Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 41

"ရပါတယ္ ေမေမ...'သူသူ'တို႔ႏွစ္ေယာက္သယ္ႏိုင္ပါတယ္"

"အမေလး..မလုပ္ပါနဲ႔ သမီးရယ္...ငါ့သမီးလက္ဖဝါးႏုႏုေလး အသားမာတက္ကုန္လိမ့္မယ္...သမီးဝယ္တဲ့ဟာေတြ 'ေသာ္ေသာ္'ကကိုင္ေပးရင္း သူမႏိုင္ေတာ့ရင္သမီးကိုကိုင္ခိုင္းမွာစိုးလို႔ တမင္ထည့္ေပးတာ...သူ႔တစ္ေယာက္ထဲသယ္ႏိုင္ရင္ ေမေမမထည့္ေပးပါဘူး"

"ထည့္ေပးလိုက္...ထည့္ေပးလုိက္ဗ်ိဳ႕"

'ေသာ္ေသာ္'စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာထြက္သြားသည္။

"ေသာ္ေသာ္...ေသာ္ေသာ္...သမီးတို႔သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ေမေမ"

"ေအးေအး သမီး"

'သူသူ႔'မွာတကယ္စိတ္ဆိုးသြားတယ္ထင္ၿပီး ေနာက္ကအျမန္လိုက္သြားရသည္။
}}

အေတာ္ေလးဝယ္ျခမ္းၿပီးမိုးအေတာ္ခ်ဳပ္လာၿပီမို႔ သူမတို႔ေတြျပန္လာခဲ့ၾကသည္။

"မိုးေတာင္ နည္းနည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ...'ႏြယ့္'ကိုျပန္လိုက္ပို႔ေပးပါလား ေသာ္"

"အင္း..လိုက္ပို႔မယ္ေလ"

['ေသာ္ေသာ္'နဲ႔'ႏြယ္'တို႔အိမ္ေတြက လမ္းမႀကီးကေနလာၿပီး ထိပ္မွာလမ္း၂လမ္းခြဲထြက္သြားတဲ့ေတာင္ဘက္၊ေျမာက္ဘက္ဆန္႔က်င္ဘက္မွာတည္႐ွိတာပါ။'ေသာ္ေသာ့္'အိမ္ကေျမာက္ဘက္လမ္းမေပၚမွာပဲ႐ွိၿပီး၊'ႏြယ့္'အိမ္ကက်ေတာ့ ေတာင္ဘက္လမ္းကိုသြားရတာကိုမွ ေနာက္ထပ္လမ္းၾကားတစ္ခုထဲသြားရတာျဖစ္သည္။ညဆိုေတာ့အႏၱရာယ္မ်ားလို႔ 'ေသာ္ေသာ္'ကလိုက္ပို႔ရန္သေဘာတူလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။]

"ေသာ္ေသာ္...'သူသူ'ေညာင္းေနၿပီ...'သူသူ'မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..ျပန္ၾကရေအာင္ေလ"

('ေသာ္ေသာ္'ေတာ့အခက္ေတြ႔ပါၿပီ။)

"အင္...'သူသူ'ေညာင္းေနၿပီလား...ဟုတ္တာေပါ့.ေစ်းထဲအၾကာႀကီးပတ္လာခဲ့တာ...ဒါဆို 'သူသူ'လိုက္မလာခဲ့နဲ႔ေတာ့ေလ...ေဒၚႀကီးနဲ႔အိမ္တန္းျပန္လိုက္ေတာ့ေနာ္...'ေသာ္ေသာ္'က 'ႏြယ့္'ကိုပို႔ၿပီးမွျပန္လာခဲ့မယ္...'ႏြယ့္'အိမ္ကေခ်ာင္ထဲမွာဆိုေတာ့ မိုးခ်ဳပ္ေနေတာ့အႏၱရာယ္မ်ားလို႔ေလ...ေနာ္"

"ဟင့္အင္း...'ေသာ္ေသာ္'နဲ႔ပဲအတူတူျပန္ခ်င္တာ"

('သူသူ'ဆိုးၿပီ။😏😏)