❝𝐎𝐍𝐄 𝐆𝐋𝐀𝐒𝐒 𝐎𝐅 𝐂𝐇𝐄𝐀𝐏 𝐂𝐇𝐀𝐌𝐏𝐀𝐆𝐍𝐄❞

YOU ARE READING

Fanfiction

ထိုနေ့ညက ရှန်ပိန်တစ်ခွက်ကိုသာ သူ မသောက်ခဲ့ရင်။ (Chronicle of Angels-Season 2)

by mermaid_mochi

"ဟို သားက ငိုနေလို့"

"သား ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"မသိဘူး စောနကအထိ ငိုနေတာ ခု တိတ်သွားပြီ"

သူ့ဘာသူ မုန့်ပိစိလေးကို ပါးစပ်ထဲသွပ်နေသည့်Jungminကလေးသာ စကားပြောတတ်မယ်ဆိုရင် သူ့အဖေကို ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲလို့ မေးမှာအမှန်ပင်။

တကယ်တမ်း Jungminလေး မငိုခဲ့ပါ။ Jiminဆီ ဖုန်းဆက်ချင်တာနဲ့ပဲ Daddyရဲ့အကြောင်းပြချက်က Jungminကလေး ဖြစ်သွားရခြင်းပင်။

နှုတ်ခမ်းထော်ထော်လေးနဲ့ မုန့်ကိုအားရပါးရလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုက်ဆွဲကာ ဘာမှနားမလည်သေးသည့် Jungminလေးက သူ့Daddyကိုသာ စိုက်ကြည့်လို့နေသည်။

Jungkookလည်း ကလေးကိုဗန်းပြကာ ဖုန်းဆက်မိသည်ကို မလုံမလဲဖြစ်သွားကာ ထိုင်ခုံလေးထဲထိုင်နေသည့် သားရဲ့နှာခေါင်းလေးကို အသာဆွဲလိမ်လိုက်သည်။

ဆောရီး Daddy သားလေး။

"အခု ထမင်းရောစားပြီးပြီလား"

"မစားရသေးပါဘူး Jungkookရော?"

"စောနကပဲ သားကိုခွံ့ရင်းစားလိုက်တာ"

"ကောင်းသားပဲ"

နှစ်ယောက်ကြား တိတ်ဆိတ်မှုက ခေတ္တမျှကြီးစိုးသွားသည်။ ဘာဆက်ပြောရမလဲဆိုတာလည်း မသိကြ။

"အမှန်တိုင်းပြောပါ Jungkook သား မငိုဘူးမလား"

"အဲ့ဒါက"

"ငါ သိပါတယ် ဘာလို့လဲ ငါ့ကိုသတိရတယ်ပြောရမှာ အဲ့လောက် ခက်ခဲလို့လား"

"မဟုတ်ဘူး အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး Jiminအနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့"

Jungkookဆီက ပြာပြာသလဲထွက်လာတဲ့ ဖြေရှင်းချက်ကြောင့် Jimin သက်ပြင်းခိုးချလိုက်သည်။

"မဖြစ်ပါဘူး ငါ့မှာ သားနဲ့မင်းပဲရှိတာလေ"

Jiminစကားကြောင့် Jungkook ရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာသည်။ ထို့အတူ Jiminက သူ့အားထပ်ပြီး တမျိုးအထင်လွဲသွားမှာကိုလည်း စိုးလှသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောလိုက်မိတာ"

Jimin မထင်မရှားပြုံးလိုက်မိသည်။ မင်းက ငါ့အတွက် သိပ်တွေးပေးနေတာပဲ Jungkook။ တခါတလေ မင်းကိုယ်မင်းလည်း အရေးပေးရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။