BEŞİK KERTMESİ

BENİM KARIM

MULTİMEDYA:URAZ&DERİN

İYİ OKUMALAR DİLERİM::)

Öfke,hayal,kırıklığı,güvensizlik ve nefret...Sanki kocaman bir kabusun içinde sıkışmış kalmış gibiyim. Hayatım hiç toz pembe olmadı.Karşıma çıkan hep siyah renk oldu.Hiç bir zaman mutlu olamadım. Hep kırıldım acılar yaşadım.Sonra herşey normalmış gibi evlenip karanlığın en derinine indim.

"Derin iyi misin?" diye fısıldadı elif yanıma çökerek.Gözümden akan yaşları silip Uraza baktım.Dün akşam olanlar yetmezmiş gibi ve benim bu halimi umursamayıp yaralı olan dizlerimin üstüne düşmemi sağladı.Bir insan bu kadar da acımasız olmamalı.Sıraç bir anda urazın yakasından tutarak"Ne yaptığını sanıyorsun lan!" diyerek uraza yumruk atmaya çalıştı.Korkulu gözlerle uraza baktığımda sıraçın yumruğunu yakalayıp ona kafa atıp yere düşmesini sağladı herkes onları izlerken elifle ikimiz donmuştuk resmen.Uraz acımasızca sıraça tekmeler savururken "Sen kimsin lan ne hakla konuşuyorsun onun hakkında şerefsiz!" diyerek kükremişti resmen.İki insan ben diye kavga ediyordular ve ikiside bana zarar veren insanlar...Sıraç hiçbir şey olmamış gibi sırıtınca Uraz çok korkunç gözüküyordu kendinden geçmiş gibiydi."Derin benim sevgilim ve sen onun çevresinde dolanmayacaksın senin olmayan birşeye bakmayacaksın sıraç anladın mı beni öldürürüm seni!"diyerek sert bir yumruk attı.Urazın söylediklerinden sonra sınıfta sessiz konuşmalar oldu.Görende gerçekten beni seviyor sahip çıkıyor sanırdı...Sıraç bana bakarak "o yüzden mi yere düşürüp zarar veriyorsun kıza?"Sıraçın sorusuyla ona hak verdim sadece sorusuna beni yere düşürmüştü sebepsizce.Uraza baktığımda bana öldürücü şekilde baktığını gördüm.Yeter artık demek istesemde titrek bir nefes almaktan başka birşey yapamadım.Bedenim bu olayları daha fazla kaldıramıyordu.Urazın esip gürleyen sesi düşüncelerimi bir anda böldü."Seni bir daha derinin etrafında görmeyeceğim!"diyerek bir iki adımda dibime gelip sertçe kolumdan tutup beni sınıftan sürükleyerek çıkardı.

Kolidora çıktığımız anda "Hemen bırak kolumu !"dedim Bir umutla.Hızla beni bir kapıdan içeri sokunca kütüphane olduğu oldukça belliydi.Oldukça büyük raflar ve sayısızca kitaplar.Bu sınıfa ilk defa girmiştim daha önce girseydim kesin her gün buraya uğrardım kitap okumak benim için bir huzurdu.Bakışlarımı uraza çevirmeden sertçe tuttuğu bileğime bakarak"bırak artık."dedim.Bana tepeden bakarak gözlerimi esir almıştı koyu gözleri.Elimi bırakır bırakmaz hemen ovaladım.Kaşlarımı çatarak"Ne oluyor sana?"diyerek soran gözlerimle baktım.Oysa bana gözleriyle yicekmiş gibi bakıyordu.

"Gece kiminleydin?"sorusuyla ne diyorsun bakışları attım.Allah aşkına o nasıl bir soru kiminle olabilirim sevgili yapmadım ya.Sinirle"sanane sana hesap mı vereceğim ben?"İçimde ki derin'geri bas kızım' diyordu ama içimde öfkeden kuduran bir ben vardı."Ya demek öyle."İki ellerini önünde bağdaşlayarak dalga geçer gibi o muhteşem gülüşünü sergiledi.Kulağıma yavaşca eğilerek tenimi yakacak şekilde nefesini boynuma bıraktı ve sakin bir sesle"Karım olduğunu unutma ufaklık."Korku içimi sararken onun ateşinde kül olacağımı fısıldadı resmen.Geri çekildeğinde yüzüme ters bir bakış atıp tehtitkar bir şekilde gülümseyip"soruma cevap ver!"Her bir hareketinde vücuduma iğneler batıyordu resmen.Derin bir nefes alarak"Elifteydim."dedim göz teması kurmamaya çalışarak.Ne olduğunu anlayamadan sertçe kolumdan tutup peşinden sürüklemeye başlamıştı.Allah aşkına kolumla ne alıp veremediği vardı.

Okul çıkış kapısına gelince daha fazla dayanamayıp kolumu sertçe çektim "Derdin ne senin?Beni yere düşürüp bir de sevgili gösterisi yapıyorsun."Tepkimi bekliyormuş gibi hemen bana baktı koyulaşmış gözleriyle.Ben ona oldukça sinirli,şaşkın,korkmuş bir şekilde bakarken o kulağıma eğilip"Sen benim karımsın ve evli bir kadın olarak başka bir yerde benden habersiz başına buyruk işler yapamazsın karıcığımm."Tehlikenin kucak açtığı sesiyle yutkunmamak için direndim.Biraz daha bana sokulunca soğuk nefesi boynumu esir almıştı.Onun kokusu burnumu esir alırken söyliceklerini bekliyordum kıpırdamadan.Derin ve titrek bir nefes aldım.Geri çekilmek için adım atarken izin vermeyip daha çok bastırdı beni kendine ve"Eceline susamadıysan bin şu arabaya ufaklık."Sesi çok ürkütücü çıkmıştı."evden gitmenin cezasını seni yere düşürmemle kaldı sanma sakın." fısıltıyla sölediği son şeylerle geri adım atıp hemen arabaya bindim.