Cameron Dallas // Best Friend or Boyfriend ?

Hoofdstuk 36

POV Lisa.

(2,5 week later voor het gemak)

Ik word wakker van gegil dat ik hoor van beneden. Ik open mijn ogen en kijk naast me maar ik zie dat Cameron al uit bed is. Ik stap snel uit bed en loop naar beneden, waar ik Daan en cam aantref.

"Goedemorgen zus" roept Daan naar me. Voor in de ochtend is dit me iets té enthousiast als je begrijpt wat ik bedoel.. Ik zet een nepglimlach op en loop naar cam en Daan toe. "Toevallig gingen Daan en ik net eten, dus je kan wel aanschuiven" zegt cam vrolijk. "Ik heb geen honger.." antwoord ik.

"Eet nou gewoon mee, alsjeblieft?" Hij kijkt me aan met puppy ogen en voor ik het weet trekt hij me mee naar de eetkamer. Ik merk dat ik een ochtendhumeur heb, maar zet het al gelijk om in enthousiasme, aangezien mijn broertje er ook is. Ik drink wat koffie en wordt al wat opgewekter. Dan realiseer ik me pas wat er gaat gebeuren.. Mijn broer komt over een paar uur aan op het vliegveld!

We eten snel wat en daarna ruim ik snel alles op, waarna Daan naar school toe moet. Hij trekt snel zijn jas en schoenen aan, en dan loop ik met hem, in mijn pyjama, naar zijn school toe waar ik met hem mee naar binnenloop. Ik geef Daan een knuffel en dan loopt hij vrolijk de klas in, alsof school superleuk is. Vandaag begrijp ik het wel, want hij is super blij dat hij Adam eindelijk gaat ontmoeten vandaag. Nu hopen dat het klikt, maar dat weet ik bijna wel zeker.

Ik loop in een rustig tempo naar huis. Ik hoop echt dat Adam het leuk gaat vinden in Amerika, hopelijk bouwt hij gauw zijn eigen leven op hier..

Ik loop mijn huis naar binnen en zoek cam. "Cam?!" roep ik door het huis heen. "Ja?" roept hij terug. "Waar ben je?" "Kelder!" antwoordt hij. Snel loop ik naar de kelder toe. Dit is eigenlijk cameron zijn winterplek maar Daan heeft het al een soort van geclaimd. Al zijn voetballen en overig speelgoed heeft hij zelf hier neergezet omdat hij het niet in de garage wilde hebben.

Als ik beneden aankom kijkt hij me grinnikend aan, wat na een tijdje overgaat op gelach. Ik kijk hem niet begrijpend aan. "Jij hebt Daan net weggebracht toch?" Ik knik. Nu begint hij te grijnzen, wat hem overigens heel erg mooi maakt. "Heb je gezien wat je aanhebt?" Ik kijk naar mijn pyjamabroek met panda's erop. "Ja, ik had mijn pyjamabroek nog aan." antwoord ik beschaamd. Cam staat op en loopt naar me toe. Als hij recht voor me staat kijkt hij me recht in mijn ogen aan. "Je bent gespannen voor de komst van je broer hè?" vraagt hij me. Ik knik. "Het is erger dan toen we mijn familie gingen ontmoeten.." Cameron tilt me op en zet me op zijn schoot op de bank. Ik ga comfortabel op zijn schoot zitten en luister naar wat hij te zeggen heeft.

"Luister Lisa, Adam gaat het hier zeker weten leuk vinden met ons, hij zal het eerst wel even moeilijk hebben ja. Want de mensen waar hij mee opgegroeid is zullen er niet zijn, maar zijn vader, moeder, broertje en tweelingzus zijn hier wel. En ik weet niet of hij contact wil met je ouders maar sowieso wel met ons, en daar doen we het voor. Voor niemand anders en Adam zal je niks doen, hij wil je leren kennen want je bent zijn tweelingzus.. En als hij iets doet, zal ik de eerste zijn die hem een klap verkoopt en hij zal in het eerste vliegtuig naar huis zitten."

Ik glimlach. Al was dit best wel lang wat hij zei en misschien overdreven, het maakt me niet uit want ik voel me geliefd. hehe :) (dit is om half 2 in de nacht geschreven don't judge me voor hoe ik schrijf dit hoofdstuk.)

***

Een paar uur later staan we in de aankomsthal te wachten tot Adam eraan komt. Het duurt best wel lang maar na ongeveer drie kwartier wachten, komt Adam eindelijk aanlopen. Hij loopt snel naar me toe en omhelst me. "Super fijn om hier te zijn zusje" zegt hij als hij me loslaat. Dan loopt hij naar cam en tot slot naar mijn broertje. Daan geeft hem gelijk een knuffel. Ik glimlach als ik zie dat ze aan het praten zijn, gespreksonderwerpen hebben ze gelukkig. Cam slaat een arm op me heen en trekt me dichter naar zich toe, waardoor ik uiteindelijk tegen hem aan kom te staan. Daan loopt naar ons toe en zegt "Zullen we naar huis? Ik wil Adam alles laten zien!!" We knikken en lopen richting de auto, onderweg naar huis.

------

Hey, hier is het hoofdstuk (:

Ik weet niet echt wat ik eraan toe moet voegen naast het feit dat ik 31,9 K heb gehaald, super bedankt daarvoor ! En ik weet dat er niet zoveel is gebeurd in dit hoofdstuk maarjaa, ik ben moe en schrijf zsm weer een hoofdstuk, x