Love Hate and Love Again

Chapter 3

Christine Acosta

Gustong-gusto ko na ma-aprubahan ang proyekto na ito dahil pagkatapos ng ilang taon, ngayon lang ulit ako nabigyan ng pagkakataon upang matupad ang pangarap ko.

Pero hindi ko inaasahan na ang kapalit ng pagtupad ko sa aking pangarap ay ang makaharap muli ang tao na matagal ko nang ipinagpalagay na patay sa buhay ko.

Hindi ko nais na magkaroon muli ng kahit anong koneksyon sa kanya pero hindi ko rin hahayaang hadlangan ng nakaraan ang aking hinaharap.

Ang pangarap na ito ay hindi lang para sa sarili ko kundi para na rin sa anak ko kaya naman gagawin ko ang lahat para pumayag si Leandro na makatrabaho ako sa proyektong ito.

Limang beses na akong pabalik-balik dito sa Hotel pero kagaya kahapon, hindi ko man lang nakausap si Leandro.

Aalis na sana ako pero napansin ko ang pagdating ng magarang sasakyan. Alam ko na siya ang lulan nito kaya tumakbo ako upang salubungin iyon.

Nagtama ang aming mga mata pero malamig na ang bawat titig niya na para bang hindi niya ako kilala.

“Mr. Lim! Wait Mr. Lim!” Sigaw ko subalit nilagpasan niya lang ako.

Lalapit sana ako sakanya pero may humarang sa daanan ko.

“Christine, what are you doing here? Hindi ba’t sinabi ko na hindi interesado si Mr.Lim na makipag ugnayan sa kahit anong Magazine Company?” saad ni Jane Cortes.

“Saglit lang please, gusto kong maka usap ang boss niyo."

Nakita ko na nakalayo na si Leandro.

“Leandro!”

Awtomatikong tumigil siya sa paglalakad at lumingon sa kinaroroonan ko kaya naman muli akong tumakbo para makalapit sakanya.

“Leand--- I mean, Mr. Lim please give us a chance to present the proposal.” Saad ko sa gitna ng aking paghingal.

Ewan ko ba pero para akong hinuhusgahan ng mga titig niya.

“Jane, put her in the waiting list. It seems like she is so desperate to talk to me.”

Tinignan pa niya ako mula ulo-hanggang paa ng may kasamang pag iling bago kami iwan doon.

Pareho kaming nagulat ni Jane Cortes sa inasta niya.

Nakaramdam tuloy ako ng hiya dahil puno ako ng pawis at magulo na rin ang aking itsura.

“You’re lucky Christine” Saad ni Jane at inabot ang kapiraso ng papel na may numero #72.

Nanlaki ang mga mata ko, ibigsabihin pang 72 pa ako sa waiting list?

Palipat-lipat ang tingin ko sa aking relo at sa pintuan ng malaking silid kung saan ginaganap ang meeting dito sa hotel.

Gabi na pero hindi ko parin nakakausap si Leandro, at halos wala pa akong kinakain na kahit ano dahil ayaw kong umalis, baka kasi ipatawag na ang numero ko.

Sa dami ng tao kanina na gusto siyang maka-usap, ako lang ang hindi pa niya hinaharap.

Bumukas ang pinto ng silid at para akong nakahinga ng maluwag dahil sa wakas ay magkakaroon na ako ng pagkakataon para maka usap siya tungkol sa proyektong ito.

“I’m so sorry but Mr.Lim is already tired. The meeting will resume tomorrow so please come early”

Yun lamang ang sinabi saakin ni Jane Cortes at pumasok nang muli sa malaking silid. Bago pa man niya isara ang pinto, nakita ko si Leandro na nakatingin din sa dereksyon ko.