İKİ DÜNYA ARASINDA - EJDERİN YUVASI-

18.Bölüm HAPŞEVET

Selamünaleyküm genç ve güzel insanlar.OKUYUN MERCİMEKLİ BÜKMELERİM.

Öncelikle şunu söylemek istiyorum ki...Bu hikaye aklıma geldiğinde yatağımda uzanıyordum ve birden aklıma geldi.Kalktım bir deftere yazdım onlarca hikaye kurup çözüp Yazdığım deftere.Bunu yazarken anlık gelen bir cesaretle yazdım.İnanın ki yazmadan önce düşünüp yazmıyorum.Yazmaya başladığım an ne geliyorsa geliyor aklıma.

Ve şimdi ben hikayemin sizler tarafından beğenilmesini gördükçe çok mutlu oluyorum.Amatörce olabilir.Ama ben de bir yazar değil bir okurum ilk başta.Yine de teşekkürler.Ayrıca şunu da ekleyeyim.Ne kadar fantastik- bilim kurgu da yazsam sadece filmler dikkatimi çekiyor.Fantastik yazan ama okuyamayan biriyim.Kendi kitabımı bile yazım hataları dışında okumuyorum.Yani fantastik yazarlar ben sizin işinize yaramam.Duyuru duyurudur.Hadi eyvallah.

Benim hakkımda merak ettikleriniz varsa sora bilirsiniz.:).

Beni ömrünün her anına kazır mısın?_EJDER ATEŞ_

Seni seviyorum işte...Ne kadar diye sorma ,damarlarımda akan her damla kan şahit buna._B.BATMAZ_

________________________________________________________________________________

OKUYUCU:Ejder ,Ebrunun güzelliğini mi yoksa hal hareketlerini mi sevdi?

EJDER:Evet güzellik önemli.Ama karakter olmayınca güzelliğin bir anlamı kalmaz.Ebru hem karakterli hem güzel olduğu için sevdim.

_______________________________________________________________________________

Yine bir rüyanın içindeyim.Ya da kabus görüyorum sanırım.Gökyüzü delirmiş gibi.Yağmur yağıyor şimşekler ardı ardına çakıyor.Uyanmak ve bu korkunç rüyadan çıkmak çıkmak istiyorum.Ama yolum yok ve çıkışı bulamıyorum.Sanki bir el tarafından en dibe itiliyorum.Ağlamak istemiyordum ama göz yaşlarım durmaksızın akıyordu.Adım attığım an ayağım gömülmeye başlaması ile çığlık atmaya başladım.

''Kimse yok mu?Yardım edin!Lütfen...''Ayağımı çıkarmaya çalışıyordum ama gücüm tükenmiş gibiydi.Kendimi bırakarak ellerimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladım.O sırada elimden biri tuttu ve elim güçlü bir el tarafından çekildi.Yağmur durdu ve bulutlar yerini güneşe bıraktı.Kafamı kaldırdığımda karşımda kızıl periyi gördüm.Bana gülümsüyordu aynı zamanda sahte bir kızgınlık vardı yüzünde.

''Kızıl peri...Artık yoruldum.Ne zaman bitecek bu rüyalar.''Elimden tuttu ve beni bir yere götürmeye başladı.Peşinden adımlarım adımlarını takip ediyordu.Büyük bir kapıyı açtı.Kapıdan içeri girdiğimizde bir hastane odasıyla karşılaştım.Kaşlarım çatılırken  beni bir odanın önünde durdurdu.Ona bakmayı kesip odaya döndüğümde annem ve babam ağlayarak bir birilerine sarılıyorlardı.Birine bir şey mi olmuştu.Kızıl periye döndüm.

''Onlara bir şey mi oldu?''Gülümsedi.Kafasını iki yana salladı.Kalbim korkuyla çarparken gözlerimi kırpıştırıyordum.Elini uzattı ve elimi tuttu.''Acele etmezsen küçük kardeşini göremeyeceksin güzel kızım.Bak annen hamile.Beş aylık hamile.Eğer bebek doğmadan önce kapıyı açabilirseniz çıkarsınız.''Annem hamile miydi.Elim ağzıma gitti.Annem hamileydi.Aylardır menopoza girdim diye başımın etini yiyordu.O hamile miydi?Ben heyecanla gülümserken kızıl peri elimi tekrar tuttu.

''Güzel kızım.Ebru eğer bebek doğduktan sonra hala gidemezseniz çok kötü şeyler olabilir.İkinizden biriniz zarar görebilir.Beni dinleyin kızım.Acele edin.''