Chapter 8

216 9 0
                                    

Chapter 8


Habang tinitingnan ang malayo, pansin ko nakatitig si Trevor sa akin. Pilit kong tarayan siya, "A-ano bang tinitingin mo?"

He smirked. "You know, you don't really need to put an act in front of everybody." Tiningnan niya ako ng maigi na para bang pinag-aaralan niya ang buong kaluluwa ko. Agad akong umiwas ng tingin. "Just be who you are, you can't fool everyone with that attitude of yours. Sometimes your eyes speak different when you act," napabugtong hininga siya.

"Wag mong akong salitaan ng ganyan, you still don't know me." I stared at him seriously. We just met for like 1 week? Totoo naman diba?

Pero damn, those words affected me bigtime.

He still doesn't know my story, that's why.

"But I'm willing to know you, to learn everything about you..." while saying those words sincerely, napatitig ako sa kanyang tsokolateng mata. His magnificent eyes are like boring deep into my soul.

Pero I don't know kung bakit sinabi ko sa kanya ito. "M-masama ba akong tao T-Trevor?" I stuttered while saying his name.

"Well..." He stared at the open field before returning his gaze to me. "Yes," ngumiti siya ng pabiro at bigla ko siyang binatukan.

"Ugh! Never mind!" Pinalakihan ko siya ng mata.

He laughed at me.

But why so sexy kung tumawa? Wait, what did I just said?! Putangina! May pagnanasa ako kay Trevor! Tukso! Layuan mo ako, please lang!

Naramdaman kong uminit ang pisngi ko. I hid my face but he removed my hands while laughing so cutely. So may gana pa siyang tumawa? hmph.

"You look so cute!" Pinisil niya ang pisngi ko at doble iyong namula.

"Ughhhh! Trevor!" Inalis ko ang kamay niya at nagpout. Pero si gago tumawa ulit. Ano bang nakakatawa?!

Still, tawa ng tawa parin si Trevor. Pinaikot ko nalang ang mata ko. Hindi na ako magugulat kung may saltik ang gago, eh pano ba naman first meet na first meet nagyaya agad na magpakasal? Hello?

Pero seriously, I really thank him for shifting the thick surrounding kanina. Ang bigat ng tension sa mind ko, eh.

Thank you Trevor <3

Oh, ayan! May heart heart pa, hihi.

Napatingin ulit ako sa field at inayos ang buhok kong medyo lumpipad dahil sa hangin.

"You're kind hearted." Napatigil ako sa narinig ko mula sa kanya. I stared at him and blinked twice. Kokontra sana ako pero pinutol niya ulit ako sa mga salitang binitawan niya.

"There's just something that's triggering you to stop showing your real self. And that is your heart," tinuro niya ang puso ko. "No man is born with pure evil. Even Lucifer wasn't born evil, he just became evil because of greed."

"Pero I'm not a man," I said.

Tiningnan niya ako at tumawa ulit. "I mean technically speaking," he chuckled. "Damn, this girl is driving me nuts,"

"Mani?" I smiled cutely.

Tumawa siya ulit a ginulo ang buhok ko.

Pero maybe he's right, there's always a reason why a person chose to hurt someone. And in my case it's different.

After our small talk, we came back to our class. And while naglelesson ang science teacher. Napatingala ako sa langit na nagsisimulang umuulan. Ang lamig ng panahon ngayon pero shocks, hindi ko dala ang jacket ko. Iiwan ko sana sa locker kahapon kaso dinala ko nalang pauwi.

Nang Dahil Lang Ba Sa Kulam || (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon