İKİ DÜNYA ARASINDA - EJDERİN YUVASI-

23. Bölüm ÇARPIŞMA

Ramazan ayına girdik ve oruç tutmaya başladık.Virüsün olduğu dönemde tuttuğumuz oruçların camilere gidemediğimiz için boynu bükük kalsa da yapacak hiç bir şeyimiz yok.Umarım en kısa sürede rabbimiz yolumuzu açar ve kaldığımız yerden devam ederiz.

Hepinizi öpüyor kucak dolusu sevgilerimi sunuyorum.Buyrun okuyun.:)

MEDYA/ BTS- I NEED YOU

O an belki de sonunda gelmişti.Kapıyı çalmasına saniyeler vardı._B.BATMAZ_

________________________________________________________________________________

Gözlerim sonunda bağımsızlığını ilan etmiş ve kapanmak üzereydi.Saatlerdir üzerinde çalıştığım projemin bir haftanın sonunda nihayet bitirmiştim.Saat neredeyse gecenin üçüne geliyordu.Soğuyan neredeyse dördüncü bardağım olan kahvemi diktim kafama.Başım öyle ağrıyordu ki sanki beynimde koca filler tepiniyordu.Bilgisayarımı kapattım ve masamdan kalkarak yatağıma geçtim.Günlerdir sızlayan ve ne ara yaptırdığımı unuttuğum dövmeme kaydı gözlerim.Arada parlıyor ve sızlıyordu.Bu ilk zamanlar ne kadar korkunç gelse de alışmıştım artık.Elimle üzerini ovuşturup gözlerimi kapattım.Ayın ışığı odamın neredeyse tamamını aydınlatıyordu.Gece lambasını kapattım ve kendimi derin bir uykuya bıraktım.

Yürüdüğüm ve geçtiğim yollar öle güzeldi ki aynı yere bazen üç bazen dört kez bakıyordum.Etrafımda yemyeşil çimenler ve rengarenk çiçekler vardı.Uzun ve yeşil elbisem belimden aşağı doğru süzülüyor ve rüzgarın etkisiyle uçuşuyordu.Yüzümdeki nedenini bilmediğim bir gülümseme vardı.Uzaktan gördüğüm küçük bir çocuk bana doğru koşmaya başladı.Yaklaştı yaklaştı ve koşarak önümde durdu.Gözlerindeki o çocuksu mutluluk beni de gülümsetmişti.Elimi tuttu ve gülümseyerek beni ahşap ve ferah bir eve girmemi sağladı.

Burası öyle güzeldi ki ömrümün sonuna kadar yaşayabileceğim bir yerdi.Elimi bıraktı ve eteğimden tutarak terasa çıkmaya başladı ben arkasından giderken.Terasın her yerinde çiçekler vardı ve düşler ülkesi gibiydi.Kim buraya gelse burada kalmak ister gitmek istemezdi.Ben terası incelerken eteğimi çekiştiren küçüğe baktım.Kahve gözleri kocaman açılmış bana bakıyordu.Çok sevimli bir erkek çocuğuydu.Büyüyünce gerçekten yakışıklı bir adam olacaktı.

''Babamı daha fazla bekletme anne.Günlerdir seni bekliyor orada.'' Minik parmaklarıyla gösterdiği yere baktığımda uzun boylu bir adamın elleri ceplerinde arkası dönük bir şekilde karşıya baktığını gördüm.Eteğimi tutan çocuğa bakmak için kafamı eğildiğimde çocuğun bana gülümsediğini gördüm.

''Seni çok seviyorum anne.Sen beni ve ben seni yine bulacağım söz veriyorum annecim.'' Ve çocuk kayboldu.Güneş tüm pırıltısıyla terasa vurmaya başladığında adam yavaşça bana döndü .Yüzüne vuran güneş ışığından yüzü tam belli olmuyordu.Gözlerimi kıstım ve onu tam anlamıyla görmek istedim. Ona  bir adım attım ve bir adım daha.Bir adım daha atmak üzereydim ki etrafımı saran çiçekler beni ona yaklaştırmadı.Çiçekler hızla etrafımı sararken sadece o muhteşem gülüşünü görebildim.Çiçeklerin bıraktığı boşluktan yüzünü görmek üzereydim.

Yüzüme fırlatılan suyla sıçrayarak uyandım.Refleks olarak elim yüzüme gitti ve yüzümdeki suları temizlemeye çalıştım.Her yerim ıslanmıştı.Şaşkınlıkla kimin ıslattığına baktığımda karşımda tek kaşı havada yarım gülüşüyle bana bakan Güneşi gördüm.Yatakta toplandım ve rüyamı hatırlayarak elimle yüzümü sıvazladım.Gözlerim hızla açıldı.Tam da yüzünü görmek üzereydim.Acaba tekrar uyusam görür müydüm yüzünü? Kafamı yastığa bastırdım ve gözlerimi sıkıca kapattım.Ne kadar uyumaya çalışıp görmek istesem de bir şey değişmiyordu.

