Şarkı: Sia - Chandelier
İyi okumalar 💜
Terliklerin Hanımefendisi arıyor...
"Kız annem arıyor ne yapayım?"
"Açabilirsin."
"Tüm sırrı bozdun şimdi ama İrem Holmes. Kesin gene bir şeyler yaptım. Ölürsem Fatiha falan oku."
"Okurum. Merak etme. Beddua da okurum." Beraber yolda yürüyorduk ve antrenmandan yeni çıkmıştık. Dilimi çıkardım ve telefonumu açtım.
"Efendim annelerin son terlik bükücüsü." Telefonu açtım ve içimden bildiğim tüm duaları okudum bir şey yapmamış olmak için.
"O terliği kafana yemek istemiyorsan Açelya bana bir daha öyle seslenme. Millet de benim zorba bir anne olduğumu sanacak."
"Haşa annecim. Sen kim zorba kim? Yani zorba senin sadece tırnağın kadar hatta ondan da küçük."
"Açelya cidden bazen seni ben mi doğurdum diye düşünmüyor değilim."
"Düşünmekte haklısın anne. Sonuçta her anneye böyle mükemmel evlat nasip olmuyor."
"Tamam, tamam. Şimdi o kulaklarını aç ve beni iyi dinle eve saat yedi gibi geleceğim ve saat sekizde de misafir geliyor. Nereye gidiyorsan git. Sadece okulda uyuya kalmadığına emin ol."
"Senin bu misafir sevgin beni öldürecek. Biraz de beni o kadar sevsen. Çok mu şey istiyorum?" Ve telefonu suratıma kapattı.
"Cidden komşu çocuğu veya evlatlık mıyım ben ya? Suratıma kapattı."
"Açelya merak etme evlatlık falan değilsin." Kolunu omzuma koydu ve kafamı ona çevirdim. Tam yüzüne bakıp gülüyordum. "Yani evlatlık olarak alsalar seni seçmezdiler. O yüzden gerçekten evlatlarısın."
"Seni gidi küçük yer elması kurdu." Elinden çikolatasını aldım ve gözlerinin içine bakarak yemeye başladım.
"Pislik. O Karam ama." Sol elimi üzerime sürdüm.
"Oh olsun. Hem bize gelsene akşam da ben size gelirim. Misafir geliyor. En nefret ettiğimden."
"Dur anamı arayayım." Cebinden telefonunu çıkardı ve annesini aradı. Bende çikolatasını afiyetle yiyordum.
"Tamam anne. O zaman evde görüşürüz." Telefonu kapattı ve dudaklarını büzerek bana baktı.
"Sakın bana hayır dedi deme. Ama ya. Bu haksızlık. Anneni kaçırıp zorla izin alayım mı?"
"Maalesef ki-"
"Dur hazır değilim duymaya. Kalbim kaldıramaz bunu."
"Geliyorum aptal kız."
"Yani annen doğru karar vermiş." Çikolatayı ağzıma koydum ve İrem'i kucağıma alıp etrafımda döndürdüm. "Dosono bogon porto vor."
"Deli kız. Önce ağzındakini bitir. İndir beni. Ay düşeceğim ha şimdi." Omzuma vuruyordu ve onu indirdim.
"Hadi gidek diyar diyar gezek."
"Abartma Açelya. Sadece şuradan şuraya." Omzumla omzuna vurdum.
"Sen de tüm zevkime ediyorsun."
"Ee. İşim ne?" Dil çıkardım.
Evin önüne geldiğimizde anahtarı çantamdan çıkarıp kapıyı açtım.
"Neredeymiş benim Tosun'um? Bak İrem cadısı geldi. Tosun." Elimdeki anahtarı çantama tıktım ve kedimi aramaya başladım evde.
"İrem cadısıymış. Sensin o cadı."
ВЫ ЧИТАЕТЕ
•Misafir Çocuğu• |¾Texting
Подростковая литератураSiz: Neden misafir çocuklarından nefret ettiğimi sormuştun ya. (✓) Şimdi söyleyeceğim. Mesajların gitmemesine rağmen. Göremeyeceğini bildiğim için söylüyorum.(✓) Çünkü misafir çocukları evine geldiğinde her şeyi dağıtıp gider toplamaya bile yardım...
