[Chapter 32: 5 Days Away]

193 17 0
                                    

*Axellous's Point of View

"Zace, what is it?"

Nilapitan naman agad namin si Zace nang mapansin naming hawak-hawak niya yung cloak na suot-suot ng babae kanina at nakatingin doon sa daan kung saan siya tumakbo.

Kinuha ko naman yung cloak at tinignan kung ano yung pinagmamasdan niya. As I take a close look, my brows immediately couldn't help but to furrow. What is this?

"Who is that girl?"Biglang banggit ni Rye nang lumapit siya sa tabi ko at tinignan din yung cloak. Nagkibit-balikat nalang ako bilang sagot at sabay inilapag sa lupa yung cloak pagkatapos 'non. I just clicked my tongue.

It's not like we're going to keep it, right? Baka mamaya bumalik pa 'yon. Kami pa sugudin.

"Zace?"

Napalihis naman muli ang atensyon namin kay Zace nang wala sa oras na damputin niya ulit yung cloak at sabay na tiniklop ng maayos, bago niya ito hawakan ng mabuti.

"Don't tell me?"

"Let's go."

Hindi ko agad napigilan na mapangisi nang mapansin kong umiwas siya ng tingin at nanguna talaga sa paglalakad habang dala-dala yung cloak nang mapansin niya ang tinginan na natatanggap niya mula sa amin.

Dahil doon ay sabay kaming nagkatinginan ni Rye at patago naman kaming tumawa dahil sa inasal niya. Ay nako, Zace.

Napailing nalang ako at hindi siya pinansin.

"Man, that girl sure has a death wish."Wala sa sariling banggit ko sa kanila, habang naglalakad na kami papalabas ng gubat nang bigla kong maalala yung babae kanina.

They just gradually looked back at me upon hearing what I said, which eventually made me to frown and hissed silently. Susumbatan ko sana sila nang bigla naming marinig ang phone ko, kaya saglit akong napatigil sa paglalakad.

I quickly check it out, only to see tons of messages and calls from Auntie. Napakamot naman agad ako ng batok nang makita ang mga 'yon.

"Problem, Axe?"

Tinignan ko naman si Hue at sabay na pinakita sa kaniya yung mga natanggap ko mula kay Auntie nang tanungin niya ako. Napailing agad siya nang mapagtantuan ang ibig sabihin 'non.

"Let's go. We should probably be there like 10 minutes ago."Saad niya tungkol doon at naglakad na ng mabilis na agad naman naming sinundan.

Bahagya naman akong tumingin sa relo ko at halos 8:15 na ng gabi nang makita kung anong oras na. Muli nalang akong napailing, bago magpatuloy sa paglalakad. Nang tuluyan na kaming makalabas ay agad kaming nagsisakay sa kotse na halos ikabuga ko ng hangin.

I immediately check my phone once again to see if there's still messages that I haven't read, as I got myself inside the car.

Mababatukan talaga ako ni Auntie kapag nangyari 'yon.

"Wala bang sinabi si Tita kung bakit niya tayo pinatawag?"Biglang tanong ni Rye sa akin nang mapansin niya ang ginagawa ko.

"There's nothing."Iling ko bilang sagot at muling tinignan yung phone ko habang nag-aabang ng message ni Auntie kung sakali man ulit na mag-message siya.

I unknowingly tilted my head.

As far as I know, she just only texted me earlier to tell the others, even Treck to go to the university. I mean, there's no problem about going to the university if that what she really wants. It's just that, is it really necessary to go there at this hour?

His AphroditeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora