Unicode 🖤
မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတဲ့ ဆယ်ဟွန်းကြောင့် သူအတော်လေး စိတ်ကသိကအောင့်ဖြစ်ရသည် ။
ဘာမှမလုပ်ဘူးဆိုပေမဲ့ အတိတ်မှာရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့ဖူးတဲ့ လူနှစ်ယောက်ရဲ့ပြန်လည်တွေ့ဆုံခြင်းက အပြုံးတွေဝေဝေဆာဆာနဲ့ နှုတ်ဆက်ရအောင် အတိတ်တွေက လှပခဲ့တာမှ မဟုတ်ပဲနဲ့ ။
" ပါးပါး "
သားခေါ်သံကြောင့် သူမေးဆက်ပြလိုက်သည် ။
" သားToiletသွားချင်လို့ "
" သွားလေ သား ၊ သိပ်တော့မကြာစေနဲ့နော် "
" ဟုတ်ကဲ့ ပါးပါး "
ခေါင်းလေးညိတ်ကာ သားထွက်သွားသည် ။
ဖုန်းအားထုတ်ကာ အာရုံပြောင်းလိုပြောင်းငြား ဟိုကြည့်သည်ကြည့် လျှောက်လုပ်နေတုန်း ဘေးနားက ခုံအားဆွဲသံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အိုဆယ်ဟွန်း ။
" မင်း "
" မတွေ့ရတောင်ကြာပြီနော် လုဟန်နီး "
" မင်းငါ့နားက အခုထွက်သွား "
" အိုး ဒေါသတွေကြီးလိုက်တာဗျာ "
လှောင်သလိုရယ်နေသည့် ဆယ်ဟွန်းကြောင့် စားပွဲပေါ်ရှိဓားကို လျင်မြန်စွာ ကောက်ကိုင်လိုက်သည် ။
" အိုး နိုး ကျွန်တော့်ကိုထိုးမလို့လား "
" အိုဆယ်ဟွန်း ငါဒီမှာရုတ်ရုတ်သဲသဲ မဖြစ်ချင်ဘူး "
" ကျွန်တော်ကလည်း မဖြစ်ချင်ပါဘူး လုဟန် "
" ဒါဆို မင်းအခုထွက်သွားလိုက်လေ အိုဆယ်ဟွန်း "
" ကြုံတောင်ကြုံခဲပြန်တွေ့ရတဲ့ အချိန်လေးမှာ ခင်ဗျားကို စိတ်မညစ်စေချင်ပါဘူး လုဟန် "
" မင်းမျက်နှာမြင်လိုက်တာနဲ့ ငါ့စိတ်တွေ သိပ်ကိုညစ်ညမ်းသွားပြီ "
" ခင်ဗျား တကယ်ပြောင်းလဲသွားတာပဲ လုဟန် "
" ဒါပေါ့ အရာရာတိုင်းက အချိန်နဲ့အမျှ ပြောင်းလဲနေတာပဲလေ ၊ ဒီနေ့ငါက မနေ့ကငါထက် မင်းကိုပိုမုန်းနေတာ မဆန်းပါဘူး "
YOU ARE READING
♥🆁︎🅴︎🅵︎🅻︎🅴︎🅲︎🆃︎🅸🅾︎🅽︎♥
Fanfiction[ Uicode ] ♥လုပ်ရက်တိုင်းမှာ တန်ပြန်သက်ရောက်မှုဆိုတာရှိတယ် လုဟန်။ ခင်ဗျားလုပ်ခဲ့တဲ့ လုပ်ရက်အတွက် ခင်ဗျားသားပေးဆပ်နေရတာလည်း ရောင်ပြန်သဘောတရားပဲလေ။ တရားပါတယ်♥ ♥အိုဆယ်ဟွန်း♥ ♥မင်းရင်ထဲမှာအမုန်းတရားတွေက သိပ်ကိုများနေပြီ...
