[Chapter 45: So Clueless]

156 12 0
                                    

*Cerulean's Point of View

It's currently break time and I'm in the middle of the hallway, walking, while both Roge and Triton are both missing in action. Pilit ko naman na iniismiran lahat ng estudyante na ni isa ay wala atang balak alisin ang mga tingin sa akin, habang patuloy parin ako sa paglalakad.

Curious cats.

Eventually, I scoffed as I gradually rolled my eyes, afterwards. Umirap nalang ako nang hindi ko nalang sila pinansin at sabay na kukunin sana yung phone mula sa bulsa ko nang biglang may umakbay sa akin mula sa likod.

"Ev-Scar!"I unconsciously blunted a face.

"You finally showed yourselves."Tanging nasambit ko nang sabay na biglang sumulpot sa bawat gilid ko sina Roge at Triton.

Upon hearing what I said, I immediately heard them chuckled and gradually messed up with my hair that eventually made me to groan out of annoyance.

"Man, I really need to get used in calling you Scar."Roge awkwardly laughed out of nowhere, as he even got to scratch the back of his head upon saying those words to me.

Ngumiti naman siya nang muling tumingin at bumaling ng atensyon papunta sa akin na hindi ko nalang pinansin.

"Anyways, why? Did you missed us?"Pero nang marinig ko ang sinabi niya ay halos muli akong mapairap habang patuloy lang kami sa paglalakad. With that, I quickly turn my gaze back towards Roge and unconsciously make a face in front of him.

Dahil sa ginawa ko ay mas lalo naman siyang ngumiti at sabay na tumawa ng mahina, bago muli niya akong sabayan sa paglalakad.

"Eve, you do know already that he met up with us last night, right?"

Muntikan na akong mapatigil sa kinatatayuan ko nang bigla kong marinig ang boses ni Triton na sabihin 'yon. Wala tuloy sa sariling napangisi ako nang mapagtantuan ko ang gusto niyang ipahiwatig na naging dahilan para mapabaling ako sa kaniya ng atensyon at bahagyang mapakibit-balikat.

"And then?"I unconsciously nodded, signing him to continue as I initiately brushed my hair at the same time.

"Zackyro saw us."

Pero nang marinig ko ang naging sagot nila sa bahagya kong pagpansin sa sinabi nil sa akin ay doon na ako tuluyang napatigil sa paglalakad. I immediately found myself clenching my chest right after hearing it, before shaking my head as I eventually looked back at Triton with a blank face.

"Yeah, the guy looked seriously had a lot of thoughts. Don't let him drown from being so clueless, Eve."Roge suddenly grinned and whispered the last part to me, the sooner he saw the reaction plastered on my face.

Tinignan ko naman siya ng diretso at bahagyang inalis ang pagkakaakbay niya sa akin na naging dahilan para mas lalo niya akong ngitian ng nakakaloko.

"Speaking of the devil."Triton unknowingly pointed out someone behind me, that made me immediately to follow him.

But before I could ever turn around and look to see who it was, someone already pulled me away from Roge and Triton who both didn't even had the urge to follow me, instead they just waved me a good bye, plastering their grin and smirk at the same time.

Eventually, the last thing I saw was their backs turning away from me. Kinuyom ko naman ang kamao ko nang mangyari 'yon.

* * *

Walang pasintabi na sinamaan ko ng tingin si Zack na hanggang ngayon ay patuloy parin akong kinakaladkad mula pa kanina doon sa hallway papunta sa kung saan man niya ako dadalhin. He immediately took a glance at me upon what I did, right there he saw that I was glaring at him.

His AphroditeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon