Semender

Bölüm 23

Merhabalar. Ne uzun bir ara verdik ama... Zor zamanlardan, çok yoğun zamanlardan geçiyoruz. Güzel günler için dua etmekten, kendimize ve sevdiklerimize dikkat etmekten başka yapacağımız hiçbir şey yok. Uzun bir bölümle geldim. İyi okumalar diliyorum. Yorumlarda buluşuruz.

Bu arada bıraktığım şarkı çok, çok özel bir şarkı. Mutlaka dinleyin. :)

Bölüm şarkımız: Baba Zula: Bir sana bir de bana

 https://www.youtube.com/watch?v=ejyajnoPWEE

*********

Gözlerimde biriken birkaç damlayı parmaklarım yardımıyla silip Kadir'e baktım. Hareketleneceğimi anlayınca o da benimle bir ayağa kalktı. Eliyle pantolonun dizini silkelerken yüzünü buruşturdu.

"Şu haline bak, makyajın aktı, yüzün gözün şişti, pandaya benzedin. Ben çok mu abartıyorum senin güzelliğini acaba? ˮ dedi alay dolu sesiyle. Kaşlarımı çatmak istesem de tutamadığım bir kahkaha salonda yankılandı.

"Sağol Kadir. Moralim nasıl yerine geldi anlatamam.ˮ dedim gözlerimi devirerek. Oturduğum yerden ayaklandığımda çantamı alıp omzuma astım. "Gideyim ben artık. Sen de duşa gir, ayıl. Çakmakla yaklaşsak oda alev alacak.ˮ dedim imayla.

"Kal burada.ˮ dedi Kadir koluma dokunarak. Parlak gözleri yüzümde dolaştı. "Koskoca ev, bir sürü oda var. Gitme bu saatte. Annem de yok, rahat edersin.ˮ

" Annenle mi yaşıyorsun?" dedikten kısa bir süre sonra aklıma gelen düşünceyle kafamı onaylama anlamında salladım. "Doğru ya, söylemiştin.ˮ

"Evet annemle yaşıyorum. Havalar ısındı ya yazlığa kaçtı şimdi. Şendullar grubu var orada. Ev ev geziyorlar.ˮ

"Çok ayıp Kadir. Ne biçim laf o öyle." dedim ancak söylediklerime ters olarak gülmemi bastıramıyordum. Kadir de benimle bir gülmeye başladığında ellerimle yüzümü yellemeye başladım.

"Yalan mı kızım! Ne hikmetse hepsinin kocaları erkenden Allah'ın huzuruna kavuşmuş. Onlar da rahat rahat geziyorlar." dedi büyük bir kahkahanın ardından.

" Gece gece tüm ayarlarımı bozdun Kadir." dedim yalancı bir kızgınlıkla. Gözlerindeki muzip ışıltılar yerini şefkate bıraktı.

"Gül işte ne güzel. Somurt somurt nereye kadar." dedi sesine yansıyan şefkatiyle. Böyle zamanlarda bana öylesine Ali'yi anımsatıyordu ki öylece bakakalıyordum.

Aklına bir şey gelmiş gibi kafasını bana doğru uzattı. "Ha bak ne diyeceğim. Annem bir haftaya gelecek. Bir arkadaşının oğlu mu ne evlenecekmiş. Gelince tanıştırayım sizi." dedi hevesli bir tonda. Yüzümdeki gülümseme yavaş yavaş yerini düzlüğe bıraktığında onun gülümsemesi genişledi. Yanaklarındaki koca çukurlar tüm acılarımı gömeceğim kadar derindi.

" Ya tamam söz veriyorum sevdiğim kadın olarak tanıştırmayacağım. Dostum diyeceğim, çok sevdiğim, canına yandığım, Allah'ına kurban olduğum arkadaşım diyeceğim. Oldu mu?" dedi coşkuyla. Neşeli yüzünü izlerken yutkundum

"Kadir ben hayatım boyunca dost, arkadaş edinmedim. O yanına yanaşılmayan, okul sıralarında tek başına oturan kişilerden oldum hep. Ama sen hayatıma girdiğinden beri anladım dostluğu. Yanımda olman benim için çok önemli." deyip tedirgin bakışlarımı etrafta gezdirdim. "Hele ki bugünden sonra bunu daha iyi anladım. Yanımda olduğun için, sırrıma ortak olduğun için teşekkür ederim. Benim senin dostluğuna ihtiyacım var.ˮ diye bitirdim sözlerimi. Gözlerinden geçen hüznü göz ardı etmek istesem de apaçık ortadaydı. Ama gülümsemesi hala yüzündeydi.

"O da olur turuncu.ˮ dedi kafasını sallayıp. "İlk ve son dostun olurum ben de.ˮ

Buruk bir gülümsemeyle kafamı salladım. "İlk ve son dostum sen olacaksın Kadir.ˮ dedim kendimden emin bir tonda. Bir süre birbirimize baktık.