MAFYALARIN KARDESI

bölüm 25

Nehir:en doğru insan benim. Bana patla hatta tüm hırsını benden çıkar ama içine atıp kendini sıkma. Benim suçum onun sucu yok ki yıllar önce ben olmasaydım siz mutlu olacaktınız

Gözlerinden yaşlar süzüldü kollarını boynuma dolayıp kendine çekti. Ağlıyordum o da ağlıyordu. Ayrıldı başını dizlerime koydu.

Ateş:saçımla oynar mısın?

Ellerimi yumuşak saçlarına götürdüm okşamaya başladım.

Ateş: nehir keşke o zamanlar mutlu olsaydık keşke sen doğduğunda biraz daha büyük olsaydım. Yada onun yanında olsaydım keşke götürmelerine izin vermeseydim. Ben çok küçük yaşta kardeşlerime hem anne hem bana oldum. Biliyor musun akını da kucağıma aldığımda hep susardı. Ne annem ne babam vardı. Okula gidip gelirdim bakıcılar bakamazdı ona ağlamaktan helak olurdu kucağıma alınca susardı. Nehir ben küçük yaşta hem anne hem baba  oldum.

Daha çok ağladım. Benim yüzümdendi işte herşey.

Nehir:Özür dilerim abi keşke hiç doğmasaydım. Keşke siz hep mutlu olsaydınız. Herşey için çok özür dilerim. Özür dilerim doğduğum andan itibaren acı dışında başka bir duygu veremediğim için.  Acı cektigin için  özür dilerim. Senin çektiğin acıyı benim çekmem gerekirken sen çektiğin  için özür dilerim

________________________________________________________

Nehirden devam

Saçlarını okşarken uyuyakaldı. Ah be abi keşke beni bulmak için bu kadar uğraşmasaydın. Keşke annem beni değil seni ve diğer abilerimi secseydi. Benden daha çok hakediyorsunuz mutluluğu.

Eğilip alnının kenarına öpücük kondurdum kokusunu içime çektim. Ona ve diğerlerine karşı cok mahcubum. Düşünüyorum da acaba insanlara acı dışında başka bir duygu yasattım mı? Sahi  ben niye doğdum ki? O kadar insanın canını yakmıştım niye doğdum ki.

Bir el yanağıma dokununca sıçradım. Ates  abim dizimde bana dönmüş elini yanağıma koymuş bakıyordu. Gözlerimi ondan kaçırdım. Acı çekmesi canımı yakıyor. Ben onu çok seviyorum. Diğerlerini de çok seviyorum ama o ayrı. O benim kurtarıcım. Keşke ona sadece mutluluk verseydim şimdi bile belkide beni gördükçe canı yanıyordur. Dizimden kalkıp eski oturur pozisyona geçti. Benden nefret ediyor mudur acaba  annem zamanında beni seçtiği için.

Ates:ağlama güzel  gözlüm

Sesi öyle naif çıkıyordu sanki kırmaktan korkarcasına gibi. Ona bakamıyorum ellerimi dizime koydum ellerime bakmaya basladim. Çenemden tutup yüzümü kendine çevirdi. Ama ben yine de gözlerimi kaçırdım. Bakamıyorum yüzüne acı çekmesine dayanamıyorum. Ona o kadar çok baglandım ki bakarsam belkide kalbindeki acıyı hisseder kendimden daha  çok nefret ederim.

Ates:nehir bana bak

Sanki bu emri bekler gibi gözlerim onun sesine itaat edip gözlerine cevirdim. Kanlı üzgün bir cift göz.

Nehir:özür dilerim çok basit  olan bu kelime belkide anlamsız kalacak ama özür dilerim

Ates:dileme artık senin suçun yok.

Nehir:var keşke o gün seni sizi secseydi. Benim varlığım  sadece insanlara acı veriyor. O gün keşke beni öldürseydi... benden nefret ediyor musun? sonuçta başınıza bunları açan bendim