KxB & KxK | @merkurywawrzyniaka04

[13] Zadzwonię do niego

- Puszczaj ją. - Warknął trochę znajomy mi głos, jednak w ciemności nie mogłam zobaczyć kto to jest. Wiedziałam tylko, Że to Napewno nie był beton...

- Bo co mi zrobisz? - zaśmiał się Michał - Ona jest moja.

- Zaraz Zadzwonię do jej chłopaka to już nie będziesz taki kozak - Syknął ktoś, podchodząc do nas - Puszczaj ją powiedziałem.

- A ty kim niby jesteś co? - Zacisnął rękę na moim nadgarstku a ja aż pisnęłam z bólu. Typek odepchnął Michała ode mnie zaciskając pięści. Patrzyli na siebie groźnie przez kilka sekund.

- Hej, Przestańcie - westchnęłam stając pomiędzy nich. Nie chciałam żeby się pobili. - Spokojnie.

- Chodź, Odwiozę cię do domu - mruknął trochę znajomy mi Typek. Skądś go kojarzyłam jednak nadal nie umiałam sobie przypomnieć skąd.

- Kaśka, I tak będziesz moja - Uśmiechnął się szeroko Michał po czym odszedł.

- Chodź, Odwiozę cię do domu - Spojrzał mi w oczy wysoki chłopak.

- Kim jesteś? - Zmarszczyłam brwi wzdychając - śledziłeś mnie?

- Jestem jednym z kolegów Betona - Skinął głową podając mi rękę którą uścisnęłam. - chodź, bo późno już.

***

- dzięki za podwózkę - Westchnęłam gdy Podjechaliśmy pod mój dom - i za ratunek - uśmiechnęłam się delikatnie patrząc w jego oczy.

- o co się z Betonem pokłóciliście? - Zgasił auto po czym z niego wyszedł.

- długa historia. - Wysiadłam z auta po czym wyjęłam klucze z torebki i otworzyłam drzwi i weszłam do domu. - Nieważne.

- nie no mów. - mruknął.  - chętnie posłucham. - dodał patrząc na mnie.

- wchodź - wywróciłam oczami zdejmując buty.

~~~

- I on se pojechał? - Zmarszczył brwi chłopak gdy już opowiedziałam całą historię.

- tak - Westchnęłam - Dzwoniłam do niego ale nie odbiera. Jest na mnie wkurwiony - wyjaśniłam.

- Zaczekaj, zadzwonię do niego - wyciągnął swojego czarnego iPhona X po czym zaczął dzwonić do Betona.

  - Beton Deklu zasrany - Warknął cicho - Nie taki był plan...

----

Ja się do tego nie przyznaje.

merkurywawrzyniaka04