Unicode..
Nayeon-တွဲရိုတ်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံလေးတွေအမြဲကြည့်ဖြစ်တယ်..အတိတ်ကိုပြန်စဥ်းစားရင် သူနဲ့ တူတူရှိခဲ့တဲ့အချိန်တွေမှာအရမ်းပျော်မိတယ်...
ဒါပေမဲ့ naသူအပေါ်ခံစားမိတဲ့ခံစားချက်ကို သူကိုnaဖွင့်မပြောဖြစ်ခဲ့မိဘူး..သူပျောက်သွားခဲ့တယ်...ဒီနေ့ထိတိုင်အောင်ပဲnaသူကို ချစိတယ်လို့ မပြောဖြစ်ခဲ့မိဘူး....
Story start
အိမ်ပြတင်းပေါက်မှန်ကနေမနက်ခင်းနေရောင်ရတာနဲ့သူမအိပ်ယာထလာခဲ့သည်..
သူမအိပ်ယာနိုးတာနဲ့ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားခဲ့သည်....
သူမပွနေတဲ့ဆံနွယ်တစ်ချို့ကိုကြည့်မှန်ကနေ
ကြည့်ရင် သူမမျက်နှာသန့်စင်ပြိးကိုယ့်လက်ဆေးခဲ့သည်...
မနက်ခင်းပြင်ဆင်ပြိးတာနဲ့သူမကျောင်းသွားဖို့ ပြင်သည်။
သူမအိမ်ကထွက်မလာခင်
"Nayeon..."
သူမအမေခေါ်သံကြောင့်သူမနောက်လှည့်ကြည့်တော့သူမချက်ချင်းပြုံးမိသည်..
"အမြဲတမ်းလွယ်အိတ်မေ့နေရတာလဲ?"
သူမကျောပိုးအိတ်ကိုပေးရင်ပြောလိုက်တဲ့သူမ အမေစကားကြောင့်သူမယုန်သွားလေး
နှစ်ချောင်းပေါ်အောင်ပြုံးရင်
Nayeon-မေ့သွားလို့omma
"ကျောင်းကိုစာသင်ဖို့သွားတာမဟုတ်ဘူးလား?ဘာလို့အမြဲလွယ်အိတ်မေ့ကျန်ရတာလဲ?"
သူမအမေလက်ထဲကလွယ်အိတ်ကိုယူရင် သူမဘာမှမပြောနိုင်ကာပြုံးပဲပြုံးနေမိသည်..
Nayeon-naသွားပြိးနော်omma
သူမအမေစိတ်ဆိုးပြေအောင်သူမအမေပါးပြင်ကို တစ်ချက်နမ်းရင်သူမအိမ်ကနေထွက်လာခဲ့သည်...
Jeongyeon-nabong!!
ကားမှတ်တိုင်မရောက်ခင်သူမကို jeongyeon ခေါ်လိုက်သံကြောင့်သူမခြေလှမ်းတွေကသူမဆီပြေးလာတဲ့jeongyeonကိုစောင့်နေမိသည်..
Jeongyeon-ဒီနေ့အစောကြိအိမ်ကထွက်လာတာလား?
Nayeon-ဒိနေ့jeongအသင်းတာဝန်ရှိတယ်လေး..
Jeongyeon-ဘာအသင်းတာဝန်လဲ?
Nayeon-basketballလေ့ကျင့်ရေးရှိတယ်
မလား?
