5.Bölüm:KUCAĞIMDA YATAN ŞEYTAN

1.3K 49 2
                                    

{ Bir süre gitmis küçük kız...
Minik ayakları yorulmuş. O kadar yürümüş ki güneşin arkasından gelen binlerce yıldız yorulmuş.
Dayanacak hali kalmadığında bir canavara rastlamış. Bu canavarın kocaman omuzları , korkulası gözleri , upuzun bir boyu varmış. Korkmuş önce küçük kız ama gülümsediğinde yüreği ferahlamış. Olacaklardan habersiz küçük kız ona inanmış...}
 

  İyi okumalar 🍃

《    》

Yeni bir gün...
Yeni umutlar , yeni gözyaşları , yeni anılar, yeni acılar...
İnsanların kendilerini küçük umutlarla avuttuğu kocaman yalanlar.

"Kıpırdanma."

"Rahat dur!"

"Uyu..."

"Peki o zaman..."
Ve yerle buluşmam. Yattığım küçücük yerden ittirdi beni. Oraya bile çok görüldüm.

Yavaşça kaşıyarak kalktığım popom hala uyuşuktu. "Sen ne yaptığını zannediyorsun?" diye bağırdım.

Beni kaale bile almadı. Hala sırtüstü yattığı yatakta rahatca kapalıydı gözleri. Kocaman orman sessizdi.

Sinirle omzunu ittirdim. "Sana diyorum!" Benim binbir güçlükle ittirdiğim omzu benimle alay ederek santim oynamadı. Gözleri hala kapalıydı. Bu kadar rahat olması daha da sınır bozucuydu.

Benimle kalkıp konuşması lazımdı. Ailem vardı benim , işim, sorumluluklarım. Sırf tutulduğum bu rehinlikten kurtulmam için bir sürü nedenim...

Narin!
Canım Narin...
Annem kahvaltı hazırlamış mıydı acaba ona? Acıkırdı o , küçücük çocuk sonuçta.

Düşündüğüm şeyler her an daha çok sinirlenmeye neden oluyordu. Kızgınlıkla yumduğu gözlerine baktım. Şimdi görürdü O!

Tekli koltuktan aldığım yastığı suratına fırlattım.

"Siktir!" şaşkınca yattığı yerde doğruldu.
"Yürek mi yedin sen ?" kükremesiyle irkildim.

Birkaç adım geri attığım anda bana bakan ormanlar alev almıştı. Sertçe ensesini kaşıdı.  Biraz önceki cesaretim ayaklarının izini bile bırakmamıştı.

"Yukarı çık." Gözleri benimle buluştu.
Korkutucuydu. Kirpiklerimi kırpıştırdım. Yerime mıhlamıştım sanki. Korkudan titreyen dizlerim zorlukla tutuyordu bedenimi. Gözlerimi kaçırdığım anda tekrar bağırdı.
"Sana yukarı çık dedim!"
Bedenim uyarılmış gibi hızla merdivenlere yöneldi. Can havliyle çıktığım merdivenin en üstünde kalbim ağzımdaydi.

Odama yönelmek için hareketlenirken adımlarını duydum. Sert adımları bir daha bir sola gidiyordu. Birden bağırmasıyla aşağıdan kırılma sesleri geldi. Ne kırılmıştı acaba ?

FerdaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu