ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း !!!!
" Art ... မင္း ႏိုးၿပီမလား ? ျပန္မေျဖရင္ ငါဝင္လာမွာေနာ္ !! "
အခန္းတံခါးကို မတရားဝုန္းဒိုင္းႀကဲထုေနတဲ့လက္သံေၾကာင့္ အိပ္မံႈစုန္ဖြားနဲ႔ အိပ္ရာပံုထဲက ေငါက္ကနဲ ထထိုင္လိုက္မိတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက အ့ဲေကာင္ ႏိုးေနျပန္တာလဲ ???
" Art .. မင္း ငါ့ကိုေရြးခ်ယ္စရာမရိွေအာင္လုပ္တာေနာ္ !! ငါ ဝင္လာမွ ငါ့ကို .. "
ေဆာင့္ေအာင့္ဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မွ တံခါးကိုမီွကာေအာ္ေနတဲ့ သူေဌးေလးက အခန္းထဲကို ဝုန္းကနဲျပဳတ္ က်လာတယ္။ ဘာမွမျဖစ္သလို ဖုန္ခါၿပီးထလာရင္း ၿပံဳးစိစိနဲ႔ အိပ္ရာေပၚသြားထိုင္တဲ့ Kong ေၾကာင့္
" ငါ ... မေန႔ညက မင္းေၾကာင့္အိပ္ေရးပ်က္ထားတာေနာ္။ ငါ့ကို ေပးမအိပ္ခ်င္ဘူးလား ? "
" အိပ္ၿပီးၿပီေလ ၅ နာရီေလာက္။ေတာ္ၿပီေပါ့ .. ခုက ငါ မင္းကိုေျပာဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့လို႔ လာေျပာတာ "
အိပ္ရာထက္ကို လက္ပုတ္ျပလာရင္း လာနားေထာင္ဖို႔ေခၚေနတဲ့ Kong ကို တံခါးနားကေန ရပ္ၾကည့္ေနမိတယ္။
Kong က ...
အၿမဲတမ္း ကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွာ လာေဆာ့ေနက် Kong က Aunty Nhom လာလာအပ္ထားလို႔ အိပ္လည္းပဲ စားလည္းပဲ ေက်ာင္းသြားလည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာပဲရိွေနတာမ်ားတယ္။ ေျပာရရင္ Rojnapat ရဲ႕အိမ္မွာ အမႊာသားႏွစ္ေယာက္ရိွေနသလိုျဖစ္ေနတာ။
ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ Sutthiluck အိမ္ေတာ္မွာ Aunty Nhom က ဒီအိမ္ႀကီးသခင္ရဲ႕ ပထမဇနီးဆံုးၿပီးမွတရားဝင္ဇနီးျဖစ္လာတာဆိုေတာ့ အလယ္တန္းေလာက္ေရာက္မွ Kong က ရာထူးတဆင့္ျမင့္သြားသလိုေပါ့။
" Por ကေျပာတယ္။ ငါ မင္းတို႔အိမ္မွာ သြားသြားေနေနတာမ်ိဳးကို ရပ္လိုက္ေတာ့တဲ့။ ဒီလိုေတြလုပ္ဖို႔မလိုအပ္ေတာ့ဘူးတဲ့ ... ငါ့ကိုေတြ႕ခ်င္ရင္ ငါ့ဆီကိုလာခဲ့ေနာ္ Art "
ကားအေကာင္းစားႀကီးတစီး Kong ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ကေန လာေခၚသြားတုန္းက ၿခံေရွ႕မွာ Kong ေျပာခဲ့တဲ့စကား။
မယားငယ္ရဲ႕သားမို႔ Kong ကို ထိုအိမ္ေတာ္က ဘယ္တုန္းကမွ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ဖူးတာမဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ Kong ကံၾကမၼာက ေန႔ခ်င္းညခ်င္းေျပာင္းသြားခဲ့တာကိုး။
YOU ARE READING
FRIEND ZONE
FanfictionOngoing / Start Date: March 30 , 2020 " ငါ မင်းနဲ့သူငယ်ချင်းမဖြစ်ချင်တော့ဘူး။ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေရတာကို သည်းခံရတာ ပင်ပန်းလာပြီ။ ငါတို့ တွဲကြည့်ကြမလား? " " ငါ မင္းနဲ႕သူငယ္ခ်င္းမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနရတာကို သည္းခံရတာ ပင္ပန္းလာၿပီ။ ငါတို႔ တြဲၾက...
