Meet My Professor ✓

Chapter 29

Season 2 – Chapter 29

Hindi ako makapaniwalang gano'n gano'n lang naming natapos 'yong mga natitirang activities na sasagutan ko. Kanina, kung walang reference book, hindi kami makakasagot ni kuya Jarvis. Tinignan ko si Sir Van habang ineexit 'yong Youtube video na pinanuod naming. Isa sa dahilan kung bakit napadali kami ay 'yong mga basic tutorial videos na pinanuod niya sa'kin. Pati na rin 'yong 'kaunting' knowledge niya raw sa Japanese.

"Sir, paano kayo natuto ng Japanese? Inaral niyo?" pagtatanong ko rito nagliligpit na rin ako ng gamit ko.

"You can say so."

"Bakit kayo naging interesado sa Japanese language?" inabot sa'kin nito ang hawak niyang extrang lapis ko. "Thank you."

"I enjoy watching anime series and movies." Gulat akong napatingin dito.

"Anime? Nanunuod ka ng anime?" hindi makapaniwalang tanong ko rito. "Pareho kayo ni kuya Trav! Mahilig din manuod 'yon ng anime. Iyong Naruto, One Piece, Detective Conan, mga gano'n."

Nakatitig lang ito sa'kin habang sinasabi ko ang mga iyon. Bigla kong nakagat ang labi ko nang mapagtanto kong baka may nabanggit akong kinailang nito. Lalo na't binanggit ko ang pangalan ni kuya Trav. Umiwas ako ng tingin at tsaka mabilis na inilagay sa loob ng bag ko ang mga gamit ko. Inilagay ko rin sa plastic envelope 'yong mga activities na sinagutan namin.

"It's a bad manner but..." dahan dahan kong tinignan si Sir Van. "...I overheard what your brother's conversation."

Hindi ko alam kung ano'ng dapat kong sabihin. Inantay ko lang ang mga susunod niyang sasabihin.

"I guess you already have an idea why we're no longer friends."

"Hindi na kayo magkaibgan?" tinitigan ako nito. "Tinapos niyo na ba talaga ang pagkakaibigan niyo? Kasi parang hindi naman."

"What do you mean?"

"Wala akong idea sa kung ano'ng tumatakbo sa isip niyo, sa isip ni kuya," naihawak ko ang kamay ko sa likod ng tenga ko dahil sa pag-aalangan. Hindi ko kasi sigurado kung masasabi ko ba ng maayos ang gusto kong sabihin, o kung maiintindihan ba niya ang gusto kong iparating.

"'Yong fact na hanggang ngayon, hindi ka pa rin napapatawad ni kuya tingin ko hindi dahil sa nawalan siya ng girlfriend. Tingin ko dahil 'yon sa nawalan siya ng kaibigan. Never kong nakita ang mga bumibisitang kaibigan ni kuya, pero alam kong pumunta sila at alam kong may kaibigan siya. Pero never kong nalaman na may girlfriend siya. Alam niyo 'yon, si kuya 'yong taong masikreto pero never niyang tinatago 'yong mga importante sa kanya."

Hindi ito umiimik, tahimik lang itong nakatingin sa'kin. Para bang napakalalim ng iniisip nito, para bang hindi ako ang nakikita nito.

"Sir? Simula nang mangyari 'yon nakapag-usap na ba kayo nang maayos?" dahan dahan itong umiling sa'kin. "Bakit po?"