Naughty Doctor

Η έκπληξη και το χαστούκι από εκείνον

ΤΑΝΑ POV:

Έπερνα τον Νίκολας τηλέφωνα για κάποιες μέρες τώρα, αλλά το τηλέφωνο του ήταν κλειστό. Ήμουν θυμωμένη μαζί του στην αρχή επειδή έφυγε χωρίς να πει τίποτα σε μένα αλλά όταν άρχισα να ανησυχώ μετά από τέσσερις μέρες χωρίς τηλέφωνο του μου έφυγε ο θυμός. 

Αποφάσισα να πάω στην κλινική του και να τον βρω αλλά ήμουν σοκαρισμένη όταν η γραμματέας του με πληροφόρησε ότι είχε ακυρώσει όλα τα ραντεβού του γι αυτή την εβδομάδα. Μετά από δύο μέρες, αποφάσισα να τον αναζητήσω στο διαμέρισμα του. Πρόσεξα ότι το αυτοκίνητο του έλειπε, έτσι πήγα πίσω στην κλινική του για να ρωτήσω πότε μπορεί να επιστρέψει πίσω ξανά ή αν η γραμματέας μήπως ξέρει κάποια πληροφορία για εκείνον. Ναι, τον είχα ερωτευτεί όπως δεν είχα ποτέ νιώσει έτσι για κανέναν πριν. Ήταν παράξενη η κατάσταση, το ήξερα, ειδικά επειδή είχε κρυφό δεσμό με την μητέρα μου. Αλλά...είναι το καλύτερο από το παρελθόν, υποθέτω. Ίσως αποφάσισε να με αφήσει μόνη μου επειδή φοβόταν ότι θα ανακάλυπτα την αλήθεια για εκείνον που είχε απιστία με την μητέρα μου. Αποφάσισε να κάνει το πρώτο βήμα και να χωρίσει μαζί μου. Αλλά.....είχαμε και ποτέ σχέση; Τον γνώρισα στην μητέρα μου και τον πατέρα μου σαν το αγόρι μου αλλά δεν το είχαμε συζητήσει αυτό πιο πριν. Δεν το αρνήθηκε παρόλα αυτά. Υποθέτω ότι με δέχτηκε στην ζωή του σαν το κορίτσι του ή μάλλον σαν την γυναίκα του.

Όλες οι διαβολικές σκέψεις του κόσμου μου είχαν γαμήσει την ψυχολογία μου και δεν έβρισκα ούτε μια απάντηση για να ηρεμήσω την γαμημένη διάθεση μου που είχε πέσει. Απλά μπούκαρα σαν βάρβαρος μέσα στην κλινική, προσπερνώντας την νοσοκόμα και αγνοώντας όλες τις φωνές της που μου έλεγε. Προσπαθούσε να με σταματήσει αλλά τότε εντόπισα μερικές γυναίκες μέσα στο καθιστικό να περιμένουν, εκείνη την ώρα συνειδητοποίησα ότι είχε γυρίσει. Από που; Δεν είχα ιδέα αλλά αποφάσισα να πηδήξω μέσα στο ιατρείο του και να τον ρωτήσω.

Με το που έβαλα το χέρι μου στο πόμολο για να ανοίξω και μπήκα μέσα τον βρήκα όπως πάντα να εξετάζει μια γυναίκα και το μικρό κορίτσι φαίνονταν σαν μια νέα νοσοκόμα να τον βοηθάει και να του δίνει κάτι. Ήταν φυσιολογικό στην πραγματικότητα συνηθισμένο. Δεν καβαλούσε μια πουτάνα ούτε την γαμούσε. Με είδε και μου υπέδειξε να βγω έξω σιωπηλά. Η νοσοκόμα ήρθε μια κοντά σε μένα και μετά βίας άκουσα την χαμηλή της φωνή "Κυρία μου, μπορείτε να περιμένετε έξω;" με ρώτησε πολιτισμένα αλλά ήμουν εκνευρισμένη μαζί του και έβρισα το φτωχό αυτό κορίτσι.  Το ξέρω ότι αντέδρασα υπερβολικά αλλά έκανε λες και δεν ήμουν τίποτα στην ζωή του και σαν να με απέρριψε.