BodyGuard

Say hello to the babies

Flashback
Kendall's POV
ნადრევმა მშობიარობამ ჩემი და ჰარის გეგმები შეცვალა და გაურკვეველი დროით გადაწიეს.
ყველაფერმა კარგად ჩაიარა მე და ჰარის ახლა უკვე ორი უმშვენიერესი პატარა გვყავდა.

თავდაპირველად სახელებზე შელაპარაკება მოგვივიდა, მას სურდა, რომ ბიჭისსათვის დერეკი დაერქმია და გოგონასთვის კეიტი, მე კი გავცხარდი და გაბრზებულმა პორში მივახალე:

- საყვარელო მესმის შენი, რომ პატარები ისევეა შენი შვილები, როგორიც ჩემი, მაგრამ მთელი შვიდი თვე იმისათვის არ მიტარება, რომ ახალ ეგ სახელები დავარქვა!

ამის გაგონე ჰარი მოიღუშა, მაგრამ საბოლოდ შევთანხმდით და ჩვენს პატარა ბიჭს ანტონიო ქრისთოფერ სტაილსი დავარქვით, გოგონას კი ნორა ჯელენა სტაილსი.
თითქმის ერთი თვე საავადმყოფოში გატარეს ახლა კი საბოლოოდ დავბრუნდით სახლში.

ჩემს არ ყოფნაში ჰარიმ, ანამ და ჯიჯიმ მოაწყეს პატარების ოთახი. ამ ოთახის დანახვისას ცრემლები ვერ შევიკავე, რადგან ზუსტად ისეთი იყო, როგორიც მსურდა.
დრო ნელ-ნელა გადიოდა მე და ჰარის კი ჩვენი შვილების გარდა აღარაფერი გვახსოვდა. მათთან თავს ბედნიერად და მშვიდად ვგრძნობდით.
მართალია პირველი ერთი კვირა გვიჭირდა ყველაფრის გკეთება, მაგრამ დროთა გამმავლობაში ყველაფერი ვისწავლეთ.

ჯიჯის და ანას წყალობით კი ღამე ნათევებს დღე, რამდენიმე საათით დაძინებაც კი შეგვეძლო.
რა თქმა უნდა მათ ასეთ საქციელსაც ჰქონდა მიზეზი, მართალია მათ ძალიან მოსწონდათ ჩვენს პატარებთან დროის გატარება, მაგრამ ამასთანავე ისინი ცდილობდნენ ჩემთვის თავი მოეწონებინათ, რადგან ქორწილში მეჯვარის ადგილის დაკავება სურდათ.
მე კი ამას, რა თქმა უნდა საჩემოდ ვიყენებდი, მათ არ იცოდნენ, რომ ქორწილში ორივე მათგანი იქნებოდა ჩემი მეჯვარე და ეს, რომ მეთქვა დარწმუნებული ვიყავი, რომ თავ გამოდებით ბავშვებზე ზრუნვას შეწყვეტდნენ და დასვენების საათები აღარ მექნებოდა.