Arm

pov Jarno.

Het is een nieuwe ochtend en ik kijk om me heen. De jongens zijn er al uit. Ik kijk op de klok. Half 10!!SHIT. Ik begin me snel om te kleden en maak snel een ontbijtje klaar. Ik bel Davey en Liam weer en stap dan de deur uit. Ik ging kijken bij die banden sporen. Eenmaal aangekomen wil ik een vergrootglas pakken maar precies op dat moment rijd er een zwart busje de hoek om. Ik kan nog net zien wie er achter het stuur zit. Die man lijkt verdacht veel op de man van de bivakmuts. Ik ren erachteraan en pak snel de handvaten vast aan de achterkant van het busje. Zo kan ik blijven staan. Ik sta nu aan de achterkant van het busje en houd me stevig vast. Ik wil kijken of die jongen daar zit. Na een lange tijd stopt het busje aan de rand van een bos. Ik spring er snel af en sprint naar een bosje toe. Ik ga erin zitten en wacht af. Ik zie dat de man uitstapt. Hij loopt een stukje verder. Ik zie een huis staan met een zwaar bewapende man ervoor met een bivakmuts. De man van het busje knikt een keer en de zwaar bewapende man doet de deur open en de andere man stapt naar binnen. Daarna word de deur weer  dicht gegooid. Ik heb een plan. Ik pak mijn pistool en sluip voorzichtig naar de man toe. Ik tik hem op zijn schouder  en spring voor hem. Ik sla hem met de achterkant van mijn pistool nock out. Hij valt op de grond en ik trek snel zijn kleding aan en ga op zijn plek staan. Een aantal minuten later komt een andere man naar buiten. Hey Jan je moet nu de cel van de jongen bewaken dat weet je. Ga maar naar boven! Roept hij tegen me. Ik neem het wel van je over. Ik knik en stap naar binnen. Bingo!!

Ik loop naar boven en ga een gangetje in. Ik kom die ene man weer tegen. Hey Jan!! Je moet toch de jongen bewaken nu? Zegt hij. Ik knik. Dan moet je daar zijn! Roept hij wijzend naar een deur. Wat doe je raar Jan. Ik knik en loop naar de deur en ga ervoor staan. Ik hoor gehuil binnen. Ik wacht tot de kust veilig is en ga dan naar binnen. Het is er donker. Ik zie iemand in een hoek liggen. Ik loop wat dichter bij. Hij heeft zijn handen om zijn knieën geslagen en heeft zijn hoofd ertussen. Zijn schouders schokken. Hey. Zeg ik. Hij doet meteen zijn hoofd uit zijn knieën en kijkt me bang aan. Rustig maar. Ik doe je niks. Ik ben geheim agent nummer 010. Zeg ik terwijl ik zijn kant op loop. K- kom je me bevrijden? Zegt hij. Ja. Alles komt goed Jordan. Zeg ik gerustellend. Maar precies op dat moment word ik ruw naar achter getrokken. Geheim agent 010?!?! Dat is geen Jan. Word er in mijn gezicht geroepen. Hij pakt mijn bivakmuts vast en trekt hem van mijn hoofd. Kijk eens wie we daar hebben. Zegt hij lachend. Ik slik. Ik ken die stem. Deze mannen hebben mij al een keer eerder ontvoerd. Hij duwt me naar achter terug de kamer in. Ik val met een harde klap tegen de muur. Ik kreun een keer van pijn. Je mag nu lekker bij Jordan blijven agent 010. Zegt hij lachend. PS. Eten is niet inbegrepen. En de deur word hard dicht gegooid. En ik hoor de deur op slot gaan. Ik hoor hem lachend weg lopen. Ik kijk naar Jordan. We komen hier wel weg. Zeg ik terwijl tranen in me op komen. Niet opgeven Jarno. Denk ik bij mezelf. Niet opgeven.

____________________________________

Oké jongens. Nu begint het boek steeds spannender te worden!! Als je het leuk en spannend vind vergeet dan niet te volgen reageren en te stemmen. Dat zal ik erg waarderen. Love you all.😃🤩😘😘❤❤❤❤