Είμαι γυναικολόγος...Αυτή είναι η δουλειά μου..Για όλους τους άλλους άνδρες αυτή η δουλειά είναι ανυπόφορη..Στην αρχή όλοι μας είμαστε ενθουσιασμένοι αγγίζοντας τα ευαίσθητα σημεία μιας γυναίκας αλλά με τα χρόνια αυτό γίνεται συνήθεια, βαρετό και τα...
Ήμουν θυμωμένος και κάπως οι διαβολικές μου σκέψεις μου έλεγαν ότι η Τάνα με απατούσε. Συμπεριφέρονταν περίεργα τον τελευταίο καιρό και εγώ το ίδιο αλλά όχι σαν εκείνη.
Έβγαινε μόνη της πάρα πολύ και γύρναγε αργά. Δεν μπορούσα να βρω δικαιολογία γι' αυτό αλλά εκείνη την ημέρα που την ρώτησα η ζήλεια με κυρίευσε. Αποφάσισα να την ακολουθήσω. Ναι να τη κατασκοπεύσω. Το ξέρω ότι αγαπιόμαστε πάρα πολύ και εκείνη με αγαπάει περισσότερο απ' ότι εγώ αλλά ακόμα ένιωθα ότι κάτι πάει λάθος με εκείνη.
Γι'αυτό της ζήτησα να πάρει μαζί την μητέρα μου για τα ψώνια αλλά όταν αρνήθηκε δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Η ζήλεια με έτρωγε ολόκληρο αλλά σοκαρίστηκα όταν την είδα να παρκάρει σ'ένα πάρκιν νοσοκομείου. Ένιωσα τόσο ανήσυχος που ήθελα να χαστουκίσω τον εαυτό μου που σκέφτηκα έτσι για εκείνη. Δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι και δεν μπορούσα να κάνω κάνει. Έτσι αποφάσισα να γυρίσω σπίτι και να περιμένω και τότε να μιλήσουμε.
Μετά από μια ώρα γύρισε σπίτι με ένα χαμόγελο που ήταν ζωγραφισμένο σε όλο το πρόσωπο της.
"Τάνα! Που ήσουν;"
"Εδώ είσαι; Δεν πήγες στο νοσοκομείο;"
Την σόκαρα με την ερώτηση μου ενώ εκείνη όταν με είδε τα μάτια της ήταν ορθάνοιχτα.
"Τάνα; Που ήσουν;"
Επανέλαβα την ερώτηση μου ενοχλόντας την. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου ακόμα και τα αδέρφια μου ήταν σπίτι στην πραγματικότητα ήταν περίεργο για μένα. Δεν ήξεραν τον λόγο που ήταν όλοι μαζεμένοι ειδικά γιατί δεν ήταν Σαββατοκύριακο.
"Χρόνια πολλά, αγάπη μου. Είναι τα γενέθλια σου και κατέστρεψες την έκπληξη αλλά δεν πειράζει έχω ακόμα μια για σένα. Στην πραγματικότητα θα όλους."
Μου είπε η Τάνα και ήρθε πιο κοντά και μου φίλησε τα μάγουλα μου. Οι γονείς μου και τα αδέρφια μου μου είπαν με μια φωνή.
"Χρόνια πολλά Νικόλας!"
Αλλά δεν σκέφτηκα τίποτα. Άρπαξα την Τάνα από τα χέρια με μιαν δυνατή γροθιά και την ρώτησα ξανά στεγνά.
"Που ήσουν;"
"Ήμουν...."
Κατάπιε νευρικά καθώς προσπαθούσε να μου απαντήσει. Αλλά όπως σταμάτησε με έκανε να θυμώσω. Γύρισε γύρω γύρω τα μάτια της.
"Έχω μια έκπληξη για σένα. Τι; Νομίζεις ότι θα ε κεράτωνα;"
"Ποιος ξέρει; Εξήγησε μου τότε, γιατί ήσουν στο νοσοκομείο; Γιατί δεν μου το είπες;"
Από τον θυμό μου δεν έλεγχα την δύναμη μου. Η μητέρα μου τράβηξε τη Τάνα μακριά από την γροθιά μου.
"Τι συμβαίνει με σένα Νικόλας! Απλά άστην. Γιατί συμπεριφέρεσαι σαν μαλάκας;"
"Συγγνώμη! Απλά είμαι ζηλιάρης."
Έτριψα την μούρη μου προσπαθώντας να ηρεμήσω. Η Τάνα με κοίταζε και την είδα να χαμογελάει.
"Ήμουν στο νοσοκομείο επειδή ήθελα να μείνω έγκυος και στη πραγματικότητα προσπαθούσα όλους αυτούς τους μήνες. Έκανα χειρουργείο και....."
"Και τι; Πώς μπόρεσες να το κάνεις χωρίς να μου το πεις; Δεν χρειάζομαι παιδιά τώρα. Σ' αγαπάω και θέλω μόνο εσένα."
Της έπιασα τα μάγουλα και της είπα ειλικρινά ότι αισθανόμουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εκείνη. Αλλά μπορούσα να ζήσω χωρίς παιδιά. Έβγαλε μια βαθιά αναπνοή και με κοίταξε στα μάτια.
"Πολύ αργά....είμαι έγκυος σε δίδυμα."
"Τι;"
Ούρλιαξα ξαφνικά. Ήταν πολύ επικίνδυνο για εκείνη. Γι'αυτό δεν έκανε το χειρουργείο. Θα μπορούσε να χάσει τα πάντα ακόμα και την ζωή της από αυτό την εγκυμοσύνη! Έπιανα τα μαλλιά μου απ' τον θυμό μου.
"Ναι, Νικόλας, θα γίνουμε μαμά και μπαμπάς. Είμαι έγκυος σε δίδυμα. Γιατί είσαι τόσο λυπημένος;"
"Είναι πολύ επικίνδυνο! Είσαι χαζή; Πώς έκανε κάτι τέτοιο χωρίς να μου το πεις;"
Πηγαινοερχόμουν πάνω κάτω συνέχεια προσπαθώντας να βρω μια λύση. Θα μπορούσα να την βοηθήσω με μια αποβολή αλλά αν ήταν έγκυος πάνω από 3 μήνες! Την κοίταξα και με αγριάδα τη διέταξα.
"Πες μου. Είσαι έγκυος περισσότερο από 3 μήνες ή λιγότερο;"
"Γιέ μου, ηρέμησε. Απλά πρέπει να χαρείς. Είναι θαύμα έχε λίγη πίστη."
"Τάνα πες μου τώρα!
Της φώναξα. Αλλά πριν προλάβει να μου απαντήσει έπιασε την κοιλιά της με τα χέρια της και ούρλιαξε από τον πόνο.
Και με αυτό, έχασε τα μωρά μας και την ικανότητα να μείνει έγκυος για πάντα. Δεν είχα άλλη επιλογή, εκτός από το να της δώσω την ζωή με χειρουργείο αφαιρώντας τα όλα.
Έτσι τελειώνει το βιβλίο και αρχίσουν τα Bonus κεφάλαια. Τι θα γίνει στην συνέχεια;
Όλα στα Bonus μόνο εδώ στο
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
