[Chapter 37: Confuse]

204 12 0
                                    

*Cerulean's Point of View

Wala sa sariling napairap ako, habang mabilis na pinaglalaruan yung combat knife sa bawat daliri ko nang biglang humangin. I immediately couldn't help but to placed my arm under my head, as I gradually take a deep breath when I felt the wind passed through me.

Sabay naman akong napatingin sa langit habang pinagpatuloy na humiga dito sa ilalim ng puno, hanggang sa bigla kong maalala kung anong nangyari nung ilang nakaraang araw. Muli tuloy akong napabuntong-hininga, habang pinagmamasdan ang buong kalangitan.

It's been quite a lot of years, yet every single thing feels like yesterday whenever I was being attacked by that trauma. That damn thing, holding the darkness of my past.

"Everyone will get what they deserve."I intently clenched my fist, as I uncondciously lowered down my head and whispered those words under beneath my breath.

Tumingin ulit ako sa langit. I unknowingly reached out the sky and close my eyes.


"SKATEBOARD GIRL!"

I intently tightened how I close my eyes when that voice suddenly popped out of nowhere, as I continue to feel the wind rushing through my skin. Ilang sandali lang naman ay naramdaman ko na silang nakatayo sa harap ko at pinagmamasdan akong nakapikit.

"Hi skateboard girl!"

Walang pasintabi na agad akong napaiwas nang maramdaman kong may papalapit sa akin, kahit nakapikit parin ako. I found myself blankly taking a look at the person who did it, the moment I opened my eyes. Hue.

Tinaasan ko naman agad sila ng kilay nang mapansin kong halos lahat sila ay nakatitig sa akin pagkatapos ng nangyari, lalo na si Zack na wala na atang balak kumurap nang magtama ang mga tingin namin.

Unreasonably, I started staring at him, as well.

It was like we're both trying to drown each other when our eyes met. We have the same look and expression as we continue to look at each other, not until suddenly, my heart unknowingly pounded so hard that quickly made me lose focus.

I even flinched when that happened.

"Ako ata ang nalunod sa titig niyong dalawa."

Bahagya naman akong napatingin sa taong biglang nagsabi 'non. I quietly scoffed when I finally see who was that, as I took a glance towards that person.

"What the hell are you doing here?"

"Minsan talaga napagkakamalan kong may lahi kang kabute."

"Azraell?"

"Nah, just visiting Mom."Mabilisan naman siyang kumuha ng tingin sa akin na mukhang hindi nakatakas sa kanila, bago muling bumaling ng atensyon sa apat.

Bigla siyang nagkibit-balikat pagkatapos 'non na parang walang nangyari.

"Oh well, I have to go. Kailangan pa ako nila Trixie sa Alum."

Hindi ko naman napigilan na taasan siya ng kilay nang muli niya akong pasadahan ng tingin na mukhang hindi na talaga nakatakas sa kanola ni Zack, kaya halos lahat ng atensyon nila ay nakatuom na naman sa akin.

I silently scoffed, as I eventually rolled my eyes. My, my.

"By any chance, do you know him?"Hue suddenly asked me, when he seemed to noticed how that guy gave me the looks before and after he left.

Tumingin naman ako sa kaniya ng malamig at hindi sinagot ang tanong niya.

"Why-"Hinawakan agad siya sa balikat ni Zack nang susumbatan niya sana ako, at tinignan ako. Patago naman akong ngumiwi nang mapansin kong napapadalas na ang pagtitig niya sa akin.

His AphroditeWhere stories live. Discover now