Secrets Beyond the Stars

CHAPTER 17🌿✨ -Unknown Fear

Feel na feel ko tuwing ganito na misis niya ako. Oh bakit ba?

Kanina ay madaling araw na siya dumating dito galing sa isang event niya kaya ayan, tinanghali kami ng gising. Alas onse na ng umaga.

Si Mama Bob naman ay sinamahan ni Ate Irene at Kuya Boy para sa regular check up niya kaya kaming dalawa lang talaga ang nandito sa bahay.

Nang matapos akong magluto ay kaagad ko nang inihanda ang hapagkainan. Siya naman ay nakaupo lang doon at abala sa telepono niya.

Hindi ko na lamang siya pinansin pero nang matapos na akong mag ayos ay hindi pa rin siya tapos sa kakapindot sa telepono niya kaya naman nagtanong ako.

"Ano ba yan Love, bakit parang busy na busy ka naman yata." usisa ko habang naglalagay ng pagkain sa pinggan niya.

Para namang natigilan siya nang nagtanong ako kaya medyo kinabahan na ako. He stopped using his phone at iniabot ito sa akin.

Kilala niya ako at kilala namin ang isa't isa.

Alam namin na kapag mga ganitong sitwasyon, ang tanging paraan para magpaliwanag ay ibigay ang cellphone para matapos na.

We are used to checking each other's phones at wala namang masama doon because we both agreed.

Ganoon namin minemaintain ang samahan naming dalawa.

Pagkatingin ko sa phone niya ay nakabukas dito ang isang email. Galing sa isa sa mga producer ng isang back-to-back concert niya sa abroad.

"Tuloy ka na sa concert mo?" I said.

He smiled at me bago hinawakan ang isang kamay ko. "Yes Love."

Hindi ko alam kung bakit imbes na maging masaya para sa kanya ay para bang nalungkot ako nang bahagya.

Aalis nanaman siya, maiiwanan nanaman ako mag isa.

Paano kung sa susunod na pag alis niya ay hindi na siya sa akin bumalik?

"So iiwan mo ako?"

I heard him sigh.

"Love, syempre hindi kita iiwan, aalis lang ako saglit pero babalik naman ako kaagad."

He'll be gone for three weeks. Sobrang mamimiss ko siya.

"Hindi naman saglit lang ang three weeks." parang maiiyak ko nang sabi. Ugh Angge, bakit umaarte ka nang ganito? Hindi na naman 'to bago sa inyo. "Sasama na lang din ako, Love."

Tumawa siya nang mahina at tumayo para yumakap sa akin patalikod.

"Hindi pwede Love. May promotion ka ng album mo di'ba? Tsaka magiging sobrang busy ako doon, hindi lang kita maaasikaso." he said.

"Hindi mo naman ako kailangang asikasuhin eh. Ikaw pa nga ang aasikasuhin ko. Gusto ko lang kasama ako."

"Ge naman, huwag ganto."

"Kung ayaw mo akong sumama edi h'wag ka na lang umalis."

Immature din ako oo, pero ayaw ko talaga siyang umalis ngayon. Gusto ko lang siyang makita araw araw.

Ramdam ko naman kay Erik ang kaba sa inaasal ko. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko eh, kung bakit ko sinabi ang mga katagang yun.

"Pero Love, concert yun. Isa pa, babalik naman ako kaagad. Hintayin mo na lang ako dito."

Hindi na ako umimik. Parang gusto kong umiyak pero pinipigilan ko. Bahala siya, ayoko na siyang kausapin.

Kumalas ako sa pagkakayakap niya at umupo na.