Rey P.O.V.
Sunday ng umaga ay napakatahimik ng paligid.. Natulog ako ng buong maghapon dala ng pagod.. Ewan ko pero tinatamad akong gumalaw.. Tinatamad akong tumayo at gumala.. Gusto ko lang matulog.. Parang gusto kong makapagpaisa.. Labis akong nalungkot dahil nahimatay si Rence kahapon.. Nalulumbay ako at nakaramdam ng pagkabawas ng pagkatao ko.. Namimiss ko sya.. Gusto ko talagang yakapin sya pero mas nakakabuti kung lumayo muna ako.. Umiwas muna ako..Huwag munang magpapansin.. Mahirap dahil sobrang malapit na loob ko sa kanya na ngaun ay abot kamay ko na pero sa tingin kong mas nakakabuting umiwas muna ako.. Dahil sa lalim ng aking mga iniisip ay nakaramdam ako ng antok at tuluyang nagsarado ang palikpik ng aking mga mata...
Ilang oras ang makalipas ay nagising nalang ako sa ingay sa labas ng kwarto.. Napatingin ako sa bintana at madilim na.. Kinabahan ako bigla ng narinig ko ang boses ni Angel na parang sumisigaw eto.. Binuksan ko ang pintuan ko at nakita kong nasa harap nya si Louie malapit sa hagdan.. Napansin ko ding sabay nagbukas ang aming pintuan ni louie at nagtagpo ang aming mga mata.. Nang binalik ko ang aking tingin kina Angel at Louie ay biglang tinulak ni Angel si Louie habang akmang tatayo si Louie sa pagkakaluhod.. pagulong gulong si Rence sa hagdan at nakita kong nauuntog ang ulo nya sa mga steps sa hagdan.. "REEEEENNNNCCCCEEE!!! What have you done to him.." ang nasigaw nalang ni Louie kay Angel at dali dali etong tumakbo palapit kay Rence na nakahilata sa sahig.. Ako naman ay nagulat at namumutok ang mata ko sa galit kay Angel at lumapit sa kanya.. "AAAAAnnnNNGGGEEELL!!!!!! Anong ginawa mo.. Reeennnnccee!!!!.." "Babee... ahh.. ahhh..!!!babe.. I didn't mean it babe.." "Angel!!bakit mo ginawa yun...!!! Wala naman syang kasalanan sayo.." "Babe.. wait.. saan ka pupunta.. babe.. di ko sinasadya.. please babe.. come back to me babe...!!!" sa sobrang inis ko ay sinampal ko sya at talagang nanlilisik ang mata sa galit dahil sa ginagawa nya.. "Babeee... don't turn your back to me while I'm talking.. Don't leave me.. Pagsisihan nyo toooooo!!!! Bumalik ka dito..!!!" "Nababaliw ka na Angel..!!!" pagkatapos kong tingnan sya ng masakit ay agad agad akong bumaba para puntahan si Rence.. "You will regret this day....!!!!! Huhuhuhuhu.. Reyy.. I will make sure that you will bow down before me..!!!" nakita ko nalang na tumakbo si Angel palabas at di ko na pinigilan.. bahala sya sa buhay nya dahil nababaliw na sya.. Nawawala na sya sa tamang pag.iisip..
Nakita kong nagdudurugo katawan ni Rence pero may malay pa eto.. napansin ko nalang na nagkalat ang dugo sa kanyang katawan na walang t shirt.. agad agad kong hinubad ang aking tshirt at tinakpan ang sugat ni Rence sa ulo para pigilan ang preassure.. Agad agad ko syang binuhat at dinala sa labas para maghanap ng sasakyan para madala kaagad sa malapit na hospital si Rence dahil alam kong sarado ang clinic dahil linggo.. Napansin kong biglang nahulog ang kamay ni Rence sa pagkakahawak sa akin at nakita kong pumapatak ang dugo sa kanyang kamay.. "Rence... please... please.. hold on.. huwag mo akong iwan Rence.. huhuhuhu.. Rence..." ang sabi ko nalang habang napapaluha dahil sa nangyari sa kanya.. ."Rey, how's Rence.. please.. let's hurry.. I will just find help so that they will bring Rence to the hospital.. huhuhuhu.." ang sabi sa akin ni Louie.. "Pleasseee Louie.. Hurry..." eto ang sabi ko kay Louie.. Talagang labis kaming nag.alala sa nangyari kay rence.. ''Reencee.. walang iwanan.. Huwag mo akong iwan.. Mahal kita Rence.. Di ko makakaya kung mawawala ka.. Di na kita pakakawalan.. sorry rence.. please.. hold on.. Rence.. Mahal na kita kaya huwag kang bumitiw.. please... di ko makakaya.. huhuhuhu..." ang napasabi ko nalang habang bitbit sya.. di ko napansin ang bigat at pagod sa pagkakabuhat sa kanya basta ang iniisip ko nalang ay ang kanyang kaligtasan.. "Louie.. where are you.. what takes you so long.. please.." eto ang nasabi ko nalang at tamang tama na dumating ang sasakyan para ihatid kami sa hospital.. Dali daling nagtungo kami sa hospital.. Nang nakarating kami ay pinasok kaagad si Rence sa Operating room.. Naghintay ako ng ilang minuto.. oras.. sobrang bagal.. naghihintay ako sa sasabihin ng doctor kung kamusta na si Rence.. di talaga ako mapakali.. hinahawakan ko nalang ang ulo ko at lakad pabalik balik dahil di ako mapakali.. mayamaya pa ay dumating si Louie at sinabi neto na tinawagan nya ang parents ni Rence at sinabi ang nangyari.. Maya maya ay dumating din si Dave.. Di talaga ako komportable.. Talagang napapaluha ako dahil ang tagal lumabas ng doctor..
Ilang minuto pa ang makalipas ay lumabas ang doctor.. "Kayo po ba ang kamag.anak ng pasensya??" "yes doc.. yes doc.. what happen to Rence..? Kamusta na po ang kalagayan ni rence? Is he okay.." eto ang tanong ni dave sa doctor na labis ding nag.alala.. "Dahil nga sa pressure na inapply sa kanyang sugat ay di lubusang madaming dugo ang nawala sa pasente pero kung nagkataon ay maaari syang mamatay.. The patient is okay.. Sa ngayun wala syang malay.. As of now.. stable ang kondisyon nya.. Pero we still need to monitor ang kondisyon nya.." eto ang sabi ng doctor kay dave.. Nang nalaman kong okay si Rence ay labis akong natuwa at agad pumasok sa operating room.. "Rence.. thank you for holding on.. huhuhuhu... I will not leave you anymore.." eto ang napasabi ko nalang kay rence at napaiyak dahil di nya ako iniwan ulit.. "anyway.. we can transfer the patient anytime from now since his condition is still stable.. we just need to monitor him and please tell me from the time he will wake up.." masaya ako dahil alam kong magiging okay sya at di ako aalis hanggang sa magkamalay sya.. gusto ko ako ang unang Makita ni rence sa pagmulat ng mata nya..
