ŞARAPNEL +18

6

" Hoşgeldin. " dedi kapıyı açtığında.

" Bir an hiç açmayacaksın sandım. " diye fısıldadı Kutay bir anda. Gerçekleri söylemişti ama bunu bir anda söyleyince Sumru şaşırmıştı tabi.

" Şey geciktim..Biraz pardon. " dedi mahcup bir sesle. Aynaya bakarken oyalanmasaydi olmazdı iste böyle bir muhabbet. Ama o hazırlandığını belli etmişti iste.

" Şaka yapıyorum. " dedi Kutay gülümseyerek. " Takılıyorum sana." Ah demeyecekti işte bunları. Çünkü Sumru hayallere düşünüyordu.

" Gidelim mi hemen ? " dedi Sumru. " Bugün neler yapacağımızı çok merak ediyorum."

Kutay sanki bir şeyi söylemekte zorlamıyormuş gibi kafasını karşılığında Sumru yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunu anlamıştı. Ne olmuştu ? Acil bir işi falan mı çıkmıştı? Öyleyse buraya kadar gelmesine ne gerek vardı ? Direk gitseydi ya.

" Aslında bugün. " diye ağzında geveledi Kutay. Ne yapacaklardı ki ? Ya da yapmayacaklar mıydı ?

" Yoksa bir işin mi var ? " Sumru 'nun ses tonu hayal kırıklarıyla doluydu. Sadece 3 günlüğüne gelmişti ve onun işi mi vardı yani ? Olacak iş miydi bu ? Sadece 3 gününü bile mi veremiyordu ona ? İçinden bunları geçirirken dışında tam bir oscarlık oyuncu gibi söyledikleri ve oynadığı oyunculukla takdir toplamak üzereydi. " Öyleyse sorun değil, sonra da hallederiz. Nolcak ki sanki ? " yüzü gülüyordu ama yutkunamıyordu Sumru. Boğuluyor gibiydi. 3 gün ya 3 gün !

Bana ayıracak üç gün dedi içinden. O da mı yok ?

Kendini o kadar değersiz hissetti ki, gözlerinden yaşlar gelecekti. Gitmesini istiyordu. Kutay buradan gitmeliydi ve Sumru ağlamaya başlamalıydı. Ancak öyle kendine geleceğine inanıyordu çünkü.

Kutay da ise durumlar garip bir hal almıştı. Sumru neye üzülmüştü? Bir şey de dememişti. Bugün bir şey yapmayacaklarını falan mı sanmıştı o ? Kendine kızdı. Ne diye öyle değişik bir şekilde söylediyse. " Senden başka işim yok. " dediğinde Sumru 'nun bakışlarını görmek öyle güzeldi ki. Bir anda basını ona çevirişi.