''Ne yapıyorsun Ebru?Ne zaman kalkacaksın? Okula tam iki ders geç kaldık.Kızım kalksana! Bıktım artık senden ya!''

Ellerimle sinirle yüzümü sıvazlayıp sinirimi bastırmak için Güneşin yüzüne yarım yamalak bir gülüşle baktım.

''Güneş! Sana bana bakıcılık yap diyen oldu mu? Şu an seni boğmak istiyorum.''Güneş yutkunup korkakça bana baktı önce ardından omuz silkerek benim için seçtiği kıyafetleri yüzüme fırlattı.'' 15 dakikaya hazır olmazsan ilkokuldaki e-okul fotoğraflarını instagrama atarım bilmiş ol.''

Çocukça tehdidine gözlerimi devirdim.''Koy ben o zamanda güzeldim.''Egoma yüzünü buruşturarak baktı.Ellerini bir katil ya da badboy edasıyla yatağa koyup üzerime eğildi.Kaşlarını çattı ve yüzüne korkunç bir ifade kondurdu.Kaşlarımı kaldırarak ona baktım.

''15 dakikaya gelmezsen azabımdan kork Ebru.''Tehdini etti ve bir manken edasıyla odadan çıkıp gitti.Arkasından şaşkınca bakmak kalmıştı bana sadece.Başımı iki yana salladım ve lavobaya girerek ihtiyaçlarımı karşıladıktan sonra hazırlanarak aşağı indim.Annemler bu günlerde evde yoklardı ve biz Güneşle birlikte kalıyorduk.

On numaralık bir kahvaltıdan sonra soluğu okulda aldım.Bu yıl son senemdi ve ben sınava hazırlanmaktan geceleri uyuyamıyordum bile.Gündüzleri de kalkamıyordum böylece.Gözlerimi ovuştura ovuştura merdivenlerden çıktığım anda birine çarpmamla geriye savrulmam bir oldu.Beni ani bir reflekse belimden tutup kendine çekti.Korkuyla kapanan gözlerimi açtığımda okula yeni gelen arkadaşı gördüm.

Derin bir nefes aldım ve kendimi geri çektim.Eli belimden düşerken yanındaki beykizler -beyaz ikizler- bana gülümseyerek bakıyordu.Sanki beni tanıyorlarmış gibiydiler.

''İyi misiniz?''Başımı sallayarak ben de nazikçe gülümsedim.''İyiyim, kusura bakmayın bu aralar sınav telaşından uyuyamıyorum.Çok özür dilerim.''Kısacık bir an gülümsedi.Ve benim gülüşüm yüzümde soldu.Bu gülüşü rüyamda gördüğümü hatırlıyordum.İkizlerden kız olanı yerden kalemliğimi aldı ve bana uzattı.

''Sakarlığı bırakmalısın artık Ebru.''

''İsmimi nereden biliyorsunuz?''İsmimi onlara söylemeediğim halde nereden bildiğini ve benim sakar olduğumu bildiğini merak etmiştim.Ağzına açıp kapatsa da elimi zamanım yok der gibi salladım.Gülümsedi.

''Kantinde bir kaç kez görmüştüm.Bazen yanından geçerken arkadaşını da duymuştum.''Kafamı salladım ve geçmek üzereydim ki Güneş koşarak yanıma geldi.

''Ya nerede kaldın seni bekliyorum iki saattir.Aaa merhaba siz de mi buradaydnız?''Sanki merdivenlerden bizi dinlememiş gibi yapması beni güldürecek olmasına rağmen kendimi tuttum.Az önce gülümseyen ikizlerden erkek olanı yüzünü asmış ve acı çeker gibiydi ama kız olanı kardeşinin elini sıkı sıkıya tutmuş ve gülümsüyordu.

''Gidelim hadi ben de geliyordum.''Koluma girdi ve beraber sınıfa çıktık.Tuhaflıklarla dolu hayatım artık daha da tuhaf oluyordu.Takip etmek zorlaşsa da ayak uydurmaya çalışıyordum.Ve beni daha neler bekliyor bunu bilmiyordum.Rüyamın anlamını bile çözememişken.

________________________________________________________________________________

Herkese selamlar.Bölüm kısa oldu biliyorum ama daha önce de söyledim çiftçi kızıyım ve aileme yardım ediyorum.Üç aylık çalışma dönemine girdik ve artık sık sık bölüm atamam.Gündüz iş yapıyoruz ve akşam yorulduğumuz için uyuyoruz.Bazen uygulmaya bile giremiyorum affedin artık.

Ve şunu söyleyeyim daha fazla uzatmayacağım ve iki bölüm sonra final yazacağım.Özel bölüm atar mıyım bilmiyorum ama kanal7 nin dizilerini gördükçe kendimden geçiyorum. Neyse herkese karantina günlerinde sabır diliyorum umarım daha fazla yara almadan atlatırız.Sevgiyle kalın.Sağlıkla kalın.

_B.BATMAZ_