Grow with the Flow (Published under Bliss Books)

Kabanata 41

Whole
A/N: A huge thank you to everybody for coming this far! As we reach this last chapter, I hope we all realize that it is never okay to treat someone like your possession nor make them feel like an object that you own. May we all grow with the flow of life and be the best versions of ourselves. See you all on the Epilogue as well as on my next stories! Ily xx

-

"You really sure about this?" tanong ko habang balisa pa rin. I can't stop myself from fidgeting.

"Of course I am. How about you?" nakita kong bumaling sya sakin nang may pag-aalala. "Baby, if you're not ready for this, just tell me."

"No! That's not it. It's just that.." I bit my lip, "Kinakabahan ako kasi.. pano pag 'di nila 'ko nagustuhan?" nahihiyang wika ko.

Paalis kami ngayon ni Colton para i-meet ang pamilya niya. Solong anak lang si Colton kaya technically, parents niya lang ang haharapin ko. Hindi ko maiwasang mag-alala. I have issues about parents not liking me. Hindi ko mapigilang mabahala na baka kapag nakilala nila ako ay ayawan din nila ako. Na baka hindi rin nila ako tanggapin.

"Hey, Nayeli.. look at me.." marahang sabi ni Colton bago ginabayan ang mukha ko para tignan siya.

Siguro ay hindi ko namalayang halos paiyak na ang mukha ko kaya tuloy nag-aalala na rin siya ngayon.

"I assure you they'll like you, okay? You trust me right? They would love you. Everything about you is just lovely so there's no reason for them not to." aniya habang hinahaplos ang pisngi ko.

Binigyan niya pa ko ng maalwang ngiti bago lumapit sa noo ko para dapuan ng halik.

He draped his arms around my shoulders and gently lead us to his car. I can even feel him caressing my arms very softly from time to time.

Napabuntong-hininga ako sa ginhawang hatid niya.

This had always been the thing with Colton. He carry this magic. Ang kapangyarihang pakalmahin ang bagyo sa aking puso't isipan. Gamit man ang salita o ang bawat galaw niya, hindi siya nabibigong bigyan ako ng kapayapaan. Tanging siya lamang ang nakakagawa nito.

Unti-unti lang bumalik ang kaba ko nang matanaw ko na ang mansyon nila.

Manginginig na naman sana ako kung hindi ko lang naramdaman ang paggapang ng kamay niya sa kamay ko para hawakan ito.

I looked at him only to see him already looking at me with his signature comforting smile.

Napatunayan kong totoo nga ang sinasabi niyang excited ang mga magulang niyang makilala ako nang pagpasok pa lang namin sa pinto ay nasilip ko na silang naka-abang sa may living room.

Napalunok ako.

Habang papalapit ay nakita kong napanganga si Mr. Isaac habang ang magandang babae sa tabi niya ay ganun din ang reaksyon.

Shit. This doesn't look good.

Halos magbutil-butil na ang pawis sa noo ko kung hindi lang nagsalita ang Mama ni Colton.