Unicode..
သူမမှီထားတဲ့jeongyeonပခုံးတစ်စုံကလှုပ်လာတာကြောင့်သူမနိုးလာခဲ့သည်...
သူမဘေးကjeongyeonကိုကြည့်မိတော့..
Jeongyeonကမျက်ဝန်းကိုလက်ဖြင့်ပွတ်နေတာတွေ့တော့..
Nayeon-ငိုနေတာလားjeongyeon...
Nayeonအမေးကြောင့်သူခေါင်းညိမ့်ကာ nayeonဘက်ကိုလှည့်လာရင်...
Jeongyeon-မျက်လုံးထဲအမူန့်ဝင်သွားလို့... ထုတ်လို့မရလို့..
သူမျက်ဝန်းတွေက ကလေးတစ်ယောက်လိုငိုထားတဲ့အတိုင်းနီရဲလာတာကြောင့်..
Nayeon-ဆက်ပြိးလက်နဲ့ပွတ်မနေနဲ့တော့naမူတ်ပေးမယ်...
သူမပြောပြိးjeongyeonမျက်နှာကိုသူမဘက်ကို ဖြေးညင်းစွာjeongyeonမျက်ဝန်းကိုမူတ်ပေးနေသည်...
Nayeon- ရပြိးလား?
သူကိုတစ်ခါတစ်ခါမေးလိုက်တိုင်းnayeonဘက်က သူကိုစိတ်ပူနေတဲ့nayeonမျက်ဝန်းတွေကိုတွေ့ရတာကြောင့်သူခဏခဏပြုံးနေမိသည်...
Jenogyeon-အဲဒီလောက်တောင်စိတ်ပူနေတာလား?
Nayeon-မျက်လုံးတစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာကို စိတ်ပူတာပါ....အခုအမူန့်ထွက်သွားပြိးလား?
Jeongyeon-ထွက်သွားပြိးထင်တယ်...
Jeongyeonစကားကြားပြိးနောက်သူ့ပါးပြင်ပေါ် သူမလက်တစ်စုံကိုဖယ်လိုက်ရင်...
သူမအိတ်ထဲကလက်ကိုင်ပဝါတစ်ခုကိုပေးကာ...
Nayeon-မျက်ရည်တွေသုတ်လိုက်အုန်း..
ထိုအခါတောက်ပတဲ့အပြုံးတစ်ခုနဲ့ပြုံးရယ်ကာသူမလက်ထဲကလက်ကိုင်ပဝါကိုယူရင်....
Jeongyeon-ငါ့ငိုတာဘယ်လိုလဲကြည့်ကောင်းလား?
Nayeon-အရမ်းရုပ်ဆိုးတယ်....ဒါနဲ့မရောက်သေးဘူးလား?
Jeongyeon-မရောက်သေးတာမဟုတ်ဘူး...မှတ်တိုင်ကျော်သွားပြိး..
ကားတံခါးပေါက်ဘက်ကိုညွန်ပြကာပြောလိုက်တဲ့jeongyeonကြောင့်သူမjeongyeonလက်ကို ဆွဲရင်...
Nayeon-ဦးလေး...ဆင်းမယ်...
ကားမှတ်တိုင်ဆီကိုနှစ်ယောက်သားလမ်းပြန် လျှောက်ချိန်တစ်လမ်းလုံးရယ်နေမိတဲ့ jeongyeonကတိတ်ဆိတ်နေတော့....
