολλές φορές και φώναζα από τα νεύρα μου όταν κοίταγα τις κλήσεις από την Τάνα να πετάγονται η μια μετά την άλλη. Έκλεισα το κινητό μου και έπεσα στο κρεβάτι μου και αποκοιμήθηκα. 

Ξύπνησα το πρωί ανανεωμένος και αποφάσισα να ακυρώσω όλα τα ραντεβού μου για σήμερα και να απολαύσω την μέρα σ' ένα από τα αγαπημένα μου μέρη που υπήρξαν ποτέ. Είναι ένα ξενοδοχείο κοντά στην θάλασσα που δεν έχει τόσο κόσμο. Τις περισσότερες φορές είναι ήσυχα. Εκεί πάω για να ηρεμήσω τον εαυτό μου. Για να είμαι ειλικρινής, αισθάνομαι μόνος τις περισσότερες φορές. Κάνοντας σεξ όχι κάνοντας έρωτα....Υπάρχει ένα μεγάλο ΣΧΙΣΜΑ ανάμεσα σε αυτές τις δύο λέξεις. Χρειαζόμουν να κάνω έρωτα, να ερωτευτώ, να βρω την αδερφή ψυχή μου. Δεν είμαι σίγουρος ακόμα αν η Τάνα ήταν αυτή. Ή ίσως ο πατέρας της, τον Βλάντ! Ποιος ξέρει. Αλλά θα ακολουθήσω της μητέρας μου την συμβουλή και να αφήσω την καρδιά μου να διαλέξει για μένα. 

Τοποθέτησα την μικρή τσάντα μέσα στο δωμάτιο μου και άλλαξα σ' ένα άνετο σορτσάκι και σ' ένα μαύρο κοντομάνικο και πήγα να περπατήσω και να ξεκουράσω το σώμα μου στην παραλία καθαρίζοντας το μυαλό μου. Αλλά....υποθέτω ότι ήταν η λάθος ώρα για μένα. Ήταν γεμάτη κόσμο όπως δεν ήταν ποτέ, και ένα τσούρμο κορίτσια και αγόρια παίζανε βόλεϊ και έκαναν θόρυβο. Θύμωσα και πήρα ένα ποτήρι κρασί πίνοντας την πρώτη γουλιά αλλά ξαφνικά η μπάλα χτύπησε το χέρι μου και μου έφυγε από το χέρι το ποτήρι και έπεσε κάτω στο πάτωμα. Ένα κορίτσι ήρθα βιαστικά προς εμένα λαχανιάζοντας "Οοο Θεέ μου, με συγχωρείτε κύριε. Δεν το ήθελα. Σας παρακαλώ αφήστε με να σας καθαρίσω το μπλουζάκι σας." μου είπε, αισθάνοντας ενοχές, σήκωσα τα μάτια μου να την κοιτάξω και κόλλησα σαν ένας παράλυτος άνθρωπος από την απέραντη ομορφιά της. Όχι, δεν ήταν σέξυ. Δεν ήτα γυμνή. Ήταν απόλυτα υγιείς αλλά όμορφη με αυτό το λαμπερό πρόσωπο με καθόλου makeup .