[tamamlandı]
kim taehyung sürüsünden kovulmuş ve başka bir sürü tarafından kabul edilen deli bir omegadır. kim seokjin ise en güçlü klanlardan birinde yaşayan soylu bir alfa
omegaverse!
mpreg!
180120 - 220420
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FİNAL
•
Taehyung şansız olan omegalardan sadece bir tanesiydi.
Daha çok küçükken babasını kaybetmiş, kendisi gibi omega olan annesiyle birçok zorluğa göğüs germeye çalışmıştı. Hayatla savaşmaya daha küçük yaşlarında başlamıştı. Tabii ki bu savaş, verdiği en kolay savaş olarak kalmıştı zihninde.
Büyüyüp, giderek güzelleştiğinde ve kurdu yavaş yavaş ufak bedenini eğitmeye başladığında, hayatının en büyük dönüm noktasını yaşayacağını bilmiyordu. Omegalar için büyük bir öneme sahip olan ilk kızgınlığı bedenini ısırdığında yorgundu. Ama tatlı kokusunu ve bir alfaya olan ihtiyacını gülümseyerek karşılamış, gelişen kurdunu büyük bir sıcaklıkla kucaklamıştı.
İlk kızgınlığı neredeyse geçmek üzereydi, sadece bedenine sinen yoğun kokusu ve feromonları bir tortu gibi kalmışken yaşadığı olay, bir balyoz darbesi gibi genç yaşına indi.
Bedeninin izinsiz talan edilmesini hiçbir omega istemezdi. Bu çok eskilerden kalan bir yamyamlıktı. Omegaların daha özgür ve kendi kararlarını kendilerinin verdiği zamanlarda yaşıyordu ama yaşadığı bu olay, izni olmadan bedeninin uğradığı bu hırsızlık, zihnini öylesine bulanık bir hale bürümüştü ki, yaşadığı girdaptan çıkabilmenin tek yolunu büyücüde bulmuştu.
En büyük fedakarlığını daha 15 yaşında ödemeye başlamıştı. Zihninin kuytularında asılı kalan bir olayı silmek için bütün yaşlarından vazgeçmişti. Sürüsünden edilmiş, aklı durduğu yerde kalakalmıştı. Sadece 15 yaşına kadar öğrendikleri ile yaşamaya devam etmesi gerekmişti.
Sürüsünden uzaklaştığında ve başka sürülere sığınmak için yalvardığında, tamamen kir toz içinde ve acınası bir halde olduğunu biliyordu. Yüzünde gözyaşlarının oluşturduğu yollar dışında her hücresinin kirle kaplandığını da.
Umudunu kaybettiğinde ve pes etmeyenin kıyısında gezinirken onu kucaklayan bir sürü çıkmıştı karşısına. Onu, bir yerlerde seven biri olmalıydı, yaşaması için çabalayan biri.
Günler geçip yıllar devrildiğinde bedeninin yaşıyla aklının yaşı arasındaki fark daha çok göze çarpar olmuştu. 18 yaşında bir omeganın, 15 yaşında gibi davranması tabii ki herkese tuhaf gelirdi. Yine de onu kabul eden yeni sürüsü bunu dert etmemiş ve kendisini daha sıkı kucaklamıştı.
Burada birçok güzel arkadaşlıklar edinmiş ve geriden de gelse birçok şey öğrenmeye başlamıştı. Onun için çabalayan ve ona yardım etmeyi memnuniyetle kabul eden kişilerin arasında yaşayıp gidiyordu. Yine de kızgınlık dönemleri gelip çattığında tek başına kalması hep kaçınılmaz olandı.
